ઔંકાર

(પાન: 11)

ਲਾਹਾ ਸਾਚੁ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਾ ॥

laahaa saach na aavai tottaa |

જે સાચા નામનો લાભ મેળવે છે, તે તેને ફરીથી ગુમાવશે નહીં;

ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੋਟਾ ॥੨੮॥

tribhavan tthaakur preetam mottaa |28|

ત્રણ લોકના ભગવાન અને સ્વામી તમારા શ્રેષ્ઠ મિત્ર છે. ||28||

ਠਾਕਹੁ ਮਨੂਆ ਰਾਖਹੁ ਠਾਇ ॥

tthaakahu manooaa raakhahu tthaae |

તમારા મનને નિયંત્રિત કરો, અને તેને તેની જગ્યાએ રાખો.

ਠਹਕਿ ਮੁਈ ਅਵਗੁਣਿ ਪਛੁਤਾਇ ॥

tthahak muee avagun pachhutaae |

વિશ્વ સંઘર્ષ દ્વારા નાશ પામે છે, તેની પાપી ભૂલોનો પસ્તાવો કરે છે.

ਠਾਕੁਰੁ ਏਕੁ ਸਬਾਈ ਨਾਰਿ ॥

tthaakur ek sabaaee naar |

એક જ પતિ ભગવાન છે, અને બધા તેની વહુઓ છે.

ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥

bahute ves kare koorriaar |

ખોટી કન્યા ઘણા પોશાક પહેરે છે.

ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਤੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈ ॥

par ghar jaatee tthaak rahaaee |

તે તેણીને બીજાના ઘરે જતા અટકાવે છે;

ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈ ॥

mahal bulaaee tthaak na paaee |

તે તેણીને તેની હાજરીની હવેલીમાં બોલાવે છે, અને કોઈ અવરોધો તેના માર્ગને અવરોધે છે.

ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੀ ॥

sabad savaaree saach piaaree |

તેણી શબ્દના શબ્દથી સુશોભિત છે, અને સાચા ભગવાન દ્વારા પ્રિય છે.

ਸਾਈ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਠਾਕੁਰਿ ਧਾਰੀ ॥੨੯॥

saaee suohaagan tthaakur dhaaree |29|

તે સુખી આત્મા કન્યા છે, જે તેના પ્રભુ અને ગુરુનો આધાર લે છે. ||29||

ਡੋਲਤ ਡੋਲਤ ਹੇ ਸਖੀ ਫਾਟੇ ਚੀਰ ਸੀਗਾਰ ॥

ddolat ddolat he sakhee faatte cheer seegaar |

રખડતાં-ફરતાં, હે મારા સાથી, તારા સુંદર વસ્ત્રો ફાટી ગયાં છે.

ਡਾਹਪਣਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਡਰ ਬਿਣਠੀ ਡਾਰ ॥

ddaahapan tan sukh nahee bin ddar binatthee ddaar |

ઈર્ષ્યામાં, શરીરને શાંતિ નથી; ભગવાનના ડર વિના, ટોળાઓ બરબાદ થાય છે.

ਡਰਪਿ ਮੁਈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਡੀਠੀ ਕੰਤਿ ਸੁਜਾਣਿ ॥

ddarap muee ghar aapanai ddeetthee kant sujaan |

ભગવાનના ડરથી, પોતાના ઘરમાં જ મૃત્યુ પામેલી વ્યક્તિ, તેના સર્વજ્ઞ પતિ ભગવાનની કૃપાથી જોવામાં આવે છે.

ਡਰੁ ਰਾਖਿਆ ਗੁਰਿ ਆਪਣੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਿ ॥

ddar raakhiaa gur aapanai nirbhau naam vakhaan |

તેણી તેના ગુરુનો ડર જાળવી રાખે છે, અને નિર્ભય ભગવાનના નામનો જપ કરે છે.

ਡੂਗਰਿ ਵਾਸੁ ਤਿਖਾ ਘਣੀ ਜਬ ਦੇਖਾ ਨਹੀ ਦੂਰਿ ॥

ddoogar vaas tikhaa ghanee jab dekhaa nahee door |

પહાડ પર રહીને હું આવી મોટી તરસ સહન કરું છું; જ્યારે હું તેને જોઉં છું, ત્યારે હું જાણું છું કે તે દૂર નથી.

ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥

tikhaa nivaaree sabad man amrit peea bharapoor |

મારી તરસ છીપાઈ ગઈ છે, અને મેં શબદનો સ્વીકાર કર્યો છે. હું મારા અમૃતનું ભરપૂર પીવું છું.

ਦੇਹਿ ਦੇਹਿ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

dehi dehi aakhai sabh koee jai bhaavai tai dee |

બધા કહે છે, "આપો! આપો!" જેમ તે ઈચ્છે છે, તે આપે છે.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਦੇਵਸੀ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੈ ਸੋਇ ॥੩੦॥

guroo duaarai devasee tikhaa nivaarai soe |30|

ગુરુદ્વારા, ગુરુના દ્વાર, તે આપે છે અને તરસ છીપાવે છે. ||30||

ਢੰਢੋਲਤ ਢੂਢਤ ਹਉ ਫਿਰੀ ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਵਨਿ ਕਰਾਰਿ ॥

dtandtolat dtoodtat hau firee dteh dteh pavan karaar |

શોધતો અને શોધતો હું જીવન નદીના કિનારે પડીને પડી ગયો.

ਭਾਰੇ ਢਹਤੇ ਢਹਿ ਪਏ ਹਉਲੇ ਨਿਕਸੇ ਪਾਰਿ ॥

bhaare dtahate dteh pe haule nikase paar |

જેઓ પાપથી ભારે છે તેઓ ડૂબી જાય છે, પણ જેઓ હળવા હોય છે તેઓ તરી જાય છે.