"Cal é a raíz, a fonte de todo? Que ensinanzas garda para estes tempos?
Quen é o teu gurú? De quen es ti discípulo?
¿Cal é ese discurso, polo que permaneces solto?
Escoita o que dicimos, Nanak, rapaciño.
Dános a túa opinión sobre o que dixemos.
Como pode o Shabad levarnos a través do aterrador océano mundial?" ||43||
Do aire veu o comezo. Esta é a idade das ensinanzas do verdadeiro gurú.
O Shabad é o Guru, no que centro amorosamente a miña conciencia; Eu son o chaylaa, o discípulo.
Falando o discurso non falado, sigo sen unir.
Nanak, ao longo dos tempos, o Señor do Mundo é o meu Guru.
Contemplo o sermón do Shabad, a Palabra do Deus único.
O Gurmukh apaga o lume do egoísmo. ||44||
"Con dentes de cera, como se pode mastigar o ferro?
Que é esa comida, que quita o orgullo?
Como se pode vivir no palacio, o fogar da neve, con túnicas de lume?
Onde está esa cova, dentro da que un pode permanecer inquebrantable?
A quen debemos saber que estea impregnando aquí e alí?
Que é esa meditación, que leva á mente a ser absorbida en si mesma?" ||45||
Erradicar o egoísmo e o individualismo desde dentro,
e borrando a dualidade, o mortal faise un con Deus.