«Ποια είναι η ρίζα, η πηγή όλων; Ποιες διδασκαλίες ισχύουν για αυτούς τους καιρούς;
Ποιος είναι ο γκουρού σου; Ποιανού μαθητής είσαι;
Ποιος είναι αυτός ο λόγος, με τον οποίο μένεις αδέσμευτος;
Άκου τι λέμε, ω Νανάκ, μικρό αγόρι.
Πείτε μας τη γνώμη σας για όσα είπαμε.
Πώς μπορεί το Shabad να μας μεταφέρει στον τρομακτικό κόσμο-ωκεανό;» ||43||
Από τον αέρα ήρθε η αρχή. Αυτή είναι η εποχή των Διδασκαλιών του Αληθινού Γκουρού.
Ο Σαμπάντ είναι ο Γκουρού, στον οποίο εστιάζω με αγάπη τη συνείδησή μου. Είμαι ο chaylaa, ο μαθητής.
Μιλώντας τον Αμίλητο Λόγο, μένω αδέσμευτος.
Ω Νανάκ, ανά τους αιώνες, ο Κύριος του Κόσμου είναι ο Γκουρού μου.
Συλλογίζομαι το κήρυγμα του Σαμπάντ, του Λόγου του Ενός Θεού.
Ο Γκουρμούχ σβήνει τη φωτιά του εγωισμού. ||44||
«Με δόντια από κερί πώς μπορεί κανείς να μασήσει σίδερο;
Τι είναι αυτό το φαγητό, που αφαιρεί την υπερηφάνεια;
Πώς μπορεί κανείς να ζήσει στο παλάτι, το σπίτι του χιονιού, φορώντας ρόμπες από φωτιά;
Πού είναι εκείνη η σπηλιά, μέσα στην οποία μπορεί κανείς να μείνει ακλόνητος;
Ποιον πρέπει να ξέρουμε ότι διαπερνά εδώ κι εκεί;
Τι είναι αυτός ο διαλογισμός, που οδηγεί τον νου να απορροφηθεί στον εαυτό του;» ||45||
Εξάλειψη του εγωισμού και του ατομικισμού από μέσα,
και σβήνοντας τη δυαδικότητα, ο θνητός γίνεται ένα με τον Θεό.