ಬಾರಹ್ ಮಾಸ್

(ಪುಟ: 3)

ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥

jagajeevan purakh tiaag kai maanas sandee aas |

ಅವರು ದೇವರ ಮೂಲ ಜೀವಿ, ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥

duyai bhaae vigucheeai gal pees jam kee faas |

ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಆತ್ಮ-ವಧು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವಳ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಅವಳು ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥

jehaa beejai so lunai mathai jo likhiaas |

ನೀವು ನೆಟ್ಟಂತೆ ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡಬೇಕು; ನಿಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹ ದಾಖಲಾಗಿದೆ.

ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥

rain vihaanee pachhutaanee utth chalee gee niraas |

ಜೀವನ ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಯಾವುದೇ ಭರವಸೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತದೆ.

ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥

jin kau saadhoo bhetteeai so daragah hoe khalaas |

ಪವಿತ್ರ ಸಂತರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥

kar kirapaa prabh aapanee tere darasan hoe piaas |

ಓ ದೇವರೇ, ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನನಗೆ ತೋರು; ನಿನ್ನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ನನಗೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥

prabh tudh bin doojaa ko nahee naanak kee aradaas |

ನೀನು ಇಲ್ಲದೆ, ದೇವರೇ, ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಇದು ನಾನಕರ ವಿನಮ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ.

ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥

aasaarr suhandaa tis lagai jis man har charan nivaas |5|

ಭಗವಂತನ ಪಾದಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿರುವ ಆಸಾರ್ ಮಾಸವು ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ||5||

ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥

saavan sarasee kaamanee charan kamal siau piaar |

ಸಾವನ ಮಾಸದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದರೆ ಆತ್ಮ-ವಧು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

man tan rataa sach rang iko naam adhaar |

ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ; ಅವನ ಹೆಸರು ಅವಳ ಏಕೈಕ ಬೆಂಬಲ.

ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥

bikhiaa rang koorraaviaa disan sabhe chhaar |

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಸುಖ ಸುಳ್ಳಾಗಿದೆ. ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಬೂದಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥

har amrit boond suhaavanee mil saadhoo peevanahaar |

ಭಗವಂತನ ಮಕರಂದದ ಹನಿಗಳು ಎಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿವೆ! ಪವಿತ್ರ ಸಂತರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾವು ಇವುಗಳನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತೇವೆ.

ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥

van tin prabh sang mauliaa samrath purakh apaar |

ಕಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳು ದೇವರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಉಲ್ಲಾಸಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಸರ್ವಶಕ್ತ, ಅನಂತ ಮೂಲಜೀವಿ.

ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥

har milanai no man lochadaa karam milaavanahaar |

ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದರೆ!

ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥

jinee sakhee prabh paaeaa hnau tin kai sad balihaar |

ದೇವರನ್ನು ಪಡೆದ ಆ ಮದುಮಗಳು - ನಾನು ಅವರಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥

naanak har jee meaa kar sabad savaaranahaar |

ಓ ನಾನಕ್, ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನು ದಯೆ ತೋರಿದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ವಧುವನ್ನು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥

saavan tinaa suhaaganee jin raam naam ur haar |6|

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಹಾರದಿಂದ ಹೃದಯವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳಿಗೆ ಸಾವನ್ ಸಂತೋಷಕರವಾಗಿದೆ. ||6||

ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥

bhaadue bharam bhulaaneea doojai lagaa het |

ಭಾಡೋನ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ, ಅವಳು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದಾಗಿ ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.

ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥

lakh seegaar banaaeaa kaaraj naahee ket |

ಅವಳು ಸಾವಿರಾರು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವುಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥

jit din deh binasasee tith velai kahasan pret |

ಆ ದಿನ ದೇಹವು ನಾಶವಾದಾಗ - ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಪ್ರೇತವಾಗುತ್ತಾಳೆ.