Hulle het God, die Oerwese, die Lewe van die Wêreld verlaat, en hulle het op blote sterflinge begin staatmaak.
In die liefde vir dualiteit word die sielsbruid verwoes; om haar nek dra sy die strop van die Dood.
Soos jy plant, so sal jy oes; jou lot is op jou voorkop aangeteken.
Die lewensnag gaan verby, en op die ou end kom 'n mens tot spyt en berou, en vertrek dan sonder enige hoop.
Diegene wat met die Heiliges vergader, word in die Hof van die Here bevry.
Toon u barmhartigheid aan my, o God; Ek is dors na die Geseënde Visie van U Darshan.
Sonder U, God, is daar geen ander nie. Dit is Nanak se nederige gebed.
Die maand Aasaarh is aangenaam, wanneer die Voete van die Here in die gemoed bly. ||5||
In die maand van Saawan is die sielsbruid gelukkig, as sy verlief raak op die Lotusvoete van die Here.
Haar verstand en liggaam is deurdrenk met die Liefde van die Ware; Sy Naam is haar enigste Ondersteuning.
Die plesier van korrupsie is vals. Alles wat gesien word, sal in as verander.
Die druppels van die Here se nektar is so mooi! As ons die Heilige Heilige ontmoet, drink ons dit in.
Die woude en die weivelde word verjong en verfris met die Liefde van God, die Almagtige, Oneindige Oerwese.
My gedagtes smag daarna om die Here te ontmoet. As Hy maar net Sy Genade wil betoon, en my met Homself verenig!
Daardie bruide wat God verkry het - Ek is vir ewig 'n offer vir hulle.
Nanak, wanneer die Liewe Heer goedhartigheid betoon, versier Hy Sy bruid met die Woord van Sy Shabad.
Saawan is heerlik vir daardie gelukkige sielsbruide wie se harte versier is met die Halssnoer van die Here se Naam. ||6||
In die maand Bhaadon word sy deur twyfel mislei, as gevolg van haar gehegtheid aan dualiteit.
Sy dra dalk duisende ornamente, maar dit is van geen nut nie.
Op daardie dag wanneer die liggaam vergaan - op daardie tydstip, word sy 'n spook.