ઔંકાર

(પાન: 17)

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

જ્યારે કોઈનો વારો આવે છે, ત્યારે કોઈ અહીં રહી શકતું નથી.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥

raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

માર્ગ મુશ્કેલ અને કપટી છે; પૂલ અને પર્વતો દુર્ગમ છે.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥

mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

મારું શરીર દોષોથી ભરેલું છે; હું દુઃખથી મરી રહ્યો છું. પુણ્ય વિના, હું મારા ઘરમાં કેવી રીતે પ્રવેશી શકું?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥

guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

સદાચારીઓ પુણ્ય લે છે, અને ભગવાનને મળે છે; હું તેમને પ્રેમથી કેવી રીતે મળી શકું?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥

tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

જો હું તેમના જેવો બની શકું તો, મારા હૃદયમાં ભગવાનનું જપ અને ધ્યાન કરી શકું.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥

avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

તે દોષો અને ખામીઓથી ભરપૂર છે, પરંતુ તેની અંદર સદ્ગુણો પણ વસે છે.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥

vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

સાચા ગુરુ વિના, તે ભગવાનના ગુણો જોતો નથી; તે ભગવાનના મહિમાવાન ગુણોનો જપ કરતો નથી. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

ઈશ્વરના સૈનિકો તેમના ઘરની સંભાળ રાખે છે; તેઓ વિશ્વમાં આવે તે પહેલાં તેમનો પગાર પૂર્વનિર્ધારિત છે.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

તેઓ તેમના પરમ ભગવાન અને ગુરુની સેવા કરે છે અને નફો મેળવે છે.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

તેઓ લોભ, લાલચ અને અનિષ્ટનો ત્યાગ કરે છે, અને તેમને તેમના મનમાંથી ભૂલી જાય છે.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥

garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

શરીરના કિલ્લામાં, તેઓ તેમના સર્વોચ્ચ રાજાની જીતની જાહેરાત કરે છે; તેઓ ક્યારેય પરાજિત થતા નથી.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥

chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

જે પોતાની જાતને પોતાના પ્રભુ અને માલિકનો સેવક કહે છે, અને છતાં તેમની સાથે ઉદ્ધત બોલે છે,

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥

vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

તેના પગાર જપ્ત કરશે, અને સિંહાસન પર બેઠેલા રહેશે નહીં.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

ગૌરવપૂર્ણ મહાનતા મારા પ્રિયના હાથમાં રહે છે; તે તેની ઇચ્છાના આનંદ મુજબ આપે છે.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥

aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

તે પોતે જ બધું કરે છે; આપણે બીજા કોને સંબોધવા જોઈએ? બીજું કોઈ કશું કરતું નથી. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥

beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

હું બીજા કોઈની કલ્પના કરી શકતો નથી, જે શાહી ગાદીઓ પર બેસી શકે.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥

narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

પુરુષોનો સર્વોચ્ચ પુરુષ નરકને નાબૂદ કરે છે; તે સાચો છે, અને તેનું નામ સાચું છે.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥

van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

હું જંગલો અને ઘાસના મેદાનોમાં તેને શોધતો ફરતો હતો; હું મારા મનમાં તેનું ચિંતન કરું છું.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

અસંખ્ય મોતી, ઝવેરાત અને નીલમણિનો ખજાનો સાચા ગુરુના હાથમાં છે.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥

aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

ભગવાન સાથે મિલન, હું ઉચ્ચ અને ઉન્નત છું; હું એક જ પ્રભુને એકાગ્રતાથી પ્રેમ કરું છું.