ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥

मारू, पहिली मेहल:

ਕੇਤੇ ਜੁਗ ਵਰਤੇ ਗੁਬਾਰੈ ॥
केते जुग वरते गुबारै ॥

अनेक युगे फक्त अंधारच होता;

ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਅਪਰ ਅਪਾਰੈ ॥
ताड़ी लाई अपर अपारै ॥

अनंत, अंतहीन परमेश्वर आदिम शून्यात लीन झाला होता.

ਧੁੰਧੂਕਾਰਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਾ ਤਦਿ ਧੰਧੁ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧॥
धुंधूकारि निरालमु बैठा ना तदि धंधु पसारा हे ॥१॥

तो पूर्णपणे अंधारात एकटा आणि अप्रभावित बसला; संघर्षाचे जग अस्तित्वात नव्हते. ||1||

ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਏ ॥
जुग छतीह तिनै वरताए ॥

छत्तीस युगे अशीच गेली.

ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਿਵੈ ਚਲਾਏ ॥
जिउ तिसु भाणा तिवै चलाए ॥

तो त्याच्या इच्छेनुसार सर्व घडवून आणतो.

ਤਿਸਹਿ ਸਰੀਕੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
तिसहि सरीकु न दीसै कोई आपे अपर अपारा हे ॥२॥

त्याचा कोणीही प्रतिस्पर्धी दिसत नाही. तो स्वतः अनंत आणि अंतहीन आहे. ||2||

ਗੁਪਤੇ ਬੂਝਹੁ ਜੁਗ ਚਤੁਆਰੇ ॥
गुपते बूझहु जुग चतुआरे ॥

देव चार युगांमध्ये लपलेला आहे - हे नीट समजून घ्या.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਰਤੈ ਉਦਰ ਮਝਾਰੇ ॥
घटि घटि वरतै उदर मझारे ॥

तो प्रत्येक हृदयात व्यापतो, आणि पोटात असतो.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕਾ ਏਕੀ ਵਰਤੈ ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੩॥
जुगु जुगु एका एकी वरतै कोई बूझै गुर वीचारा हे ॥३॥

एकच आणि एकमेव परमेश्वर युगानुयुगे विराजमान आहे. गुरुचे चिंतन करणारे, हे समजून घेणारे किती दुर्मिळ आहेत. ||3||

ਬਿੰਦੁ ਰਕਤੁ ਮਿਲਿ ਪਿੰਡੁ ਸਰੀਆ ॥
बिंदु रकतु मिलि पिंडु सरीआ ॥

शुक्राणू आणि अंड्याच्या मिलनातून शरीराची निर्मिती झाली.

ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਮਿਲਿ ਜੀਆ ॥
पउणु पाणी अगनी मिलि जीआ ॥

वायू, पाणी आणि अग्नी यांच्या मिलनातून जीव निर्माण होतो.

ਆਪੇ ਚੋਜ ਕਰੇ ਰੰਗ ਮਹਲੀ ਹੋਰ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
आपे चोज करे रंग महली होर माइआ मोह पसारा हे ॥४॥

तो स्वतः शरीराच्या हवेलीत आनंदाने खेळतो; बाकी सर्व मायेच्या विस्ताराची आसक्ती आहे. ||4||

ਗਰਭ ਕੁੰਡਲ ਮਹਿ ਉਰਧ ਧਿਆਨੀ ॥
गरभ कुंडल महि उरध धिआनी ॥

मातेच्या उदरात, उलथापालथ, मर्त्य भगवंताचे ध्यान करीत.

ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
आपे जाणै अंतरजामी ॥

अंतर्यामी, अंतःकरणाचा शोध घेणारा, सर्व काही जाणतो.

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਅੰਤਰਿ ਉਦਰ ਮਝਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
सासि सासि सचु नामु समाले अंतरि उदर मझारा हे ॥५॥

प्रत्येक श्वासोच्छवासाने, त्याने स्वतःच्या अंतरंगात, गर्भातच खऱ्या नामाचे चिंतन केले. ||5||

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
चारि पदारथ लै जगि आइआ ॥

चार महान आशीर्वाद प्राप्त करण्यासाठी तो जगात आला.

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥
सिव सकती घरि वासा पाइआ ॥

तो शिव आणि शक्ती, ऊर्जा आणि पदार्थ यांच्या घरी वास्तव्यास आला.

ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
एकु विसारे ता पिड़ हारे अंधुलै नामु विसारा हे ॥६॥

पण तो एका परमेश्वराला विसरला आणि तो खेळ हरला. आंधळा मनुष्य नामाचा विसर पडतो. ||6||

ਬਾਲਕੁ ਮਰੈ ਬਾਲਕ ਕੀ ਲੀਲਾ ॥
बालकु मरै बालक की लीला ॥

त्याच्या बालिश खेळात मुल मरते.

ਕਹਿ ਕਹਿ ਰੋਵਹਿ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥
कहि कहि रोवहि बालु रंगीला ॥

ते रडतात आणि शोक करतात आणि म्हणतात की तो इतका खेळकर मुलगा होता.

ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥
जिस का सा सो तिन ही लीआ भूला रोवणहारा हे ॥७॥

त्याच्या मालकीच्या परमेश्वराने त्याला परत घेतले आहे. जे रडतात आणि शोक करतात ते चुकीचे आहेत. ||7||

ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਕੀਜੈ ॥
भरि जोबनि मरि जाहि कि कीजै ॥

जर तो तारुण्यात मेला तर ते काय करू शकतात?

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਰੋਵੀਜੈ ॥
मेरा मेरा करि रोवीजै ॥

ते ओरडतात, "तो माझा आहे, तो माझा आहे!"

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਇ ਵਿਗੂਚਹਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
माइआ कारणि रोइ विगूचहि ध्रिगु जीवणु संसारा हे ॥८॥

ते मायेसाठी रडतात आणि नाश पावतात; या जगात त्यांचे जीवन शापित आहे. ||8||

ਕਾਲੀ ਹੂ ਫੁਨਿ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥
काली हू फुनि धउले आए ॥

त्यांचे काळे केस कालांतराने राखाडी होतात.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥
विणु नावै गथु गइआ गवाए ॥

नामाशिवाय ते आपली संपत्ती गमावतात आणि नंतर निघून जातात.

ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਧੁਲਾ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
दुरमति अंधुला बिनसि बिनासै मूठे रोइ पूकारा हे ॥९॥

ते दुष्ट मनाचे आणि आंधळे आहेत - ते पूर्णपणे उद्ध्वस्त झाले आहेत; ते लुटले गेले आहेत आणि वेदनांनी ओरडत आहेत. ||9||

ਆਪੁ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਰੋਵੈ ਕੋਈ ॥
आपु वीचारि न रोवै कोई ॥

जो स्वतःला समजतो तो रडत नाही.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
सतिगुरु मिलै त सोझी होई ॥

जेव्हा तो खरा गुरु भेटतो तेव्हा त्याला समजते.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਹਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
बिनु गुर बजर कपाट न खूलहि सबदि मिलै निसतारा हे ॥१०॥

गुरूशिवाय जड, कठीण दरवाजे उघडत नाहीत. शब्दाची प्राप्ती केल्याने मुक्ती मिळते. ||10||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਦੇਹੀ ॥
बिरधि भइआ तनु छीजै देही ॥

शरीर म्हातारे होते, आणि आकार बाहेर मारले जाते.

ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਅੰਤਿ ਸਨੇਹੀ ॥
रामु न जपई अंति सनेही ॥

पण तो शेवटच्या क्षणीही त्याचा एकमेव मित्र असलेल्या परमेश्वराचे चिंतन करत नाही.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
नामु विसारि चलै मुहि कालै दरगह झूठु खुआरा हे ॥११॥

भगवंताच्या नामाचा विसर पडून तो तोंड काळे करून निघून जातो. खोट्यांचा परमेश्वराच्या दरबारात अपमान होतो. ||11||

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਕੂੜਿਆਰੋ ॥
नामु विसारि चलै कूड़िआरो ॥

नाम विसरून खोटे निघून जातात.

ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਸਿਰਿ ਛਾਰੋ ॥
आवत जात पड़ै सिरि छारो ॥

येता-जाता त्यांच्या डोक्यावर धूळ पडत असते.

ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪੇਈਅੜੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
साहुरड़ै घरि वासु न पाए पेईअड़ै सिरि मारा हे ॥१२॥

आत्मा-वधूला तिच्या सासरच्या घरी, परलोकात घर मिळत नाही; आई-वडिलांच्या घरातील या जगात ती वेदना सहन करत आहे. ||12||

ਖਾਜੈ ਪੈਝੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥
खाजै पैझै रली करीजै ॥

ती खाते, कपडे घालते आणि आनंदाने खेळते,

ਬਿਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਦਿ ਮਰੀਜੈ ॥
बिनु अभ भगती बादि मरीजै ॥

परंतु परमेश्वराची प्रेमळ भक्ती न करता ती व्यर्थ मरते.

ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
सर अपसर की सार न जाणै जमु मारे किआ चारा हे ॥१३॥

जो चांगलं आणि वाईट भेद करत नाही, त्याला मृत्यूचा दूत मारतो; यातून कोणी कसे सुटू शकते? ||१३||

ਪਰਵਿਰਤੀ ਨਰਵਿਰਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥
परविरती नरविरति पछाणै ॥

ज्याला कळते की त्याच्याजवळ काय आहे आणि त्याला काय सोडायचे आहे,

ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਜਾਣੈ ॥
गुर कै संगि सबदि घरु जाणै ॥

गुरूंच्या सहवासात त्याला स्वतःच्या घरातच शब्दाचे ज्ञान होते.

ਕਿਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਖਿ ਨ ਚਲੈ ਸਚਿ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
किस ही मंदा आखि न चलै सचि खरा सचिआरा हे ॥१४॥

दुसऱ्याला वाईट म्हणू नका; या जीवनशैलीचे अनुसरण करा. जे खरे आहेत ते खऱ्या परमेश्वराने खरे ठरवले आहेत. ||14||

ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਦਰਿ ਸਿਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥
साच बिना दरि सिझै न कोई ॥

सत्याशिवाय परमेश्वराच्या दरबारात कोणीही यशस्वी होत नाही.

ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪੈਝੈ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥
साच सबदि पैझै पति होई ॥

खऱ्या शब्दाद्वारे, व्यक्तीला मानाचा पोशाख घातला जातो.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
आपे बखसि लए तिसु भावै हउमै गरबु निवारा हे ॥१५॥

तो ज्यांच्यावर प्रसन्न आहे त्यांना तो क्षमा करतो; ते त्यांचा अहंकार आणि अभिमान शांत करतात. ||15||

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥
गुर किरपा ते हुकमु पछाणै ॥

गुरूंच्या कृपेने जो भगवंताच्या आदेशाची जाणीव करतो,

ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
जुगह जुगंतर की बिधि जाणै ॥

युगानुयुगांची जीवनशैली कळते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥
नानक नामु जपहु तरु तारी सचु तारे तारणहारा हे ॥१६॥१॥७॥

हे नानक, नामाचा जप करा आणि पलीकडे जा. खरा परमेश्वर तुम्हाला पार पाडेल. ||16||1||7||

Sri Guru Granth Sahib
शबद माहिती

शीर्षक: राग मारू
लेखक: गुरु नानक देव जी
पान: 1026 - 1027
ओळ क्रमांक: 14

राग मारू

युद्धाच्या तयारीसाठी रणांगणावर परंपरेने मारूचे गायन केले जात असे. या रागाचा स्वभाव आक्रमक आहे, ज्यामुळे परिणामांची पर्वा न करता सत्य व्यक्त करण्याची आणि त्यावर जोर देण्याची आंतरिक शक्ती आणि शक्ती निर्माण होते. मारूचा स्वभाव निर्भयपणा आणि शक्ती दर्शवितो ज्यामुळे सत्य बोलले जाईल याची खात्री होते, मग त्याची किंमत कितीही असो.