Sidh Gosht

(Faqe: 13)

ਜਗੁ ਕਰੜਾ ਮਨਮੁਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥

jag kararraa manamukh gaavaar |

Bota është e vështirë për manmukhun budallenj e me dëshirë të vetë;

ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

sabad kamaaeeai khaaeeai saar |

duke praktikuar Shabadin, njeriu përtyp hekur.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥

antar baahar eko jaanai |

Njihni Zotin Një, brenda dhe jashtë.

ਨਾਨਕ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ॥੪੬॥

naanak agan marai satigur kai bhaanai |46|

O Nanak, zjarri është shuar, nëpërmjet Kënaqësisë së Vullnetit të Guru-së së Vërtetë. ||46||

ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥

sach bhai raataa garab nivaarai |

E mbushur me frikën e vërtetë të Perëndisë, krenaria hiqet;

ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥

eko jaataa sabad veechaarai |

kuptoni se Ai është Një dhe meditoni Shabadin.

ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਹੀਆ ॥

sabad vasai sach antar heea |

Me Shabadin e Vërtetë që qëndron thellë brenda zemrës,

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਰੰਗਿ ਰੰਗੀਆ ॥

tan man seetal rang rangeea |

trupi dhe mendja ftohen dhe qetësohen dhe ngjyrosen me Dashurinë e Zotit.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥

kaam krodh bikh agan nivaare |

Zjarri i dëshirës seksuale, zemërimit dhe korrupsionit është shuar.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰੇ ॥੪੭॥

naanak nadaree nadar piaare |47|

O Nanak, i Dashuri dhuron Vështrimin e Tij të Hirit. ||47||

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਚੰਦੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ॥

kavan mukh chand hivai ghar chhaaeaa |

“Hëna e mendjes është e ftohtë dhe e errët; si është ndriçuar?

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਤਪਾਇਆ ॥

kavan mukh sooraj tapai tapaaeaa |

Si shkëlqen dielli kaq shkëlqyeshëm?

ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਕਾਲੁ ਜੋਹਤ ਨਿਤ ਰਹੈ ॥

kavan mukh kaal johat nit rahai |

Si mund të largohet vështrimi i vazhdueshëm vigjilent i Vdekjes?

ਕਵਨ ਬੁਧਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥

kavan budh guramukh pat rahai |

Me çfarë kuptimi ruhet nderi i Gurmukhut?

ਕਵਨੁ ਜੋਧੁ ਜੋ ਕਾਲੁ ਸੰਘਾਰੈ ॥

kavan jodh jo kaal sanghaarai |

Kush është luftëtari, që e pushton Vdekjen?

ਬੋਲੈ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥੪੮॥

bolai baanee naanak beechaarai |48|

Na jep përgjigjen tënde të menduar, o Nanak." ||48||

ਸਬਦੁ ਭਾਖਤ ਸਸਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥

sabad bhaakhat sas jot apaaraa |

Duke i dhënë zë Shabadit, hëna e mendjes ndriçohet me pafundësi.

ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਵਸੈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥

sas ghar soor vasai mittai andhiaaraa |

Kur dielli banon në shtëpinë e hënës, errësira shpërndahet.

ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥

sukh dukh sam kar naam adhaaraa |

Kënaqësia dhe dhimbja janë të njëjta, kur dikush merr Mbështetjen e Naamit, Emrit të Zotit.

ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥

aape paar utaaranahaaraa |

Ai Vetë na shpëton dhe na përcjell.