Oankaar

(Pahina: 17)


ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥
vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

Pagdating ng isa, walang pwedeng manatili dito.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥
raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

Ang landas ay mahirap at taksil; ang mga pool at bundok ay hindi madaanan.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥
mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

Ang aking katawan ay puno ng mga kapintasan; Namamatay ako sa kalungkutan. Kung walang birtud, paano ako makapapasok sa aking tahanan?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥
guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

Ang mabubuti ay kumukuha ng kabanalan, at sinasalubong ang Diyos; paano ko sila makikilala ng may pagmamahal?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

Kung mayroon man ay matulad ako sa kanila, umaawit at nagmumuni-muni sa loob ng aking puso sa Panginoon.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥
avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

Siya ay nag-uumapaw sa mga kamalian at kapintasan, ngunit ang kabutihan ay nananahan din sa loob niya.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥
vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

Kung wala ang Tunay na Guru, hindi niya nakikita ang mga Kabutihan ng Diyos; hindi siya umaawit ng Maluwalhating Virtues ng Diyos. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥
lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

Ang mga kawal ng Diyos ay nangangalaga sa kanilang mga tahanan; ang kanilang suweldo ay nauna nang itinalaga, bago sila dumating sa mundo.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

Pinaglilingkuran nila ang kanilang Kataas-taasang Panginoon at Guro, at nakakuha sila ng kita.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

Tinatalikuran nila ang kasakiman, kasakiman at kasamaan, at kinakalimutan ang mga ito sa kanilang isipan.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

Sa kuta ng katawan, ipinapahayag nila ang tagumpay ng kanilang Kataas-taasang Hari; hindi sila kailanman nalulupig.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥
chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

Ang isa na tumatawag sa kanyang sarili na isang alipin ng kanyang Panginoon at Guro, ngunit nagsasalita nang may pagsuway sa Kanya,

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥
vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

ay mawawalan ng kabayaran, at hindi mauupo sa trono.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

Ang maluwalhating kadakilaan ay nasa kamay ng aking Minamahal; Nagbibigay Siya, ayon sa Kasiyahan ng Kanyang Kalooban.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥
aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

Siya mismo ang gumagawa ng lahat; sino pa ba ang dapat nating tugunan? Walang ibang ginagawa. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥
beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

Wala akong maisip na iba, na maaaring maupo sa mga unan ng hari.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

Ang Kataas-taasang Tao ng mga tao ay nag-aalis ng impiyerno; Siya ay Totoo, at Totoo ang Kanyang Pangalan.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥
van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

Naglibot ako sa paghahanap sa Kanya sa mga kagubatan at parang; Pinagmamasdan ko Siya sa aking isipan.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

Ang mga kayamanan ng napakaraming perlas, hiyas at esmeralda ay nasa kamay ng Tunay na Guru.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥
aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

Ang pakikipagtagpo sa Diyos, ako'y dinadakila at itinaas; Mahal ko ang Nag-iisang Panginoon nang walang pag-iisip.