ઔંકાર

(પાન: 12)

ਅਮਰ ਅਜਾਚੀ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

amar ajaachee har mile tin kai hau bal jaau |

જેઓ અમર અને અમાપ ભગવાનને મળે છે તેમના માટે હું બલિદાન છું.

ਤਿਨ ਕੀ ਧੂੜਿ ਅਘੁਲੀਐ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥

tin kee dhoorr aghuleeai sangat mel milaau |

તેમના પગની ધૂળ મુક્તિ લાવે છે; તેમની કંપનીમાં, અમે ભગવાનના સંઘમાં એક થયા છીએ.

ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰਿ ਆਪਣੈ ਪਾਇਆ ਨਿਰਮਲ ਨਾਉ ॥

man deea gur aapanai paaeaa niramal naau |

મેં મારું મન મારા ગુરુને આપ્યું, અને નિષ્કલંક નામ પ્રાપ્ત કર્યું.

ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਤਿਸੁ ਸੇਵਸਾ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

jin naam deea tis sevasaa tis balihaarai jaau |

જેમણે મને નામ આપ્યું તેની હું સેવા કરું છું; હું તેને બલિદાન છું.

ਜੋ ਉਸਾਰੇ ਸੋ ਢਾਹਸੀ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

jo usaare so dtaahasee tis bin avar na koe |

જે બાંધે છે તે તોડી નાખે છે; તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਤਿਸੁ ਸੰਮੑਲਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੩੧॥

guraparasaadee tis samalaa taa tan dookh na hoe |31|

ગુરુની કૃપાથી, હું તેમનું ચિંતન કરું છું, અને પછી મારા શરીરને પીડા થતી નથી. ||31||

ਣਾ ਕੋ ਮੇਰਾ ਕਿਸੁ ਗਹੀ ਣਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥

naa ko meraa kis gahee naa ko hoaa na hog |

કોઈ મારું નથી - હું કોનો ઝભ્ભો પકડીને પકડી રાખું? કોઈ ક્યારેય નહોતું, અને કોઈ ક્યારેય મારું રહેશે નહીં.

ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਆਪੈ ਰੋਗੁ ॥

aavan jaan vigucheeai dubidhaa viaapai rog |

આવે છે અને જાય છે, વ્યક્તિ બરબાદ થાય છે, દ્વિ-બુદ્ધિના રોગથી પીડિત છે.

ਣਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਕਲਰ ਕੰਧ ਗਿਰੰਤਿ ॥

naam vihoone aadamee kalar kandh girant |

જે જીવોમાં ભગવાનના નામનો અભાવ છે તેઓ મીઠાના થાંભલાની જેમ તૂટી પડે છે.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜਾਇ ਰਸਾਤਲਿ ਅੰਤਿ ॥

vin naavai kiau chhootteeai jaae rasaatal ant |

નામ વિના, તેઓ મુક્તિ કેવી રીતે મેળવી શકે? તેઓ અંતે નરકમાં પડે છે.

ਗਣਤ ਗਣਾਵੈ ਅਖਰੀ ਅਗਣਤੁ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥

ganat ganaavai akharee aganat saachaa soe |

મર્યાદિત સંખ્યામાં શબ્દોનો ઉપયોગ કરીને, અમે અમર્યાદિત સાચા ભગવાનનું વર્ણન કરીએ છીએ.

ਅਗਿਆਨੀ ਮਤਿਹੀਣੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥

agiaanee matiheen hai gur bin giaan na hoe |

અજ્ઞાનીમાં સમજનો અભાવ હોય છે. ગુરુ વિના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી.

ਤੂਟੀ ਤੰਤੁ ਰਬਾਬ ਕੀ ਵਾਜੈ ਨਹੀ ਵਿਜੋਗਿ ॥

toottee tant rabaab kee vaajai nahee vijog |

અલગ થયેલો આત્મા ગિટારના તૂટેલા તાર જેવો છે, જે તેના અવાજને વાઇબ્રેટ કરતો નથી.

ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੈ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥੩੨॥

vichhurriaa melai prabhoo naanak kar sanjog |32|

ભગવાન વિખૂટા પડેલા આત્માઓને પોતાની સાથે જોડે છે, તેમના ભાગ્યને જાગૃત કરે છે. ||32||

ਤਰਵਰੁ ਕਾਇਆ ਪੰਖਿ ਮਨੁ ਤਰਵਰਿ ਪੰਖੀ ਪੰਚ ॥

taravar kaaeaa pankh man taravar pankhee panch |

શરીર વૃક્ષ છે, અને મન પક્ષી છે; વૃક્ષ પરના પક્ષીઓ પાંચ ઇન્દ્રિયો છે.

ਤਤੁ ਚੁਗਹਿ ਮਿਲਿ ਏਕਸੇ ਤਿਨ ਕਉ ਫਾਸ ਨ ਰੰਚ ॥

tat chugeh mil ekase tin kau faas na ranch |

તેઓ વાસ્તવિકતાના સાર પર ધ્યાન આપે છે, અને એક ભગવાન સાથે ભળી જાય છે. તેઓ ક્યારેય જરા પણ ફસાયા નથી.

ਉਡਹਿ ਤ ਬੇਗੁਲ ਬੇਗੁਲੇ ਤਾਕਹਿ ਚੋਗ ਘਣੀ ॥

auddeh ta begul begule taakeh chog ghanee |

પરંતુ અન્ય લોકો ખોરાક જોતાં જ ઉતાવળમાં ઉડી જાય છે.

ਪੰਖ ਤੁਟੇ ਫਾਹੀ ਪੜੀ ਅਵਗੁਣਿ ਭੀੜ ਬਣੀ ॥

pankh tutte faahee parree avagun bheerr banee |

તેમના પીંછા કાપવામાં આવે છે, અને તેઓ ફંદામાં પકડાય છે; તેમની ભૂલો દ્વારા, તેઓ આપત્તિમાં ફસાઈ જાય છે.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਕਰਮਿ ਮਣੀ ॥

bin saache kiau chhootteeai har gun karam manee |

સાચા પ્રભુ વિના કોઈને કેવી રીતે મુક્તિ મળે? ભગવાનની ભવ્ય સ્તુતિનું રત્ન સારા કાર્યોના કર્મ દ્વારા આવે છે.

ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੂਟੀਐ ਵਡਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥

aap chhaddaae chhootteeai vaddaa aap dhanee |

જ્યારે તે પોતે તેમને મુક્ત કરે છે, ત્યારે જ તેઓ મુક્ત થાય છે. તે પોતે જ મહાન ગુરુ છે.