Is íobairt mé dóibh siúd a bhuaileann leis an Tiarna neamhbhásmhar agus neamh-mhillte.
Tugann deannach a gcos fuascailt; ina gcuideachta, táimid aontaithe in Aontas an Tiarna.
Thug mé m’intinn do mo Ghúrú, agus fuair mé an tAinm gan Smál.
Déanaim freastal ar an té a thug Naam dom; Tá mé ina íobairt dó.
An té a thógann, scarann sé freisin; níl aon duine eile seachas Eisean.
Le Grásta Ghúrú, déanaim machnamh air, agus ansin ní fhulaingíonn mo chorp pian. ||31||
Níl aon duine liom - cé leis ar cheart dom a ghúna a shealbhú agus a shealbhú? Ní raibh éinne riamh, agus ní bheidh aon duine liom go deo.
Ag teacht agus ag imeacht, tá duine scriosta, buailte le galar na dé-intinne.
Na neacha sin nach bhfuil Naam, Ainm an Tiarna acu, titfidh siad ar nós piléir salainn.
Gan an Ainm, conas is féidir leo scaoileadh a fháil? Titeann siad isteach in ifreann sa deireadh.
Ag baint úsáide as líon teoranta de na focail, déanaimid cur síos ar an Tiarna Fíor gan teorainn.
An t-aineolach easpa tuisceana. Gan an Gúrú, níl aon eagna spioradálta ann.
Tá an t-anam scartha cosúil le teaghrán briste an ghiotár, rud nach gcreitheann a fhuaim.
Ceanglaíonn Dia na hanamacha scartha leis féin, ag múscailt a gcinniúint. ||32||
Is é an corp an crann, agus is é an aigne an t-éan; Is iad na héin sa chrann na cúig céadfaí.
Péic siad ag croílár na réaltachta, agus cumaisc siad leis an Aon Tiarna. Ní bhíonn siad gafa ar chor ar bith.
Ach eitilt na cinn eile ar shiúl i Hurry, nuair a fheiceann siad an bia.
Tá a gcuid cleití bearrtha, agus tá siad gafa sa noose; trína gcuid botún, tá siad gafa i tubaiste.
Gan an Tiarna Fíor, conas is féidir le duine ar bith scaoileadh a fháil? Tagann seod Moltaí Glórmhara an Tiarna trí karma na ndea-ghníomhartha.
Nuair a scaoileann Sé Féin amach iad, is ansin a scaoiltear saor iad. Is é Féin an Máistir Mór.