Oankaar

(Pagina: 17)

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

Cum vicissim venit, nemo hic manere potest.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥

raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

Semita difficilis et perfida; paludes et montes invia sunt.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥

mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

Impletum est corpus meum delictis; morior moerore. Sine virtute quomodo potero domum meam ingredi?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥

guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

Virtus virtuosa accipe, et obvia Deo; quomodo cum amore conveniam?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥

tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

Si quibus essem similis, psallens et meditans in corde meo ad Dominum.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥

avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

Scatet culpis et demeritis, Sed intus quoque inest virtus.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥

vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

Virtutes Dei sine vera Guru non videt; laudes Dei non cantat. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

Domos Dei milites custodiunt; stipendium eorum praeordinatum est, antequam in mundum veniant.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

Suo supremo Domino ac Magistro serviunt, ac lucrum obtinent.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

Avaritiam et avaritiam et malum abdicant, et ab eorum mentibus obliviscuntur.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥

garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

In arce corporis sui Summi Regis victoriam nuntiant; numquam victi sunt.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥

chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

Servum qui se dicit domini sui et domini, et tamen ei contumaciter loquitur;

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥

vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

stipendium solvet, non sedet in solio.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

Gloriosa magnificentia in manibus dilecti mei; dat, ad libitum suae voluntatis.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥

aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

Ipse omnia facit; quis alium alloquamur? Nemo alius quicquam facit. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥

beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

Non alium concipere possum, qui in pulvinaribus regiis insidere possit.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥

narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

Summus homo hominum infernum eradicat; Verax est, et verum est nomen eius.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥

van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

circumabam quaerens eum in silvis et pratis; Ipsum in animo contemplor.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

Thesauri myriadum margaritarum, gemmarum et smaragdorum in manibus Guru Veri sunt.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥

aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

Deo convento, exaltatus sum et elevatus; Unum Dominum simpliciter diligo.