ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 18)

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥

naanak preetam ras mile laahaa lai parathaae |

ಓ ನಾನಕ್, ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭೇಟಿಯಾಗುವವನು ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥

rachanaa raach jin rachee jin siriaa aakaar |

ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿ ರೂಪಿಸಿದವನು ನಿನ್ನ ರೂಪವನ್ನೂ ಮಾಡಿದನು.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥

guramukh beant dhiaaeeai ant na paaraavaar |46|

ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಅಂತ್ಯ ಅಥವಾ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ ಅನಂತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||46||

ੜਾੜੈ ਰੂੜਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਈ ॥

rraarrai roorraa har jeeo soee |

Rharha: ಆತ್ಮೀಯ ಲಾರ್ಡ್ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ;

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਾਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

tis bin raajaa avar na koee |

ಅವನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ರಾಜನಿಲ್ಲ.

ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

rraarrai gaarurr tum sunahu har vasai man maeh |

Rharha: ಮಂತ್ರವನ್ನು ಆಲಿಸಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥

guraparasaadee har paaeeai mat ko bharam bhulaeh |

ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ; ಸಂದೇಹದಿಂದ ಭ್ರಷ್ಟರಾಗಬೇಡಿ.

ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥

so saahu saachaa jis har dhan raas |

ಭಗವಂತನ ಸಂಪತ್ತಿನ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ನಿಜವಾದ ಬ್ಯಾಂಕರ್ ಅವನು ಮಾತ್ರ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥

guramukh pooraa tis saabaas |

ಗುರುಮುಖ್ ಪರಿಪೂರ್ಣ - ಅವನನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಿ!

ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥

roorree baanee har paaeaa gurasabadee beechaar |

ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಸುಂದರ ಪದದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ.

ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥

aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|

ಸ್ವಯಂ-ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೋವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ; ಆತ್ಮ ವಧು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. ||47||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥

sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |

ಅವನು ಚಿನ್ನ ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳಿಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಈ ಸಂಪತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ವಿಷಕಾರಿಯಾಗಿದೆ, ಬೂದಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಇಲ್ಲ.

ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಬ್ಯಾಂಕರ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ, ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ದ್ವಂದ್ವ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥

sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |

ಸತ್ಯವಂತರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಅಮೂಲ್ಯವಾದುದು.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥

har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |

ಭಗವಂತ ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ; ಅವನ ಮೂಲಕ, ಅವರ ಗೌರವವು ನಿಜವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಾತು ನಿಜವಾಗಿದೆ.

ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥

saajan meet sujaan too too saravar too hans |

ನೀನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಒಡನಾಡಿ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ ಭಗವಂತ; ನೀನು ಸರೋವರ, ಮತ್ತು ನೀನು ಹಂಸ.

ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥

saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಂದ ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಿರುವ ಆ ಜೀವಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ.

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥

maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |

ಮೋಹಕ ಮಾಯೆಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ.

ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥

bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|

ಎಲ್ಲವನ್ನು ಬಲ್ಲ ಮೂಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು ವಿಷ ಮತ್ತು ಅಮೃತವನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ||48||

ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥

khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |

ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ನೂರಾರು ಸಾವಿರಗಳು ನಾಶವಾದವು.