സിദ്ധ ഗോഷ്ട്

(പേജ്: 14)

ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥

gur parachai man saach samaae |

ഗുരുവിലുള്ള വിശ്വാസത്താൽ മനസ്സ് സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੪੯॥

pranavat naanak kaal na khaae |49|

എന്നിട്ട്, നാനാക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ഒരാളെ മരണം ദഹിപ്പിക്കരുത്. ||49||

ਨਾਮ ਤਤੁ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰਿ ਜਾਪੈ ॥

naam tat sabh hee sir jaapai |

നാമത്തിൻ്റെ സാരാംശം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, എല്ലാറ്റിലും ഏറ്റവും ഉന്നതവും ശ്രേഷ്ഠവുമാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥

bin naavai dukh kaal santaapai |

പേരില്ലാതെ ഒരാൾ വേദനയും മരണവും അനുഭവിക്കുന്നു.

ਤਤੋ ਤਤੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥

tato tat milai man maanai |

ഒരാളുടെ സാരാംശം സത്തയിൽ ലയിക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിന് സംതൃപ്തിയും സംതൃപ്തിയും ലഭിക്കുന്നു.

ਦੂਜਾ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਨੈ ॥

doojaa jaae ikat ghar aanai |

ദ്വൈതത ഇല്ലാതായി, ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ ഭവനത്തിൽ ഒരാൾ പ്രവേശിക്കുന്നു.

ਬੋਲੈ ਪਵਨਾ ਗਗਨੁ ਗਰਜੈ ॥

bolai pavanaa gagan garajai |

ശ്വാസം പത്താം ഗേറ്റിൻ്റെ ആകാശത്ത് വീശി പ്രകമ്പനം കൊള്ളുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਮਿਲਣੁ ਸਹਜੈ ॥੫੦॥

naanak nihachal milan sahajai |50|

ഓ നാനാക്ക്, മർത്യൻ പിന്നീട് അവബോധപൂർവ്വം നിത്യവും മാറ്റമില്ലാത്തതുമായ കർത്താവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||50||

ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥

antar sunan baahar sunan tribhavan sun masunan |

പരമമായ കർത്താവ് ഉള്ളിൽ ആഴത്തിലാണ്; പരമമായ കർത്താവ് നമുക്ക് പുറത്തുമുണ്ട്. പരമമായ ഭഗവാൻ മൂന്ന് ലോകങ്ങളെയും പൂർണ്ണമായും നിറയ്ക്കുന്നു.

ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥

chauthe sunai jo nar jaanai taa kau paap na punan |

നാലാം ഭാവത്തിൽ ഭഗവാനെ അറിയുന്നവൻ, ഗുണത്തിനോ അധർമ്മത്തിനോ വിധേയനല്ല.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁੰਨ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥

ghatt ghatt sun kaa jaanai bheo |

എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന പരമമായ ദൈവത്തിൻ്റെ രഹസ്യം അറിയുന്നവൻ,

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥

aad purakh niranjan deo |

നിഷ്കളങ്കനായ ദിവ്യനാഥനായ ആദിമ സത്തയെ അറിയുന്നു.

ਜੋ ਜਨੁ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਤਾ ॥

jo jan naam niranjan raataa |

നിർമ്മലമായ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ആ വിനീതൻ,

ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੫੧॥

naanak soee purakh bidhaataa |51|

ഓ നാനാക്ക്, വിധിയുടെ ശില്പിയായ ആദിമ നാഥൻ തന്നെയാണ്. ||51||

ਸੁੰਨੋ ਸੁੰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

suno sun kahai sabh koee |

"എല്ലാവരും അവ്യക്തമായ ശൂന്യമായ പൂർണ്ണനായ ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു.

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਹੋਈ ॥

anahat sun kahaa te hoee |

ഈ കേവല ശൂന്യത എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാകും?

ਅਨਹਤ ਸੁੰਨਿ ਰਤੇ ਸੇ ਕੈਸੇ ॥

anahat sun rate se kaise |

അവർ ആരാണ്, ഈ കേവല ശൂന്യതയുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു?

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸ ਹੀ ਜੈਸੇ ॥

jis te upaje tis hee jaise |

അവർ ഉത്ഭവിച്ച കർത്താവിനെപ്പോലെയാണ്.

ਓਇ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਹਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥

oe janam na mareh na aaveh jaeh |

അവർ ജനിക്കുന്നില്ല, മരിക്കുന്നില്ല; അവർ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നില്ല.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਸਮਝਾਹਿ ॥੫੨॥

naanak guramukh man samajhaeh |52|

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖന്മാർ അവരുടെ മനസ്സിനെ ഉപദേശിക്കുന്നു. ||52||