ഒംകാർ

(പേജ്: 17)

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

ഊഴം വന്നാൽ ആർക്കും ഇവിടെ നിൽക്കാനാവില്ല.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥

raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

പാത ദുഷ്കരവും വഞ്ചനാപരവുമാണ്; കുളങ്ങളും മലകളും സഞ്ചാരയോഗ്യമല്ല.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥

mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

എൻ്റെ ശരീരം തെറ്റുകളാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞാൻ ദുഃഖത്താൽ മരിക്കുകയാണ്. പുണ്യമില്ലാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ എൻ്റെ വീട്ടിൽ പ്രവേശിക്കും?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥

guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

സദ്‌വൃത്തർ പുണ്യം സ്വീകരിക്കുകയും ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു; എനിക്ക് അവരെ എങ്ങനെ സ്നേഹത്തോടെ കാണാൻ കഴിയും?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥

tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാനെ ജപിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവരെപ്പോലെ എനിക്കും ആകാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥

avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

അവൻ കുറ്റങ്ങളും കുറവുകളും നിറഞ്ഞതാണ്, എന്നാൽ പുണ്യം അവനിലും കുടികൊള്ളുന്നു.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥

vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ, അവൻ ദൈവത്തിൻ്റെ ഗുണങ്ങൾ കാണുകയില്ല; അവൻ ദൈവത്തിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള പുണ്യങ്ങൾ ജപിക്കുന്നില്ല. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

ദൈവത്തിൻ്റെ പടയാളികൾ അവരുടെ വീടുകൾ പരിപാലിക്കുന്നു; അവർ ലോകത്തിലേക്ക് വരുന്നതിനുമുമ്പ് അവരുടെ ശമ്പളം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

അവർ തങ്ങളുടെ പരമേശ്വരനെയും യജമാനനെയും സേവിക്കുകയും ലാഭം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

അവർ അത്യാഗ്രഹവും അത്യാഗ്രഹവും തിന്മയും ഉപേക്ഷിക്കുകയും മനസ്സിൽ നിന്ന് മറക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥

garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

ശരീരത്തിൻ്റെ കോട്ടയിൽ, അവർ തങ്ങളുടെ പരമോന്നത രാജാവിൻ്റെ വിജയം പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു; അവർ ഒരിക്കലും പരാജയപ്പെടുന്നില്ല.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥

chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

തൻ്റെ നാഥൻ്റെയും യജമാനൻ്റെയും ദാസൻ എന്ന് സ്വയം വിളിക്കുന്ന ഒരാൾ, എന്നിട്ടും അവനോട് ധിക്കാരമായി സംസാരിക്കുന്നു.

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥

vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

അവൻ്റെ കൂലി നഷ്ടപ്പെടുത്തും; സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുകയില്ല.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

മഹത്വമുള്ള മഹത്വം എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ കരങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് അവൻ നൽകുന്നു.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥

aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

അവൻ തന്നെ എല്ലാം ചെയ്യുന്നു; ഞങ്ങൾ മറ്റാരെയാണ് അഭിസംബോധന ചെയ്യേണ്ടത്? മറ്റാരും ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥

beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

രാജകീയ തലയണകളിൽ ഇരിക്കുന്ന മറ്റൊരാളെ എനിക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥

narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

മനുഷ്യരുടെ പരമോന്നത മനുഷ്യൻ നരകത്തെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നു; അവൻ സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നാമം സത്യമാണ്.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥

van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

കാടുകളിലും പുൽമേടുകളിലും ഞാൻ അവനെ തിരഞ്ഞു അലഞ്ഞു; ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

അസംഖ്യം മുത്തുകൾ, ആഭരണങ്ങൾ, മരതകം എന്നിവയുടെ നിധികൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ കൈകളിലാണ്.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥

aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

ദൈവവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, ഞാൻ ഉന്നതനും ഉന്നതനുമാണ്; ഏകനായ കർത്താവിനെ ഞാൻ ഏകമനസ്സോടെ സ്നേഹിക്കുന്നു.