Sa pananampalataya sa Guru, ang isip ay sumasailalim sa Katotohanan,
at pagkatapos, ang panalangin ni Nanak, ang isa ay hindi natupok ng Kamatayan. ||49||
Ang kakanyahan ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay kilala bilang ang pinakadakila at pinakamagaling sa lahat.
Kung wala ang Pangalan, ang isa ay dinaranas ng sakit at kamatayan.
Kapag ang kakanyahan ng isang tao ay sumanib sa kakanyahan, ang isip ay nasisiyahan at natutupad.
Ang duality ay nawala, at ang isa ay pumasok sa tahanan ng Isang Panginoon.
Ang hininga ay umiihip sa kalangitan ng Ikasampung Gate at nag-vibrate.
O Nanak, ang mortal pagkatapos ay intuitively na nakakatugon sa walang hanggan, hindi nagbabagong Panginoon. ||50||
Ang ganap na Panginoon ay nasa kaibuturan; ang ganap na Panginoon ay nasa labas din natin. Ang ganap na Panginoon ay ganap na pinupuno ang tatlong mundo.
Ang nakakakilala sa Panginoon sa ikaapat na estado, ay hindi napapailalim sa birtud o bisyo.
Isang nakakaalam ng misteryo ng Diyos na Ganap, na sumasaklaw sa bawat puso,
Kilala ang Primal Being, ang Immaculate Divine Lord.
Ang mapagpakumbabang nilalang na puspos ng Immaculate Naam,
Nanak, siya mismo ang Primal Lord, ang Arkitekto ng Destiny. ||51||
"Ang bawat tao'y nagsasalita tungkol sa Ganap na Panginoon, ang walang kabuluhang walang laman.
Paano mahahanap ng isa itong ganap na walang bisa?
Sino sila, na nakaayon sa ganap na kawalan na ito?"
Sila ay tulad ng Panginoon, kung saan sila nagmula.
Hindi sila ipinanganak, hindi sila namamatay; hindi sila dumarating at umalis.
O Nanak, tinuturuan ng mga Gurmukh ang kanilang isipan. ||52||