او انکار

(صفحو: 18)

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥

naanak preetam ras mile laahaa lai parathaae |

اي نانڪ، جيڪو پيار سان پنهنجي محبوب سان ملي ٿو، اهو آخرت ۾ فائدو حاصل ڪري ٿو.

ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥

rachanaa raach jin rachee jin siriaa aakaar |

جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو، تنهن جو روپ به ٺاهيو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥

guramukh beant dhiaaeeai ant na paaraavaar |46|

گرومخ جي حيثيت ۾، لامحدود رب تي غور ڪيو، جنهن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي. ||46||

ੜਾੜੈ ਰੂੜਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਈ ॥

rraarrai roorraa har jeeo soee |

راڌا: پيارا رب خوبصورت آهي.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਾਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

tis bin raajaa avar na koee |

ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه بادشاهه ناهي.

ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

rraarrai gaarurr tum sunahu har vasai man maeh |

راڌا: منتر ٻڌ، ۽ رب توهان جي ذهن ۾ اچي ويندو.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥

guraparasaadee har paaeeai mat ko bharam bhulaeh |

گرو جي فضل سان، هڪ رب کي ڳولي ٿو. شڪ ۾ مبتلا نه ٿيو.

ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥

so saahu saachaa jis har dhan raas |

اُهو ئي سچو بينڪر آهي، جنهن وٽ رب جي دولت جو سرمايو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥

guramukh pooraa tis saabaas |

گرومخ مڪمل آهي - هن کي ساراهيو!

ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥

roorree baanee har paaeaa gurasabadee beechaar |

گرو جي باني جي خوبصورت ڪلام جي ذريعي، رب حاصل ٿئي ٿو. گرو جي ڪلام تي غور ڪريو.

ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥

aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|

خود غرور ختم ٿي ويو، ۽ درد ختم ٿي ويو؛ روحي ڪنوار پنهنجي مڙس کي حاصل ڪري ٿي. ||47||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥

sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |

هو سون ۽ چانديءَ جو ذخيرو ڪري ٿو، پر اها دولت ڪوڙي ۽ زهريلي آهي، ان کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ناهي.

ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |

هو پاڻ کي بئنڪر سڏي ٿو، دولت گڏ ڪري ٿو، پر هو پنهنجي ٻهراڙيءَ جي ڪري تباهه ٿي ويو آهي.

ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥

sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |

سچا ماڻهو سچ گڏ ڪندا آهن. سچو نالو انمول آهي.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥

har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |

رب پاڪ ۽ پاڪ آهي. ان جي ذريعي، سندن عزت سچي آهي، ۽ سندن ڳالھ سچي آهي.

ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥

saajan meet sujaan too too saravar too hans |

تون منهنجو دوست ۽ ساٿي آهين، سڀ ڄاڻندڙ رب. تون ڍنڍ آهين ۽ تون ئي سوان آهين.

ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥

saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |

مان ان ذات تي قربان آهيان، جنهن جو ذهن سچي پالڻهار سان ڀريل آهي.

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥

maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |

ڄاڻو ان کي جنهن مايا سان پيار ۽ وابستگي پيدا ڪئي، ان ۾ داخل ڪندڙ.

ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥

bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|

جيڪو سڀ کان وڌيڪ ڄاڻندڙ رب کي سڃاڻي ٿو، اهو زهر ۽ امرت ۾ هڪجهڙو نظر اچي ٿو. ||48||

ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥

khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |

صبر ۽ بخشش جي بغير، بيشمار سوين هزارين مري ويا آهن.