Maaroo, Eerste Mehl:
Vir baie eeue het net duisternis geheers;
die oneindige, eindelose Here was opgeneem in die oerleemte.
Hy het alleen en onaangeraak in absolute duisternis gesit; die wêreld van konflik het nie bestaan nie. ||1||
Ses-en-dertig eeue het so verbygegaan.
Hy laat alles gebeur deur die Behae van Sy Wil.
Geen mededinger van Hom kan gesien word nie. Hy self is oneindig en eindeloos. ||2||
God is deur die vier eeue verborge – verstaan dit goed.
Hy deurdring elke hart en is in die buik vervat.
Die Enigste Here heers deur die eeue. Hoe skaars is diegene wat die Guru oordink en dit verstaan. ||3||
Uit die vereniging van die sperm en die eiersel is die liggaam gevorm.
Uit die vereniging van lug, water en vuur word die lewende wese gemaak.
Hy speel self met vreugde in die woning van die liggaam; al die res is net gehegtheid aan Maya se uitgestrektheid. ||4||
Binne die moederskoot, onderstebo, het die sterfling oor God gemediteer.
Die Innerkenner, die Soeker van harte, weet alles.
Met elke asemteug het hy die Ware Naam bedink, diep binne homself, binne die baarmoeder. ||5||
Hy het in die wêreld gekom om die vier groot seëninge te verkry.
Hy het kom woon in die huis van die Shiva en Shakti, energie en materie.
Maar hy het die Een Here vergeet, en hy het die wedstryd verloor. Die blinde vergeet die Naam, die Naam van die Here. ||6||
Die kind sterf in sy kinderspeletjies.
Hulle huil en rou en sê dat hy so 'n speelse kind was.
Die Here wat hom besit, het hom teruggeneem. Diegene wat huil en treur, is verkeerd. ||7||
Wat kan hulle doen as hy in sy jeug sterf?
Hulle roep uit, "Syn is myne, hy is myne!"
Hulle huil ter wille van Maya, en is verwoes; hulle lewens in hierdie wêreld is vervloek. ||8||
Hul swart hare word uiteindelik grys.
Sonder die Naam verloor hulle hul rykdom, en gaan dan weg.
Hulle is boosgesind en blind – hulle is totaal verwoes; hulle word geplunder en roep van pyn. ||9||
Een wat homself verstaan, huil nie.
Wanneer hy die Ware Guru ontmoet, dan verstaan hy.
Sonder die Guru word die swaar, harde deure nie oopgemaak nie. Deur die Woord van die Shabad te verkry, word 'n mens bevry. ||10||
Die liggaam word oud, en word uit vorm geslaan.
Maar hy peins nie eers aan die einde oor die Here, Sy enigste vriend nie.
Hy vergeet die Naam, die Naam van die Here, en vertrek met sy gesig swart. Die valse word in die Hof van die Here verneder. ||11||
Deur die Naam te vergeet, gaan die valse mense weg.
Kom en gaan, stof val op hulle koppe.
Die sielsbruid vind geen tuiste in haar skoonfamilie se huis, die wêreld hierna nie; sy ly in pyn in hierdie wêreld van haar ouerhuis. ||12||
Sy eet, trek aan en speel vrolik,
maar sonder liefdevolle toegewyde aanbidding van die Here, sterf sy nutteloos.
Iemand wat nie tussen goed en kwaad onderskei nie, word deur die Boodskapper van die Dood geslaan; hoe kan iemand hiervan ontsnap? ||13||
Iemand wat besef wat hy moet besit en wat hy moet laat vaar,
assosieer met die Guru, leer die Woord van die Shabad ken, binne die huis van sy eie self.
Moenie iemand anders sleg noem nie; volg hierdie lewenswyse. Diegene wat waar is, word deur die Ware Here as eg beoordeel. ||14||
Sonder Waarheid slaag niemand in die Hof van die Here nie.
Deur die Ware Shabad word 'n mens in ere gekleed.
Hy vergewe diegene in wie Hy 'n welbehae het; hulle maak hul egotisme en trots stil. ||15||
Iemand wat die Hukam van God se opdrag besef, deur die genade van die Guru,
leer ken die leefstyl van die eeue.
O Nanak, sing die Naam, en gaan oor na die ander kant. Die Ware Here sal jou oordra. ||16||1||7||
Maru is tradisioneel op die slagveld gesing ter voorbereiding vir oorlog. Hierdie Raag het 'n aggressiewe aard, wat 'n innerlike krag en krag skep om die waarheid uit te druk en te beklemtoon, ongeag die gevolge. Maru se geaardheid dra die vreesloosheid en krag oor wat verseker dat die waarheid gepraat word, maak nie saak wat dit kos nie.