ഒംകാർ

(പേജ്: 18)

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥

naanak preetam ras mile laahaa lai parathaae |

ഓ നാനാക്ക്, തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ സ്നേഹപൂർവ്വം കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരാൾ പരലോകത്ത് ലാഭം നേടുന്നു.

ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥

rachanaa raach jin rachee jin siriaa aakaar |

സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയും രൂപപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തവൻ, നിങ്ങളുടെ രൂപവും ഉണ്ടാക്കി.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥

guramukh beant dhiaaeeai ant na paaraavaar |46|

ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, അനന്തമായ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക, അവൻ അവസാനമോ പരിമിതിയോ ഇല്ല. ||46||

ੜਾੜੈ ਰੂੜਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਈ ॥

rraarrai roorraa har jeeo soee |

Rharha: പ്രിയ ഭഗവാൻ സുന്ദരനാണ്;

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਾਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

tis bin raajaa avar na koee |

അവനല്ലാതെ മറ്റൊരു രാജാവില്ല.

ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

rraarrai gaarurr tum sunahu har vasai man maeh |

റർഹ: മന്ത്രവാദം ശ്രദ്ധിക്കുക, കർത്താവ് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കും.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥

guraparasaadee har paaeeai mat ko bharam bhulaeh |

ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഒരാൾ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു; സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകരുത്.

ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥

so saahu saachaa jis har dhan raas |

കർത്താവിൻ്റെ സമ്പത്തിൻ്റെ മൂലധനമുള്ള യഥാർത്ഥ ബാങ്കർ അവൻ മാത്രമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥

guramukh pooraa tis saabaas |

ഗുർമുഖ് തികഞ്ഞവനാണ് - അവനെ അഭിനന്ദിക്കുക!

ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥

roorree baanee har paaeaa gurasabadee beechaar |

ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ മനോഹരമായ വചനത്തിലൂടെ ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുക.

ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥

aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|

ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാകുന്നു, വേദന ഇല്ലാതാകുന്നു; ആത്മ വധു തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||47||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥

sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |

അവൻ സ്വർണ്ണവും വെള്ളിയും സംഭരിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഈ സമ്പത്ത് വ്യാജവും വിഷവുമാണ്, ചാരമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.

ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |

അവൻ സ്വയം ഒരു ബാങ്കർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ ദ്വന്ദ ചിന്തയാൽ അവൻ നശിച്ചു.

ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥

sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |

സത്യവാൻമാർ സത്യം ശേഖരിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ നാമം അമൂല്യമാണ്.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥

har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |

കർത്താവ് നിഷ്കളങ്കനും ശുദ്ധനുമാണ്; അവനിലൂടെ അവരുടെ ബഹുമാനം സത്യമാണ്, അവരുടെ സംസാരം സത്യമാണ്.

ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥

saajan meet sujaan too too saravar too hans |

നീ എൻ്റെ സുഹൃത്തും കൂട്ടുകാരനുമാണ്, എല്ലാം അറിയുന്ന കർത്താവേ; നീ തടാകമാണ്, നീ ഹംസമാണ്.

ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥

saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |

യഥാർത്ഥ നാഥനും യജമാനനും മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ സത്തയ്ക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥

maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |

മോഹിപ്പിക്കുന്ന മായയോട് സ്നേഹവും അടുപ്പവും സൃഷ്ടിച്ചവനെ അറിയുക.

ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥

bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|

സർവജ്ഞനായ ആദിമ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നവൻ വിഷത്തെയും അമൃതിനെയും ഒരുപോലെ കാണുന്നു. ||48||

ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥

khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |

ക്ഷമയും ക്ഷമയുമില്ലാതെ, എണ്ണമറ്റ ലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ നശിച്ചു.