ഒംകാർ

(പേജ്: 16)

ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥

bhabhai bhaaleh guramukh boojheh taa nij ghar vaasaa paaeeai |

ഭാഭ: ആരെങ്കിലും അന്വേഷിക്കുകയും പിന്നീട് ഗുർമുഖ് ആകുകയും ചെയ്താൽ, അവൻ സ്വന്തം ഹൃദയ ഭവനത്തിൽ വസിക്കും.

ਭਭੈ ਭਉਜਲੁ ਮਾਰਗੁ ਵਿਖੜਾ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਤਰੀਐ ॥

bhabhai bhaujal maarag vikharraa aas niraasaa tareeai |

ഭാഭ: ഭയങ്കരമായ ലോകസമുദ്രത്തിൻ്റെ വഴി വഞ്ചനാപരമാണ്. പ്രത്യാശയുടെ നടുവിൽ പ്രത്യാശയില്ലാതെ നിൽക്കുക, നിങ്ങൾ കടന്നുപോകും.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੋ ਚੀਨੑੈ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ॥੪੧॥

guraparasaadee aapo cheenaai jeevatiaa iv mareeai |41|

ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഒരാൾ സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നു; ഈ വിധത്തിൽ, അവൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചിരിക്കുന്നു. ||41||

ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੁਏ ਮਾਇਆ ਕਿਸੈ ਨ ਸਾਥਿ ॥

maaeaa maaeaa kar mue maaeaa kisai na saath |

മായയുടെ സമ്പത്തിനും സമ്പത്തിനും വേണ്ടി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് അവർ മരിക്കുന്നു; എന്നാൽ മായ അവരോടൊപ്പം പോകുന്നില്ല.

ਹੰਸੁ ਚਲੈ ਉਠਿ ਡੁਮਣੋ ਮਾਇਆ ਭੂਲੀ ਆਥਿ ॥

hans chalai utth ddumano maaeaa bhoolee aath |

ആത്മാവ്-ഹംസം അതിൻ്റെ സമ്പത്ത് ഉപേക്ഷിച്ച് സങ്കടത്തോടെയും വിഷാദത്തോടെയും ഉത്ഭവിക്കുകയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਮਨੁ ਝੂਠਾ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਅਵਗੁਣ ਚਲਹਿ ਨਾਲਿ ॥

man jhootthaa jam johiaa avagun chaleh naal |

തെറ്റായ മനസ്സിനെ മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ വേട്ടയാടുന്നു; പോകുമ്പോൾ അതിൻ്റെ പിഴവുകൾ കൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നു.

ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਉਲਟੋ ਮਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਨਾਲਿ ॥

man meh man ulatto marai je gun hoveh naal |

മനസ്സ് ഉള്ളിലേക്ക് തിരിയുകയും മനസ്സുമായി ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അത് പുണ്യത്തോടൊപ്പമാണ്.

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਭਾਲਿ ॥

meree meree kar mue vin naavai dukh bhaal |

"എൻ്റേത്, എൻ്റേത്" എന്ന് നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് അവർ മരിച്ചു, പക്ഷേ പേരില്ലാതെ അവർ വേദന മാത്രമേ കണ്ടെത്തുന്നുള്ളൂ.

ਗੜ ਮੰਦਰ ਮਹਲਾ ਕਹਾ ਜਿਉ ਬਾਜੀ ਦੀਬਾਣੁ ॥

garr mandar mahalaa kahaa jiau baajee deebaan |

അപ്പോൾ അവരുടെ കോട്ടകളും മാളികകളും കൊട്ടാരങ്ങളും കോടതികളും എവിടെയാണ്? അവ ഒരു ചെറുകഥ പോലെയാണ്.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਝੂਠਾ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥

naanak sache naam vin jhootthaa aavan jaan |

ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ പേരില്ലാതെ, വ്യാജം വന്ന് പോകുന്നു.

ਆਪੇ ਚਤੁਰੁ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੨॥

aape chatur saroop hai aape jaan sujaan |42|

അവൻ തന്നെ മിടുക്കനും വളരെ സുന്ദരനുമാണ്; അവൻ തന്നെ ജ്ഞാനിയും എല്ലാം അറിയുന്നവനുമാണ്. ||42||

ਜੋ ਆਵਹਿ ਸੇ ਜਾਹਿ ਫੁਨਿ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

jo aaveh se jaeh fun aae ge pachhutaeh |

വരുന്നവർ അവസാനം പോകണം; അവർ ഖേദിച്ചും പശ്ചാത്തപിച്ചും വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਉਤਾਹਿ ॥

lakh chauraaseeh medanee ghattai na vadhai utaeh |

അവർ 8.4 ദശലക്ഷം സ്പീഷീസുകളിലൂടെ കടന്നുപോകും; ഈ സംഖ്യ കുറയുകയോ ഉയരുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.

ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥

se jan ubare jin har bhaaeaa |

കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ മാത്രമാണ് രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത്.

ਧੰਧਾ ਮੁਆ ਵਿਗੂਤੀ ਮਾਇਆ ॥

dhandhaa muaa vigootee maaeaa |

അവരുടെ ലൗകിക പിണക്കങ്ങൾ അവസാനിച്ചു, മായയെ കീഴടക്കുന്നു.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਸੀ ਕਿਸ ਕਉ ਮੀਤੁ ਕਰੇਉ ॥

jo deesai so chaalasee kis kau meet kareo |

കാണുന്നവൻ പോകും; ഞാൻ ആരെയാണ് എൻ്റെ സുഹൃത്താക്കേണ്ടത്?

ਜੀਉ ਸਮਪਉ ਆਪਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਦੇਉ ॥

jeeo sampau aapanaa tan man aagai deo |

ഞാൻ എൻ്റെ ആത്മാവിനെ സമർപ്പിക്കുന്നു, എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും അവൻ്റെ മുമ്പാകെ സമർപ്പിക്കുന്നു.

ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਤਾ ਤੂ ਧਣੀ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਮੈ ਓਟ ॥

asathir karataa too dhanee tis hee kee mai ott |

സ്രഷ്ടാവും കർത്താവും യജമാനനുമായ അങ്ങ് ശാശ്വത സുസ്ഥിരനാണ്; ഞാൻ നിങ്ങളുടെ പിന്തുണയിൽ ആശ്രയിക്കുന്നു.

ਗੁਣ ਕੀ ਮਾਰੀ ਹਉ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨਿ ਚੋਟ ॥੪੩॥

gun kee maaree hau muee sabad ratee man chott |43|

പുണ്യത്താൽ കീഴടക്കി, അഹംഭാവം കൊല്ലപ്പെടുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മുഴുകിയ മനസ്സ് ലോകത്തെ നിരാകരിക്കുന്നു. ||43||

ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਨ ਕੋ ਰਹੈ ਰੰਗੁ ਨ ਤੁੰਗੁ ਫਕੀਰੁ ॥

raanaa raau na ko rahai rang na tung fakeer |

രാജാക്കന്മാരോ പ്രഭുക്കന്മാരോ നിലനിൽക്കില്ല; ധനികനോ ദരിദ്രനോ അവശേഷിക്കുകയില്ല.