ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 17)

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

ಒಬ್ಬರ ಸರದಿ ಬಂದಾಗ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವಂತಿಲ್ಲ.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥

raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

ಮಾರ್ಗವು ಕಷ್ಟಕರ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕವಾಗಿದೆ; ಕೊಳಗಳು ಮತ್ತು ಪರ್ವತಗಳು ದುರ್ಗಮವಾಗಿವೆ.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥

mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

ನನ್ನ ದೇಹವು ದೋಷಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ನಾನು ದುಃಖದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದೆ, ನಾನು ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದು?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥

guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

ಸದ್ಗುಣವಂತರು ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ; ನಾನು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೇಗೆ ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದು?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥

tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

ನಾನು ಅವರಂತೆಯೇ ಇರಬಹುದಾಗಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥

avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

ಅವನು ದೋಷಗಳು ಮತ್ತು ದೋಷಗಳಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಸದ್ಗುಣವು ಅವನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದೆ.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥

vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅವನು ದೇವರ ಗುಣಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ದೇವರ ಮಹಿಮೆಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

ದೇವರ ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲು ಅವರ ವೇತನವನ್ನು ಮೊದಲೇ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

ಅವರು ತಮ್ಮ ಪರಮ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

ಅವರು ದುರಾಶೆ, ದುರಾಸೆ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥

garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

ದೇಹದ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ರಾಜನ ವಿಜಯವನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥

chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

ಒಬ್ಬನು ತನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ಭಗವಂತನ ಸೇವಕ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನೆಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಧಿಕ್ಕರಿಸುವವನು,

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥

vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

ಅವನ ಸಂಬಳವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬಾರದು.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ; ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯ ಆನಂದದ ಪ್ರಕಾರ ಅವನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥

aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ನಾವು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸಬೇಕು? ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥

beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

ರಾಜಮನೆತನದ ಕುಶನ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ನಾನು ಗ್ರಹಿಸಲಾರೆ.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥

narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

ಮನುಷ್ಯರ ಪರಮಪುರುಷನು ನರಕವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಸರು ನಿಜ.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥

van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

ನಾನು ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಅಲೆದಾಡಿದೆ; ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಮುತ್ತುಗಳು, ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಪಚ್ಚೆಗಳ ಸಂಪತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥

aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು, ನಾನು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ಏಕ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ.