Sidh Gosht

(Leathanach: 12)

ਕਵਣ ਮੂਲੁ ਕਵਣ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

kavan mool kavan mat velaa |

"Cad é an fhréamh, foinse an uile?

ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਗੁਰੂ ਜਿਸ ਕਾ ਤੂ ਚੇਲਾ ॥

teraa kavan guroo jis kaa too chelaa |

Cé hé do ghúrú? Cé leis an deisceabal thú?

ਕਵਣ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਹੁ ਨਿਰਾਲੇ ॥

kavan kathaa le rahahu niraale |

Cad í an chaint sin, trína bhfanann tú gan ceangal?

ਬੋਲੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਬਾਲੇ ॥

bolai naanak sunahu tum baale |

Éist lena bhfuil á rá againn, a Nanak, a ghasúir.

ਏਸੁ ਕਥਾ ਕਾ ਦੇਇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

es kathaa kaa dee beechaar |

Tabhair do thuairim dúinn ar a bhfuil ráite againn.

ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥੪੩॥

bhavajal sabad langhaavanahaar |43|

Conas is féidir leis an Seabóid sinn a iompar trasna an aigéin dhomhanda scanrúil?" ||43||

ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

pavan aranbh satigur mat velaa |

Ón aer a tháinig an tús. Seo í aois Theagasc an Fhíor-Ghúrú.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥

sabad guroo surat dhun chelaa |

Is é an Shabad an Gúrú, ar a ndírím grámhar mo Chonaic; Is mise an chaylaa, an deisceabal.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥

akath kathaa le rhau niraalaa |

Agus an Óráid Neamhluaite á labhairt agam, fanann mé gan teagmháil.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

naanak jug jug gur gopaalaa |

Nanac, ar feadh na n-aois, is é Tiarna an Domhain mo Ghúrú.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥

ek sabad jit kathaa veechaaree |

Déanaim machnamh ar sheanmóir an tSabad, Briathar an Aon Dé.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥

guramukh haumai agan nivaaree |44|

Cuireann an Gurmukh amach tine an egotism. ||44||

ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

main ke dant kiau khaaeeai saar |

“Le fiacla céir, conas is féidir le duine iarann a chew?

ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥

jit garab jaae su kavan aahaar |

Cad é an bia sin, a thógann bród as?

ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥

hivai kaa ghar mandar agan piraahan |

Conas is féidir le duine cónaí sa phálás, an teach sneachta, ag caitheamh róbaí tine?

ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥

kavan gufaa jit rahai avaahan |

Cá bhfuil an uaimh sin, ina bhféadfar fanacht gan chroitheadh laistigh di?

ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥

eit ut kis kau jaan samaavai |

Cé ba cheart dúinn a fhios a bheith ag pervading anseo agus ansiúd?

ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥

kavan dhiaan man maneh samaavai |45|

Cad é an machnamh sin a spreagann an aigne a shú isteach inti féin?” ||45||

ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥

hau hau mai mai vichahu khovai |

Deireadh a chur le féiniúlacht agus indibhidiúlacht ón taobh istigh,

ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥

doojaa mettai eko hovai |

agus scriosadh dúbailteacht, éiríonn an mortal amháin le Dia.