Maaroo, Primum Mehl:
Per multa saecula solae tenebrae praevaluerunt;
infinitus, immensus Dominus, intenta prima inani.
Solus ille sedit et in obscuro est intactus obscuro ; mundus conflictus non fuit. ||1||
Triginta et sex saecula transierunt sicut hoc.
Voluptatem omnis ut eius velit.
Nullius aemulus eius videri potest. Ipse infinitus et perennis est. ||2||
Deus absconditus est per quattuor saecula — hoc bene intellege.
Omnia et singula cor pervadit, et in ventre continetur.
Unicus Dominus regnat per omnia saecula. Quam rari sunt qui Guru contemplentur et hoc intellegunt. ||3||
Ex spermatis et ovi unione formatum est corpus.
Ex unione aeris, aquae et ignis, fit animal.
Ipse in mansione corporis gaudens ludit; reliqua omnia iusta affectum ad Maya expansum. ||4||
In utero matris inversi mortalis meditatus est Deum.
Interior, scrutator cordium, omnia novit.
Nomen verum intra uterum penitus contemplatus omni et omni flatu. ||5||
Venit in mundum, ut quatuor magnalia beneficia obtineret.
Habitare venit in domo Shiva et Shakti, industria et materia.
Sed unum Dominum oblitus est, et ludum amisit. Caecus meminit Naam, nomen Domini. ||6||
Puer in ludis puerilibus moritur.
Clamant et lugent, dicentes quod talis est puer ludicrus.
Dominus qui possidet illum abstulit. Qui flent et lugent, erraverunt; ||7||
Quid facient, si in adolescentia moritur?
Illius clamant: Meum est, meum est.
Clamant propter Maya, et ruerunt; in hoc mundo vita eorum maledicta est. ||8||
Tandem capilli nigri canescunt.
Sine nomine opes amittunt, ac deinde relinquunt.
Mali sunt et caeci, prorsus pereunt; diripientur, et clamabunt in dolore; ||9||
Qui se intelligit, non clamat.
Cum Guru occurrit, tunc intelligit.
Sine Guru, gravia, fores durae non aperiuntur. Verbum Shabad obtinens, una emancipatur. ||10||
Senescit corpus, et forma tunditur.
Sed de Domino unico suo amico, etiam in fine, non meditatur.
Naam, nomen Domini oblitus, abit facie atrata. Falsi humiliantur in aula Domini. ||11||
Naam immemores, falsi discedunt.
Veniens et eundo, pulvis super capita eorum.
Sponsa anima non invenit in domo sua, in hoc mundo posthac; in dolore laborat in hoc mundo parentum suorum. ||12||
Comedit, coquit, ludit gaudens;
sed sine pia Domini pietate, inutiliter moritur.
Qui bonum et malum non discernit, mortis nuntio vapulat; quomodo hoc quisquam effugere potest? ||13||
Qui cognoscit quid habeat possidendum, et quid relictum sit;
conversans cum Guru, Verbum Shabad intra domum sui ipsius cognoscit.
Noli vocare alium malum; hanc vitam sequimur. Qui veri sunt, a vero Domino sinceri iudicantur. ||14||
Sine veritate nemo in aula Domini succedit.
Per vero Shabad una oritur honore.
Dimittit illis cum quibus placet; egotism et superbiam eorum silentium faciunt. ||15||
Qui Hukam Mandati Dei per Gratiam Guru percipit;
fit nosse vivendi rationem saeculorum.
O Nanak, cane Naam et transmeare ad alteram partem. Verus Dominus te traducet. ||16||1||7||
Maru in acie parari bellum traditum est. Haec Raag naturam pugnax habet, quae interiorem vim ac potestatem creat ad veritatem exprimendam et illustrandam, cuiuscumque consectariorum. Maru's intrepiditatem vimque natura importat quae verum efficit quod dicitur, quacumque impensa.