Maaroo, An Chéad Mhehl:
Ar feadh na mblianta fada, ní raibh ach dorchadas i réim;
bhí an Tiarna gan teorainn, gan teorainn, gafa sa bhfolús primal.
Shuigh sé ina aonar agus gan tionchar i dorchadas iomlán; ní raibh saol na coimhlinte ann. ||1||
Tríocha sé aois a rith mar seo.
Cuireann sé faoi deara go léir a tharlóidh trí phléisiúr a Will.
Ní féidir aon rival dá chuid a fheiceáil. Tá sé Féin gan teorainn agus gan teorainn. ||2||
Tá Dia i bhfolach ar feadh na gceithre aois - tuig é seo go maith.
Téann sé ar fud gach croí, agus tá sé laistigh den bhroinn.
An Tiarna Aonair i réim ar feadh na mblianta. Cé chomh tearc iad siúd a dhéanann machnamh ar an nGúrú, agus a thuigeann é seo. ||3||
Ó aontas an speirm agus an ubh, foirmíodh an corp.
Ó aontas an aeir, an uisce agus na tine, déantar an bheo.
Imríonn sé é féin go lúcháireach i bhfearann na colainne; níl sa chuid eile ach ceangal le fairsinge Maya. ||4||
Laistigh de bhroinn na máthar, bun os cionn, rinne an marbh machnamh ar Dhia.
Tá a fhios ag an Inmheánach, Sealbhóir na gcroí, gach rud.
Le gach uile anáil, rinne sé machnamh ar an bhFíor-Ainm, go domhain ann féin, laistigh den bhroinn. ||5||
Tháinig sé isteach sa domhan chun na ceithre beannachtaí móra a fháil.
Tháinig sé chun cónaithe i dteach an Shiva agus Shakti, fuinneamh agus ábhar.
Ach rinne sé dearmad ar an Tiarna amháin, agus tá an cluiche caillte aige. Déanann an dall dearmad ar Naam, Ainm an Tiarna. ||6||
Faigheann an leanbh bás ina chuid cluichí leanbh.
Bíonn siad ag caoineadh agus ag caoineadh, ag rá gur leanbh spraíúil é.
An Tiarna ar leis é, thóg sé ar ais é. Tá dul amú orthu siúd a bhíonn ag caoineadh agus ag caoineadh. ||7||
Cad is féidir leo a dhéanamh, má fhaigheann sé bás ina óige?
Glaonn siad amach, "Is liomsa é, is liomsa é!"
Glaonn siad ar son Maya, agus tá siad scriosta; tá mallacht ar a mbeatha sa saol seo. ||8||
Éiríonn a gcuid gruaige dubh liath sa deireadh.
Gan an Ainm, caillfidh siad a saibhreas, agus ansin fág.
Tá siad olc agus dall - tá siad scriosta go hiomlán; creachadh iad, agus gol i bpian. ||9||
Aon duine a thuigeann é féin, ná caoin.
Nuair a bhuaileann sé leis an Fíor-Ghúrú, tuigeann sé ansin.
Gan an Gúrú, ní osclaítear na doirse troma crua. Ag fáil Briathar an tSabad, tá duine amháin fuascailte. ||10||
Fásann an corp sean, agus buailtear as cruth é.
Ach ní dhéanann sé machnamh ar an Tiarna, a chara amháin, fiú ag an deireadh.
Ag déanamh dearmad ar Naam, Ainm an Tiarna, imíonn sé agus a aghaidh dubhaithe. Déantar na daoine bréagacha a náiriú i gCúirt an Tiarna. ||11||
Ag déanamh dearmad ar Naam, imíonn na cinn bhréagacha.
Ag teacht agus ag imeacht, titeann deannach ar a gceann.
Ní fhaigheann an Bride anama aon teach i dteach a céile, an domhan ina dhiaidh seo; tá sí ag fulaingt le pian sa saol seo de theach a tuismitheoirí. ||12||
Itheann sí, gléasann sí agus imríonn sí go lúcháireach,
ach gan adhradh grámhar diaga don Tiarna, faigheann sí bás gan úsáid.
An té nach ndéanann idirdhealú idir maith agus olc, buaileann Teachtaire an Bháis é; conas is féidir le duine ar bith éalú as seo? ||13||
Duine a thuigeann a bhfuil aige, agus a chaithfidh sé a thréigean,
i gcomhar leis an nGúrú, tagann sé ar an eolas faoi Fhocal an tSabad, laistigh dá bhaile féin.
Ná glaoch ar aon duine eile olc; lean an slí beatha seo. Measann an Fíor-Thiarna iad siúd atá fíor. ||14||
Gan Fhírinne, ní éiríonn le haon duine i gCúirt an Tiarna.
Tríd an True Shabad, tá duine a robáil in onóir.
Maitheann sé dóibh siúd a bhfuil sé sásta; cuireann siad ina dtost ar a uaigneas agus a bród. ||15||
Duine a thuigeann Hukam Ordú Dé, le Grásta an Ghúrú,
thagann eolas ar stíl mhaireachtála na n-aoiseanna.
A Nanak, can an Naam, agus tras anonn go dtí an taobh eile. Déanfaidh an Fíor-Tiarna tú a iompar trasna. ||16||1||7||
Canadh Maru go traidisiúnta ar pháirc an chatha mar ullmhúchán don chogadh. Tá nádúr ionsaitheach ag an Raag seo, rud a chruthaíonn neart agus cumhacht istigh chun an fhírinne a chur in iúl agus béim a chur air, beag beann ar na hiarmhairtí. Cuireann nádúr Maru in iúl an eagla agus an neart a chinntíonn go labhraítear an fhírinne, is cuma cén costas.