Oankaar

(Páxina: 11)

ਲਾਹਾ ਸਾਚੁ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਾ ॥

laahaa saach na aavai tottaa |

Quen gañe o beneficio do Nome Verdadero, non o volverá perder;

ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੋਟਾ ॥੨੮॥

tribhavan tthaakur preetam mottaa |28|

o Señor e Mestre dos tres mundos é o teu mellor amigo. ||28||

ਠਾਕਹੁ ਮਨੂਆ ਰਾਖਹੁ ਠਾਇ ॥

tthaakahu manooaa raakhahu tthaae |

Controla a túa mente e manteña no seu lugar.

ਠਹਕਿ ਮੁਈ ਅਵਗੁਣਿ ਪਛੁਤਾਇ ॥

tthahak muee avagun pachhutaae |

O mundo é destruído polo conflito, lamentando os seus erros pecaminosos.

ਠਾਕੁਰੁ ਏਕੁ ਸਬਾਈ ਨਾਰਿ ॥

tthaakur ek sabaaee naar |

Hai un único Esposo Señor, e todas son as súas noivas.

ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥

bahute ves kare koorriaar |

A falsa noiva leva moitos traxes.

ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਤੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈ ॥

par ghar jaatee tthaak rahaaee |

Impida que entre nas casas dos demais;

ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈ ॥

mahal bulaaee tthaak na paaee |

Convócaa á Mansión da súa Presenza e ningún obstáculo lle bloquea o camiño.

ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੀ ॥

sabad savaaree saach piaaree |

Ela está embelecida coa Palabra do Shabad, e é amada polo verdadeiro Señor.

ਸਾਈ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਠਾਕੁਰਿ ਧਾਰੀ ॥੨੯॥

saaee suohaagan tthaakur dhaaree |29|

Ela é a noiva da alma feliz, que toma o apoio do seu Señor e Mestre. ||29||

ਡੋਲਤ ਡੋਲਤ ਹੇ ਸਖੀ ਫਾਟੇ ਚੀਰ ਸੀਗਾਰ ॥

ddolat ddolat he sakhee faatte cheer seegaar |

Vagando e vagando, ó meu compañeiro, as túas fermosas túnicas están rasgadas.

ਡਾਹਪਣਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਡਰ ਬਿਣਠੀ ਡਾਰ ॥

ddaahapan tan sukh nahee bin ddar binatthee ddaar |

Nos celos, o corpo non está en paz; sen o temor de Deus, multitudes son arruinadas.

ਡਰਪਿ ਮੁਈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਡੀਠੀ ਕੰਤਿ ਸੁਜਾਣਿ ॥

ddarap muee ghar aapanai ddeetthee kant sujaan |

Aquela que permanece morta na súa propia casa, a través do temor de Deus, é vista con favor polo seu omnisciente Esposo Señor.

ਡਰੁ ਰਾਖਿਆ ਗੁਰਿ ਆਪਣੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਿ ॥

ddar raakhiaa gur aapanai nirbhau naam vakhaan |

Ela mantén o medo ao seu Guru e canta o Nome do Señor Sen Medo.

ਡੂਗਰਿ ਵਾਸੁ ਤਿਖਾ ਘਣੀ ਜਬ ਦੇਖਾ ਨਹੀ ਦੂਰਿ ॥

ddoogar vaas tikhaa ghanee jab dekhaa nahee door |

Vivindo no monte, sufro unha sede tan grande; cando o vexo, sei que non está lonxe.

ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥

tikhaa nivaaree sabad man amrit peea bharapoor |

A miña sede está saciada e aceptei a Palabra do Shabad. Bebo o meu recheo do néctar ambrosial.

ਦੇਹਿ ਦੇਹਿ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

dehi dehi aakhai sabh koee jai bhaavai tai dee |

Todo o mundo din: "Dá! ¡Dá!" Como quere, dá.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਦੇਵਸੀ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੈ ਸੋਇ ॥੩੦॥

guroo duaarai devasee tikhaa nivaarai soe |30|

A través do Gurdwara, a Porta do Guru, El dá e sacia a sede. ||30||

ਢੰਢੋਲਤ ਢੂਢਤ ਹਉ ਫਿਰੀ ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਵਨਿ ਕਰਾਰਿ ॥

dtandtolat dtoodtat hau firee dteh dteh pavan karaar |

Buscando e buscando, caín e derrubeime na beira do río da vida.

ਭਾਰੇ ਢਹਤੇ ਢਹਿ ਪਏ ਹਉਲੇ ਨਿਕਸੇ ਪਾਰਿ ॥

bhaare dtahate dteh pe haule nikase paar |

Os que son pesados de pía afúndense, pero os que son lixeiros cruzan nadando.