ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਕੇਤੇ ਜੁਗ ਵਰਤੇ ਗੁਬਾਰੈ ॥
kete jug varate gubaarai |പല യുഗങ്ങളായി ഇരുട്ട് മാത്രം നിലനിന്നിരുന്നു;
ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਅਪਰ ਅਪਾਰੈ ॥
taarree laaee apar apaarai |അനന്തവും അനന്തവുമായ ഭഗവാൻ ആദിമ ശൂന്യതയിൽ ലയിച്ചു.
ਧੁੰਧੂਕਾਰਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਾ ਤਦਿ ਧੰਧੁ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧॥
dhundhookaar niraalam baitthaa naa tad dhandh pasaaraa he |1|കേവലമായ അന്ധകാരത്തിൽ അവൻ ഏകനായി ഇരുന്നു; സംഘർഷത്തിൻ്റെ ലോകം നിലവിലില്ല. ||1||
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਤਿਨੈ ਵਰਤਾਏ ॥
jug chhateeh tinai varataae |മുപ്പത്തിയാറു യുഗങ്ങൾ ഇങ്ങനെ കടന്നുപോയി.
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਿਵੈ ਚਲਾਏ ॥
jiau tis bhaanaa tivai chalaae |അവൻ എല്ലാം തൻ്റെ ഇച്ഛയുടെ സന്തോഷത്താൽ സംഭവിക്കുന്നു.
ਤਿਸਹਿ ਸਰੀਕੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
tiseh sareek na deesai koee aape apar apaaraa he |2|അവൻ്റെ എതിരാളിയെ കാണാൻ കഴിയില്ല. അവൻ തന്നെ അനന്തവും അനന്തവുമാണ്. ||2||
ਗੁਪਤੇ ਬੂਝਹੁ ਜੁਗ ਚਤੁਆਰੇ ॥
gupate boojhahu jug chatuaare |ദൈവം നാല് യുഗങ്ങളിലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു - ഇത് നന്നായി മനസ്സിലാക്കുക.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਰਤੈ ਉਦਰ ਮਝਾਰੇ ॥
ghatt ghatt varatai udar majhaare |അവൻ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും വ്യാപിക്കുന്നു, ഉദരത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕਾ ਏਕੀ ਵਰਤੈ ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੩॥
jug jug ekaa ekee varatai koee boojhai gur veechaaraa he |3|ഏകനായ ഭഗവാൻ യുഗങ്ങളിലുടനീളം വാഴുന്നു. ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവരും ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നവരും എത്ര വിരളമാണ്. ||3||
ਬਿੰਦੁ ਰਕਤੁ ਮਿਲਿ ਪਿੰਡੁ ਸਰੀਆ ॥
bind rakat mil pindd sareea |ബീജവും അണ്ഡവും ചേർന്ന് ശരീരം രൂപപ്പെട്ടു.
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਮਿਲਿ ਜੀਆ ॥
paun paanee aganee mil jeea |വായു, ജലം, അഗ്നി എന്നിവയുടെ സംയോജനത്തിൽ നിന്നാണ് ജീവജാലം ഉണ്ടാകുന്നത്.
ਆਪੇ ਚੋਜ ਕਰੇ ਰੰਗ ਮਹਲੀ ਹੋਰ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
aape choj kare rang mahalee hor maaeaa moh pasaaraa he |4|അവൻ തന്നെ ശരീരത്തിൻ്റെ മാളികയിൽ സന്തോഷത്തോടെ കളിക്കുന്നു; ബാക്കിയെല്ലാം മായയുടെ വിശാലതയോടുള്ള ആസക്തി മാത്രമാണ്. ||4||
ਗਰਭ ਕੁੰਡਲ ਮਹਿ ਉਰਧ ਧਿਆਨੀ ॥
garabh kunddal meh uradh dhiaanee |അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ തലകീഴായി മർത്യൻ ദൈവത്തെ ധ്യാനിച്ചു.
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
aape jaanai antarajaamee |ആന്തരിക-അറിയുന്നവൻ, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവൻ, എല്ലാം അറിയുന്നു.
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਅੰਤਰਿ ਉਦਰ ਮਝਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
saas saas sach naam samaale antar udar majhaaraa he |5|ഓരോ ശ്വാസത്തിലും, അവൻ തൻ്റെ ഉള്ളിൽ, ഗർഭപാത്രത്തിനുള്ളിൽ, യഥാർത്ഥ നാമത്തെ ധ്യാനിച്ചു. ||5||
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
chaar padaarath lai jag aaeaa |നാല് മഹത്തായ അനുഗ്രഹങ്ങൾ നേടാനാണ് അവൻ ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത്.
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥
siv sakatee ghar vaasaa paaeaa |അവൻ ശിവൻ്റെയും ശക്തിയുടെയും, ഊർജ്ജത്തിൻ്റെയും ദ്രവ്യത്തിൻ്റെയും ഭവനത്തിൽ വസിക്കാൻ വന്നു.
ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
ek visaare taa pirr haare andhulai naam visaaraa he |6|എന്നാൽ അവൻ ഏക നാഥനെ മറന്നു, അവൻ കളിയിൽ തോറ്റു. അന്ധൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മറക്കുന്നു. ||6||
ਬਾਲਕੁ ਮਰੈ ਬਾਲਕ ਕੀ ਲੀਲਾ ॥
baalak marai baalak kee leelaa |അവൻ്റെ ബാലിശമായ കളികളിൽ കുട്ടി മരിക്കുന്നു.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਰੋਵਹਿ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥
keh keh roveh baal rangeelaa |അത്രയും കളിയായ കുട്ടിയായിരുന്നല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥
jis kaa saa so tin hee leea bhoolaa rovanahaaraa he |7|അവൻ്റെ ഉടമസ്ഥനായ കർത്താവ് അവനെ തിരിച്ചെടുത്തു. കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു. ||7||
ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਕੀਜੈ ॥
bhar joban mar jaeh ki keejai |അവൻ ചെറുപ്പത്തിൽ മരിച്ചാൽ അവർക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും?
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਰੋਵੀਜੈ ॥
meraa meraa kar roveejai |"അവൻ എൻ്റേത്, അവൻ എൻ്റേത്" എന്ന് അവർ നിലവിളിക്കുന്നു.
ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਇ ਵਿਗੂਚਹਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
maaeaa kaaran roe vigoocheh dhrig jeevan sansaaraa he |8|അവർ മായയെപ്രതി നിലവിളിച്ചു നശിച്ചു; അവരുടെ ഇഹലോക ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||8||
ਕਾਲੀ ਹੂ ਫੁਨਿ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥
kaalee hoo fun dhaule aae |അവരുടെ കറുത്ത മുടി ഒടുവിൽ നരച്ചതായി മാറുന്നു.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥
vin naavai gath geaa gavaae |പേരില്ലാതെ, അവർക്ക് അവരുടെ സമ്പത്ത് നഷ്ടപ്പെടും, തുടർന്ന് അവർ പോകുന്നു.
ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਧੁਲਾ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
duramat andhulaa binas binaasai mootthe roe pookaaraa he |9|അവർ ദുഷ്ടബുദ്ധികളും അന്ധരും ആണ് - അവർ പൂർണ്ണമായും നശിച്ചിരിക്കുന്നു; അവർ കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ടു, വേദനയോടെ നിലവിളിക്കുന്നു. ||9||
ਆਪੁ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਰੋਵੈ ਕੋਈ ॥
aap veechaar na rovai koee |സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാൾ കരയുന്നില്ല.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
satigur milai ta sojhee hoee |അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਹਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
bin gur bajar kapaatt na khooleh sabad milai nisataaraa he |10|ഗുരുവില്ലാതെ ഭാരമേറിയതും കഠിനവുമായ വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്നില്ല. ശബാദിൻ്റെ വചനം ലഭിച്ചാൽ ഒരാൾ വിമോചനം പ്രാപിക്കുന്നു. ||10||
ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਦੇਹੀ ॥
biradh bheaa tan chheejai dehee |ശരീരം വാർദ്ധക്യം പ്രാപിക്കുന്നു, ആകൃതിയിൽ നിന്ന് തല്ലി.
ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਅੰਤਿ ਸਨੇਹੀ ॥
raam na japee ant sanehee |എന്നാൽ തൻ്റെ ഏക സുഹൃത്തായ ഭഗവാനെ അവസാനം പോലും അവൻ ധ്യാനിക്കുന്നില്ല.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
naam visaar chalai muhi kaalai daragah jhootth khuaaraa he |11|ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം മറന്ന് മുഖം കറുപ്പിച്ചാണ് അദ്ദേഹം യാത്രയാകുന്നത്. വ്യാജന്മാർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ അപമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||11||
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਕੂੜਿਆਰੋ ॥
naam visaar chalai koorriaaro |നാമം മറന്ന് വ്യാജന്മാർ പോകുന്നു.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਸਿਰਿ ਛਾਰੋ ॥
aavat jaat parrai sir chhaaro |വന്നും പോയും അവരുടെ തലയിൽ പൊടി വീഴുന്നു.
ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪੇਈਅੜੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
saahurarrai ghar vaas na paae peeearrai sir maaraa he |12|ആത്മാവ്-വധു അവളുടെ അളിയൻ്റെ വീട്ടിൽ ഒരു വീടും കണ്ടെത്തുന്നില്ല, പരലോകം; മാതാപിതാക്കളുടെ ഈ ലോകത്ത് അവൾ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||12||
ਖਾਜੈ ਪੈਝੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥
khaajai paijhai ralee kareejai |അവൾ സന്തോഷത്തോടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു, വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു, കളിക്കുന്നു,
ਬਿਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਦਿ ਮਰੀਜੈ ॥
bin abh bhagatee baad mareejai |എന്നാൽ ഭഗവാനെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കാതെ അവൾ നിഷ്ഫലമായി മരിക്കുന്നു.
ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sar apasar kee saar na jaanai jam maare kiaa chaaraa he |13|നൻമയും തിന്മയും വേർതിരിക്കാത്തവനെ മരണദൂതൻ തല്ലിക്കൊന്നു; ഇതിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടും? ||13||
ਪਰਵਿਰਤੀ ਨਰਵਿਰਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥
paraviratee naravirat pachhaanai |തനിക്കുള്ളത് എന്താണെന്നും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടതെന്താണെന്നും തിരിച്ചറിയുന്നവൻ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਜਾਣੈ ॥
gur kai sang sabad ghar jaanai |ഗുരുവുമായുള്ള സഹവാസം, സ്വന്തം വീടിനുള്ളിൽ നിന്ന് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം അറിയുന്നു.
ਕਿਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਖਿ ਨ ਚਲੈ ਸਚਿ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
kis hee mandaa aakh na chalai sach kharaa sachiaaraa he |14|മറ്റാരെയും ചീത്ത വിളിക്കരുത്; ഈ ജീവിതരീതി പിന്തുടരുക. സത്യമുള്ളവരെ യഥാർത്ഥ കർത്താവ് യഥാർത്ഥരാണെന്ന് വിധിക്കുന്നു. ||14||
ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਦਰਿ ਸਿਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥
saach binaa dar sijhai na koee |സത്യമില്ലാതെ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ആരും വിജയിക്കില്ല.
ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪੈਝੈ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥
saach sabad paijhai pat hoee |ട്രൂ ഷാബാദിലൂടെ ഒരാൾ ബഹുമാനാർത്ഥം വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
aape bakhas le tis bhaavai haumai garab nivaaraa he |15|താൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരോട് അവൻ ക്ഷമിക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ അഹങ്കാരത്തെയും അഹങ്കാരത്തെയും നിശബ്ദമാക്കുന്നു. ||15||
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥
gur kirapaa te hukam pachhaanai |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ദൈവകൽപ്പനയുടെ ഹുക്കം സാക്ഷാത്കരിച്ചവൻ
ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jugah jugantar kee bidh jaanai |യുഗങ്ങളുടെ ജീവിതരീതി അറിയാൻ വരുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥
naanak naam japahu tar taaree sach taare taaranahaaraa he |16|1|7|ഓ നാനാക്ക്, നാമം ജപിച്ച് മറുവശത്തേക്ക് കടക്കുക. യഥാർത്ഥ കർത്താവ് നിങ്ങളെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകും. ||16||1||7||
റാഗ് മാർനു
യുദ്ധത്തിന് തയ്യാറെടുക്കുന്നതിനായി യുദ്ധക്കളത്തിൽ പരമ്പരാഗതമായി മാറു പാടിയിരുന്നു. ഈ രാഗത്തിന് ആക്രമണാത്മക സ്വഭാവമുണ്ട്, അത് അനന്തരഫലങ്ങൾ പരിഗണിക്കാതെ തന്നെ സത്യം പ്രകടിപ്പിക്കാനും ഊന്നിപ്പറയാനുമുള്ള ആന്തരിക ശക്തിയും ശക്തിയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. എന്ത് വിലകൊടുത്തും സത്യം സംസാരിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്ന നിർഭയത്വവും ശക്തിയും മറുവിൻ്റെ സ്വഭാവം അറിയിക്കുന്നു.