او انکار

(صفحو: 19)

ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥

ganat na aavai kiau ganee khap khap mue bisankh |

انهن جو تعداد شمار نه ٿو ڪري سگهجي. مان انهن کي ڪيئن ڳڻي سگهان ٿو؟ پريشان ۽ حيران، بي شمار انگ مري ويا آهن.

ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥

khasam pachhaanai aapanaa khoolai bandh na paae |

جيڪو پنھنجي پالڻھار ۽ مالڪ کي سڃاڻي ٿو، اھو آزاد آھي، ۽ زنجيرن ۾ جڪڙيل نه آھي.

ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥

sabad mahalee kharaa too khimaa sach sukh bhaae |

لفظ لفظ جي ذريعي، رب جي حضور ۾ داخل ٿيو؛ توهان کي صبر، بخشش، سچائي ۽ امن سان برڪت ملندي.

ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥

kharach kharaa dhan dhiaan too aape vaseh sareer |

مراقبي جي حقيقي دولت مان حصو وٺو، ۽ رب پاڻ توهان جي جسم ۾ رهندو.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥

man tan mukh jaapai sadaa gun antar man dheer |

ذهن، جسم ۽ وات سان، هميشه لاءِ سندس عاليشان فضيلت جا نعرا. جرئت ۽ استحڪام توهان جي دماغ جي اندر اندر داخل ٿي ويندي.

ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

haumai khapai khapaaeisee beejau vath vikaar |

انا پرستي جي ڪري، هڪ شخص پريشان ۽ برباد ٿي ويندو آهي. رب کان سواء، سڀ شيون خراب آهن.

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥

jant upaae vich paaeian karataa alag apaar |49|

هن پنهنجي مخلوق کي ٺاهيندي، پاڻ کي انهن جي اندر رکيو. خالق لامحدود ۽ لامحدود آهي. ||49||

ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

srisatte bheo na jaanai koe |

دنيا جي خالق جي اسرار کي ڪو به نٿو ڄاڻي.

ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥

srisattaa karai su nihchau hoe |

دنيا جو خالق جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو ضرور ٿيڻو آهي.

ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥

sanpai kau eesar dhiaaeeai |

دولت لاءِ، ڪي رب جو توجهه ڪن ٿا.

ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥

sanpai purab likhe kee paaeeai |

اڳيئي مقرر ڪيل تقدير سان، دولت ملي ٿي.

ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥

sanpai kaaran chaakar chor |

مال جي خاطر ڪي نوڪر يا چور بڻجي ويندا آهن.

ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥

sanpai saath na chaalai hor |

دولت انهن سان گڏ نه ٿيندي آهي جڏهن اهي مرندا آهن. اهو ٻين جي هٿن ۾ گذري ٿو.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥

bin saache nahee daragah maan |

سچائيءَ کان سواءِ رب جي درٻار ۾ عزت نٿي ملي.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥

har ras peevai chhuttai nidaan |50|

رب جي ذيلي ذات ۾ پيئڻ سان، انسان آخر ۾ ڇوٽڪارو حاصل ڪري ٿو. ||50||

ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥

herat herat he sakhee hoe rahee hairaan |

اي منهنجا ساٿيو، ڏسي ۽ ڏسي، مان حيران ۽ حيران آهيان.

ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥

hau hau karatee mai muee sabad ravai man giaan |

منهنجي انا پرستي، جنهن پنهنجو پاڻ کي مالڪي ۽ خودغرضيءَ ۾ ظاهر ڪيو، سو مري ويو آهي. منھنجو دماغ ڪلام جو ڪلام ڳائيندو آھي، ۽ روحاني دانائي حاصل ڪندو آھي.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥

haar ddor kankan ghane kar thaakee seegaar |

مان هي سڀ هار، وار ٽائيپ ۽ ڪنگڻ پائڻ ۽ پاڻ کي سينگار ڪندي ڏاڍو ٿڪل آهيان.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥

mil preetam sukh paaeaa sagal gunaa gal haar |

محبوب سان ملاقات ڪري، مون کي سڪون مليو آهي. هاڻي، مون کي مجموعي فضيلت جو هار پائڻ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥

naanak guramukh paaeeai har siau preet piaar |

اي نانڪ، گرومخ رب کي حاصل ڪري ٿو، پيار ۽ پيار سان.