ஓங்கார்

(பக்கம்: 17)

ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥

vaaree aapo aapanee koe na bandhai dheer |

ஒருவரின் முறை வரும்போது யாரும் இங்கு தங்க முடியாது.

ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥

raahu buraa bheehaavalaa sar ddoogar asagaah |

பாதை கடினமானது மற்றும் துரோகமானது; குளங்கள் மற்றும் மலைகள் கடக்க முடியாதவை.

ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥

mai tan avagan jhur muee vin gun kiau ghar jaah |

என் உடல் குறைகளால் நிறைந்துள்ளது; நான் துக்கத்தால் இறந்து கொண்டிருக்கிறேன். அறம் இல்லாமல், நான் எப்படி என் வீட்டிற்குள் நுழைய முடியும்?

ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥

guneea gun le prabh mile kiau tin milau piaar |

நல்லொழுக்கமுள்ளவர்கள் நல்லொழுக்கத்தை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள், கடவுளைச் சந்திக்கிறார்கள்; அவர்களை எப்படி அன்புடன் சந்திப்பது?

ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥

tin hee jaisee thee rahaan jap jap ridai muraar |

நான் அவர்களைப் போல இருக்க முடியும் என்றால், இறைவனைப் பற்றி என் இதயத்தில் முழக்கமிட்டு தியானிக்க முடியும்.

ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥

avagunee bharapoor hai gun bhee vaseh naal |

அவர் குறைகள் மற்றும் குறைபாடுகளால் நிரம்பி வழிகிறார், ஆனால் நல்லொழுக்கம் அவருக்குள்ளும் வாழ்கிறது.

ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥

vin satagur gun na jaapanee jichar sabad na kare beechaar |44|

உண்மையான குரு இல்லாமல், அவர் கடவுளின் குணங்களைக் காண்பதில்லை; அவர் கடவுளின் மகிமையான நற்பண்புகளைப் பாடுவதில்லை. ||44||

ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥

lasakareea ghar samale aae vajahu likhaae |

கடவுளின் வீரர்கள் தங்கள் வீடுகளைக் கவனித்துக்கொள்கிறார்கள்; அவர்கள் உலகிற்கு வருவதற்கு முன்பே அவர்களின் ஊதியம் முன்பே நிர்ணயிக்கப்பட்டதாகும்.

ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

kaar kamaaveh sir dhanee laahaa palai paae |

அவர்கள் தங்கள் பரம இறைவனுக்கும் குருவுக்கும் சேவை செய்து லாபத்தைப் பெறுகிறார்கள்.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥

lab lobh buriaaeea chhodde manahu visaar |

அவர்கள் பேராசை, பேராசை மற்றும் தீமை ஆகியவற்றைத் துறந்து, தங்கள் மனதில் இருந்து மறந்துவிடுகிறார்கள்.

ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥

garr dohee paatisaah kee kade na aavai haar |

உடலின் கோட்டையில், அவர்கள் தங்கள் உச்ச அரசனின் வெற்றியை அறிவிக்கிறார்கள்; அவர்கள் ஒருபோதும் தோற்கடிக்கப்படுவதில்லை.

ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥

chaakar kaheeai khasam kaa sauhe utar dee |

தன்னைத் தன் இறைவனின் வேலைக்காரன் என்றும், எஜமானன் என்றும் சொல்லிக் கொண்டாலும், அவனை மீறிப் பேசுபவன்,

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥

vajahu gavaae aapanaa takhat na baiseh see |

அவருடைய ஊதியத்தை இழக்க வேண்டும், அரியணையில் அமரமாட்டார்.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

preetam hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |

புகழ்பெற்ற மகத்துவம் என் காதலியின் கைகளில் உள்ளது; அவருடைய விருப்பத்தின்படி அவர் கொடுக்கிறார்.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥

aap kare kis aakheeai avar na koe karee |45|

அவரே அனைத்தையும் செய்கிறார்; நாம் வேறு யாரிடம் பேச வேண்டும்? வேறு யாரும் எதுவும் செய்வதில்லை. ||45||

ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥

beejau soojhai ko nahee bahai duleechaa paae |

அரச குஷன்களில் அமரக்கூடிய வேறு யாரையும் என்னால் கருத்தரிக்க முடியாது.

ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥

narak nivaaran narah nar saachau saachai naae |

மனிதர்களின் உன்னத மனிதன் நரகத்தை ஒழிக்கிறான்; அவர் உண்மை, அவருடைய பெயர் உண்மை.

ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥

van trin dtoodtat fir rahee man meh krau beechaar |

காடுகளிலும் புல்வெளிகளிலும் அவரைத் தேடி அலைந்தேன்; நான் என் மனதிற்குள் அவரைப் பற்றி சிந்திக்கிறேன்.

ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

laal ratan bahu maanakee satigur haath bhanddaar |

எண்ணற்ற முத்துக்கள், நகைகள் மற்றும் மரகதக் கருவூலங்கள் உண்மையான குருவின் கைகளில் உள்ளன.

ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥

aootam hovaa prabh milai ik man ekai bhaae |

கடவுளுடன் சந்திப்பதால், நான் மேன்மையடைந்து உயர்த்தப்பட்டேன்; நான் ஏக இறைவனை ஏகமனதாக நேசிக்கிறேன்.