ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 16)

ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥

bhabhai bhaaleh guramukh boojheh taa nij ghar vaasaa paaeeai |

ಭಾಭಾ: ಯಾರಾದರೂ ಹುಡುಕಿದರೆ, ನಂತರ ಗುರುಮುಖನಾದರೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹೃದಯದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਭਭੈ ਭਉਜਲੁ ਮਾਰਗੁ ਵਿਖੜਾ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਤਰੀਐ ॥

bhabhai bhaujal maarag vikharraa aas niraasaa tareeai |

ಭಾಭಾ: ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದ ಮಾರ್ಗವು ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕವಾಗಿದೆ. ಭರವಸೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಿರಿ ಮತ್ತು ನೀವು ದಾಟುತ್ತೀರಿ.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੋ ਚੀਨੑੈ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ॥੪੧॥

guraparasaadee aapo cheenaai jeevatiaa iv mareeai |41|

ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಅವನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ||41||

ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੁਏ ਮਾਇਆ ਕਿਸੈ ਨ ਸਾਥਿ ॥

maaeaa maaeaa kar mue maaeaa kisai na saath |

ಮಾಯೆಯ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತಿಗಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾ, ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಆದರೆ ಮಾಯೆಯು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਹੰਸੁ ਚਲੈ ਉਠਿ ਡੁਮਣੋ ਮਾਇਆ ਭੂਲੀ ਆਥਿ ॥

hans chalai utth ddumano maaeaa bhoolee aath |

ಆತ್ಮ-ಹಂಸವು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತದೆ, ದುಃಖ ಮತ್ತು ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆ, ಅದರ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತದೆ.

ਮਨੁ ਝੂਠਾ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਅਵਗੁਣ ਚਲਹਿ ਨਾਲਿ ॥

man jhootthaa jam johiaa avagun chaleh naal |

ಸುಳ್ಳು ಮನಸ್ಸು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನಿಂದ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತದೆ; ಅದು ಹೋದಾಗ ಅದರ ದೋಷಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ.

ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਉਲਟੋ ਮਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਨਾਲਿ ॥

man meh man ulatto marai je gun hoveh naal |

ಸದ್ಗುಣವಿರುವಾಗ ಮನಸ್ಸು ಒಳಮುಖವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਭਾਲਿ ॥

meree meree kar mue vin naavai dukh bhaal |

"ನನ್ನದು, ನನ್ನದು!" ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಾ, ಅವರು ಸತ್ತರು, ಆದರೆ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನೋವು ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.

ਗੜ ਮੰਦਰ ਮਹਲਾ ਕਹਾ ਜਿਉ ਬਾਜੀ ਦੀਬਾਣੁ ॥

garr mandar mahalaa kahaa jiau baajee deebaan |

ಹಾಗಾದರೆ ಅವರ ಕೋಟೆಗಳು, ಮಹಲುಗಳು, ಅರಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಎಲ್ಲಿವೆ? ಅವು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯಂತೆ.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਝੂਠਾ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥

naanak sache naam vin jhootthaa aavan jaan |

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಸುಳ್ಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ਆਪੇ ਚਤੁਰੁ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੨॥

aape chatur saroop hai aape jaan sujaan |42|

ಅವನೇ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ಸುಂದರ; ಅವನೇ ಜ್ಞಾನಿಯೂ ಸರ್ವಜ್ಞನೂ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ||42||

ਜੋ ਆਵਹਿ ਸੇ ਜਾਹਿ ਫੁਨਿ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

jo aaveh se jaeh fun aae ge pachhutaeh |

ಬಂದವರು, ಕೊನೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು; ಅವರು ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਉਤਾਹਿ ॥

lakh chauraaseeh medanee ghattai na vadhai utaeh |

ಅವರು 8.4 ಮಿಲಿಯನ್ ಜಾತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ; ಈ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಏರುವುದಿಲ್ಲ.

ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥

se jan ubare jin har bhaaeaa |

ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ಮಾತ್ರ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਧੰਧਾ ਮੁਆ ਵਿਗੂਤੀ ਮਾਇਆ ॥

dhandhaa muaa vigootee maaeaa |

ಅವರ ಲೌಕಿಕ ತೊಡಕುಗಳು ಕೊನೆಗೊಂಡಿವೆ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਸੀ ਕਿਸ ਕਉ ਮੀਤੁ ਕਰੇਉ ॥

jo deesai so chaalasee kis kau meet kareo |

ಯಾರು ಕಂಡರೂ ಹೊರಡುತ್ತಾರೆ; ನಾನು ಯಾರನ್ನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು?

ਜੀਉ ਸਮਪਉ ਆਪਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਦੇਉ ॥

jeeo sampau aapanaa tan man aagai deo |

ನಾನು ನನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅವನ ಮುಂದೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਤਾ ਤੂ ਧਣੀ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਮੈ ਓਟ ॥

asathir karataa too dhanee tis hee kee mai ott |

ನೀವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವಿರಿ, ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್; ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಬೆಂಬಲದ ಮೇಲೆ ವಾಲುತ್ತೇನೆ.

ਗੁਣ ਕੀ ਮਾਰੀ ਹਉ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨਿ ਚੋਟ ॥੪੩॥

gun kee maaree hau muee sabad ratee man chott |43|

ಸದ್ಗುಣದಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ಅಹಂಕಾರವು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ; ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಮನಸ್ಸು ಜಗತ್ತನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. ||43||

ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਨ ਕੋ ਰਹੈ ਰੰਗੁ ਨ ਤੁੰਗੁ ਫਕੀਰੁ ॥

raanaa raau na ko rahai rang na tung fakeer |

ರಾಜರು ಅಥವಾ ಗಣ್ಯರು ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಶ್ರೀಮಂತರು ಅಥವಾ ಬಡವರು ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.