ഒംകാർ

(പേജ്: 19)

ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥

ganat na aavai kiau ganee khap khap mue bisankh |

അവരുടെ എണ്ണം കണക്കാക്കാനാവില്ല; ഞാൻ അവരെ എങ്ങനെ എണ്ണും? വിഷമിച്ചും അന്ധാളിച്ചും, എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത സംഖ്യകൾ മരിച്ചു.

ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥

khasam pachhaanai aapanaa khoolai bandh na paae |

തൻ്റെ നാഥനെയും യജമാനനെയും തിരിച്ചറിയുന്നവൻ സ്വതന്ത്രനാക്കപ്പെടുന്നു, ചങ്ങലകളാൽ ബന്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല.

ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥

sabad mahalee kharaa too khimaa sach sukh bhaae |

ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, കർത്താവിൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിൽ പ്രവേശിക്കുക; നിങ്ങൾ ക്ഷമ, ക്ഷമ, സത്യം, സമാധാനം എന്നിവയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും.

ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥

kharach kharaa dhan dhiaan too aape vaseh sareer |

ധ്യാനത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സമ്പത്തിൽ പങ്കുചേരുക, ഭഗവാൻ തന്നെ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ വസിക്കും.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥

man tan mukh jaapai sadaa gun antar man dheer |

മനസ്സും ശരീരവും വായും കൊണ്ട് അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സദ്ഗുണങ്ങൾ എന്നേക്കും ജപിക്കുക; ധൈര്യവും സംയമനവും നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പ്രവേശിക്കും.

ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

haumai khapai khapaaeisee beejau vath vikaar |

അഹംഭാവം വഴി, ഒരാൾ വ്യതിചലിക്കുകയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു; കർത്താവല്ലാത്തവയെല്ലാം ദുഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥

jant upaae vich paaeian karataa alag apaar |49|

തൻ്റെ സൃഷ്ടികളെ രൂപപ്പെടുത്തി, അവൻ തന്നെത്തന്നെ അവയിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു; സ്രഷ്ടാവ് ബന്ധമില്ലാത്തവനും അനന്തവുമാണ്. ||49||

ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

srisatte bheo na jaanai koe |

ലോക സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ രഹസ്യം ആർക്കും അറിയില്ല.

ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥

srisattaa karai su nihchau hoe |

ലോകത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവ് എന്ത് ചെയ്താലും അത് സംഭവിക്കും.

ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥

sanpai kau eesar dhiaaeeai |

സമ്പത്തിനായി ചിലർ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥

sanpai purab likhe kee paaeeai |

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധിയാൽ സമ്പത്ത് ലഭിക്കും.

ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥

sanpai kaaran chaakar chor |

സമ്പത്തിന് വേണ്ടി ചിലർ വേലക്കാരോ കള്ളന്മാരോ ആയി മാറുന്നു.

ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥

sanpai saath na chaalai hor |

അവർ മരിക്കുമ്പോൾ സമ്പത്ത് അവരോടൊപ്പം പോകുന്നില്ല; അത് മറ്റുള്ളവരുടെ കൈകളിലേക്ക് പോകുന്നു.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥

bin saache nahee daragah maan |

സത്യമില്ലാതെ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനം ലഭിക്കില്ല.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥

har ras peevai chhuttai nidaan |50|

ഭഗവാൻ്റെ സൂക്ഷ്‌മമായ സത്തയിൽ പാനം ചെയ്‌താൽ, അവസാനം ഒരുവൻ മുക്തി നേടുന്നു. ||50||

ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥

herat herat he sakhee hoe rahee hairaan |

എൻ്റെ കൂട്ടാളികളേ, കാണുകയും ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുകയും അത്ഭുതപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥

hau hau karatee mai muee sabad ravai man giaan |

ഉടമസ്ഥതയിലും ആത്മാഭിമാനത്തിലും സ്വയം വിളംബരം ചെയ്ത എൻ്റെ അഹംഭാവം മരിച്ചു. എൻ്റെ മനസ്സ് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ജപിക്കുകയും ആത്മീയ ജ്ഞാനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥

haar ddor kankan ghane kar thaakee seegaar |

ഈ മാലകളും മുടി-കെട്ടുകളും വളകളും എല്ലാം ധരിച്ച് എന്നെത്തന്നെ അലങ്കരിക്കാൻ ഞാൻ വളരെ ക്ഷീണിതനാണ്.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥

mil preetam sukh paaeaa sagal gunaa gal haar |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, ഞാൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തി; ഇപ്പോൾ, ഞാൻ പൂർണ്ണമായ പുണ്യത്തിൻ്റെ മാല ധരിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥

naanak guramukh paaeeai har siau preet piaar |

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ സ്നേഹത്തോടും വാത്സല്യത്തോടും കൂടി ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നു.