સિધ ગોષ્ટ

(પાન: 12)

ਕਵਣ ਮੂਲੁ ਕਵਣ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

kavan mool kavan mat velaa |

"મૂળ શું છે, બધાનો સ્ત્રોત? આ સમય માટે શું ઉપદેશો ધરાવે છે?

ਤੇਰਾ ਕਵਣੁ ਗੁਰੂ ਜਿਸ ਕਾ ਤੂ ਚੇਲਾ ॥

teraa kavan guroo jis kaa too chelaa |

તમારા ગુરુ કોણ છે? તમે કોના શિષ્ય છો?

ਕਵਣ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਹੁ ਨਿਰਾਲੇ ॥

kavan kathaa le rahahu niraale |

તે વાણી શું છે, જેનાથી તમે અલિપ્ત રહો છો?

ਬੋਲੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਬਾਲੇ ॥

bolai naanak sunahu tum baale |

હે નાનક, નાના છોકરા, અમે શું કહીએ છીએ તે સાંભળો.

ਏਸੁ ਕਥਾ ਕਾ ਦੇਇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

es kathaa kaa dee beechaar |

અમે શું કહ્યું છે તેના પર અમને તમારો અભિપ્રાય આપો.

ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥੪੩॥

bhavajal sabad langhaavanahaar |43|

શબ્દ આપણને ભયાનક વિશ્વ-સાગરને કેવી રીતે પાર કરી શકે છે?" ||43||

ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥

pavan aranbh satigur mat velaa |

હવામાંથી શરૂઆત થઈ. આ સાચા ગુરુના ઉપદેશોનો યુગ છે.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥

sabad guroo surat dhun chelaa |

શબ્દ એ ગુરુ છે, જેના પર હું પ્રેમપૂર્વક મારી ચેતનાનું ધ્યાન કેન્દ્રિત કરું છું; હું છાયા છું, શિષ્ય છું.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥

akath kathaa le rhau niraalaa |

અસ્પષ્ટ વાણી બોલતાં, હું રહું અસંગ.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

naanak jug jug gur gopaalaa |

હે નાનક, યુગો દરમિયાન, વિશ્વના ભગવાન મારા ગુરુ છે.

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥

ek sabad jit kathaa veechaaree |

હું એક ભગવાનના શબ્દ શબ્દના ઉપદેશનું ચિંતન કરું છું.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥

guramukh haumai agan nivaaree |44|

ગુરુમુખ અહંકારની આગ ઓલવે છે. ||44||

ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

main ke dant kiau khaaeeai saar |

"મીણના દાંત વડે લોખંડ કેવી રીતે ચાવી શકાય?

ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥

jit garab jaae su kavan aahaar |

તે અન્ન શું છે, જે અભિમાન દૂર કરે છે?

ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥

hivai kaa ghar mandar agan piraahan |

અગ્નિના ઝભ્ભો પહેરીને, બરફના ઘર, મહેલમાં કેવી રીતે રહી શકે?

ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥

kavan gufaa jit rahai avaahan |

તે ગુફા ક્યાં છે, જેની અંદર કોઈ અટલ રહી શકે?

ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥

eit ut kis kau jaan samaavai |

આપણે કોને જાણવું જોઈએ કે આપણે અહીં અને ત્યાં વ્યાપક છીએ?

ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥

kavan dhiaan man maneh samaavai |45|

તે ધ્યાન શું છે, જે મનને પોતાનામાં સમાઈ જાય છે?" ||45||

ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥

hau hau mai mai vichahu khovai |

અંદરથી અહંકાર અને વ્યક્તિવાદને નાબૂદ કરવો,

ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥

doojaa mettai eko hovai |

અને દ્વૈતને ભૂંસી નાખીને, નશ્વર ભગવાન સાથે એક થઈ જાય છે.