सिध गोसटि

(पान: 14)


ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥
गुर परचै मनु साचि समाइ ॥

गुरुवर विश्वास ठेवून मन सत्यात विलीन होते,

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੪੯॥
प्रणवति नानकु कालु न खाइ ॥४९॥

आणि मग, नानक प्रार्थना करतात, मृत्यूने कोणीही नष्ट होत नाही. ||49||

ਨਾਮ ਤਤੁ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰਿ ਜਾਪੈ ॥
नाम ततु सभ ही सिरि जापै ॥

नामाचे सार, भगवंताचे नाम हे सर्वांपेक्षा श्रेष्ठ आणि श्रेष्ठ असे ओळखले जाते.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥
बिनु नावै दुखु कालु संतापै ॥

नामाशिवाय मनुष्य दुःख आणि मृत्यूने त्रस्त होतो.

ਤਤੋ ਤਤੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
ततो ततु मिलै मनु मानै ॥

जेव्हा एखाद्याचे सार सारामध्ये विलीन होते तेव्हा मन तृप्त आणि पूर्ण होते.

ਦੂਜਾ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਨੈ ॥
दूजा जाइ इकतु घरि आनै ॥

द्वैत नाहीसे होते आणि एकच परमेश्वराच्या घरी प्रवेश होतो.

ਬੋਲੈ ਪਵਨਾ ਗਗਨੁ ਗਰਜੈ ॥
बोलै पवना गगनु गरजै ॥

श्वास दहाव्या गेटच्या आसमंतात वाहतो आणि कंप पावतो.

ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਮਿਲਣੁ ਸਹਜੈ ॥੫੦॥
नानक निहचलु मिलणु सहजै ॥५०॥

हे नानक, नश्वर नंतर अंतर्ज्ञानाने शाश्वत, अपरिवर्तनीय परमेश्वराला भेटतो. ||50||

ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥
अंतरि सुंनं बाहरि सुंनं त्रिभवण सुंन मसुंनं ॥

पूर्ण परमेश्वर आत खोल आहे; पूर्ण परमेश्वर आपल्या बाहेर देखील आहे. निरपेक्ष परमेश्वर तिन्ही जगाला पूर्णपणे भरतो.

ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥
चउथे सुंनै जो नरु जाणै ता कउ पापु न पुंनं ॥

जो परमेश्वराला चौथ्या अवस्थेत जाणतो, तो पुण्य किंवा दुर्गुणांच्या अधीन नाही.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁੰਨ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
घटि घटि सुंन का जाणै भेउ ॥

जो परमात्म्याचे रहस्य जाणतो, जो प्रत्येक हृदयात व्यापतो,

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥
आदि पुरखु निरंजन देउ ॥

आदिमानव, निष्कलंक दैवी परमेश्वराला जाणतो.

ਜੋ ਜਨੁ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਤਾ ॥
जो जनु नाम निरंजन राता ॥

तो नम्र जीव जो पवित्र नामाने ओतप्रोत आहे,

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੫੧॥
नानक सोई पुरखु बिधाता ॥५१॥

हे नानक, स्वतःच आद्य भगवान, नशिबाचा शिल्पकार आहे. ||५१||

ਸੁੰਨੋ ਸੁੰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
सुंनो सुंनु कहै सभु कोई ॥

"प्रत्येकजण निरपेक्ष परमेश्वर, अव्यक्त शून्याविषयी बोलतो.

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਹੋਈ ॥
अनहत सुंनु कहा ते होई ॥

ही निरपेक्ष शून्यता कशी शोधता येईल?

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨਿ ਰਤੇ ਸੇ ਕੈਸੇ ॥
अनहत सुंनि रते से कैसे ॥

ते कोण आहेत, जे या निरपेक्ष शून्याशी जुळले आहेत?"

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸ ਹੀ ਜੈਸੇ ॥
जिस ते उपजे तिस ही जैसे ॥

ते परमेश्वरासारखे आहेत, ज्याच्यापासून त्यांची उत्पत्ती झाली आहे.

ਓਇ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਹਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
ओइ जनमि न मरहि न आवहि जाहि ॥

ते जन्माला येत नाहीत, मरत नाहीत; ते येतात आणि जात नाहीत.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਸਮਝਾਹਿ ॥੫੨॥
नानक गुरमुखि मनु समझाहि ॥५२॥

हे नानक, गुरुमुख त्यांच्या मनाला शिकवतात. ||५२||