બારહ માસ

(પાન: 3)

ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥

jagajeevan purakh tiaag kai maanas sandee aas |

તેઓએ ભગવાન આદિમ અસ્તિત્વ, વિશ્વના જીવનનો ત્યાગ કર્યો છે, અને તેઓ માત્ર મનુષ્યો પર આધાર રાખવા આવ્યા છે.

ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥

duyai bhaae vigucheeai gal pees jam kee faas |

દ્વૈતના પ્રેમમાં, આત્મા-કન્યા નાશ પામે છે; તેણીના ગળામાં તેણીએ મૃત્યુની ફાંસી પહેરી છે.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥

jehaa beejai so lunai mathai jo likhiaas |

જેમ તમે રોપશો, તેમ તમે લણશો; તમારું ભાગ્ય તમારા કપાળ પર નોંધાયેલું છે.

ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥

rain vihaanee pachhutaanee utth chalee gee niraas |

જીવન-રાત પસાર થાય છે, અને અંતે, વ્યક્તિને પસ્તાવો થાય છે અને પસ્તાવો થાય છે, અને પછી કોઈ આશા વિના વિદાય થાય છે.

ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥

jin kau saadhoo bhetteeai so daragah hoe khalaas |

જેઓ પવિત્ર સંતો સાથે મળે છે તેઓ ભગવાનના દરબારમાં મુક્ત થાય છે.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥

kar kirapaa prabh aapanee tere darasan hoe piaas |

હે ભગવાન, મારા પર તમારી દયા બતાવો; હું તમારા દર્શનના ધન્ય દર્શન માટે તરસ્યો છું.

ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥

prabh tudh bin doojaa ko nahee naanak kee aradaas |

તમારા વિના, ભગવાન, બીજું કોઈ નથી. આ નાનકની નમ્ર પ્રાર્થના છે.

ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥

aasaarr suhandaa tis lagai jis man har charan nivaas |5|

આષાઢનો મહિનો સુખદ છે, જ્યારે પ્રભુના ચરણ મનમાં રહે છે. ||5||

ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥

saavan sarasee kaamanee charan kamal siau piaar |

સાવન મહિનામાં, જો તે ભગવાનના કમળના ચરણોમાં પ્રેમમાં પડે તો આત્મા-કન્યા ખુશ થાય છે.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

man tan rataa sach rang iko naam adhaar |

તેનું મન અને શરીર સાચાના પ્રેમથી રંગાયેલા છે; તેનું નામ જ તેનો એકમાત્ર આધાર છે.

ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥

bikhiaa rang koorraaviaa disan sabhe chhaar |

ભ્રષ્ટાચારનો આનંદ મિથ્યા છે. જે દેખાય છે તે રાખ થઈ જશે.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥

har amrit boond suhaavanee mil saadhoo peevanahaar |

ભગવાનના અમૃતના ટીપાં ખૂબ સુંદર છે! પવિત્ર સંતને મળીને, અમે આને અંદર પીએ છીએ.

ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥

van tin prabh sang mauliaa samrath purakh apaar |

જંગલો અને ઘાસના મેદાનો ભગવાન, સર્વશક્તિમાન, અનંત આદિમ અસ્તિત્વના પ્રેમથી નવજીવન અને તાજગી પામે છે.

ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥

har milanai no man lochadaa karam milaavanahaar |

મારું મન પ્રભુને મળવા ઝંખે છે. જો તે તેની દયા બતાવશે, અને મને પોતાની સાથે જોડશે!

ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥

jinee sakhee prabh paaeaa hnau tin kai sad balihaar |

જે કન્યાઓએ ભગવાનને પ્રાપ્ત કર્યા છે - હું તેમના માટે સદા બલિદાન છું.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥

naanak har jee meaa kar sabad savaaranahaar |

ઓ નાનક, જ્યારે પ્રિય ભગવાન દયા બતાવે છે, ત્યારે તે તેમની કન્યાને તેમના શબ્દના શબ્દથી શણગારે છે.

ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥

saavan tinaa suhaaganee jin raam naam ur haar |6|

સાવન એ સુખી આત્મા-વધુઓ માટે આનંદદાયક છે જેમના હૃદય ભગવાનના નામના હારથી શણગારેલા છે. ||6||

ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥

bhaadue bharam bhulaaneea doojai lagaa het |

ભાદોણ મહિનામાં, તેણી દ્વૈત પ્રત્યેની આસક્તિને કારણે શંકાથી ભ્રમિત થાય છે.

ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥

lakh seegaar banaaeaa kaaraj naahee ket |

તેણી હજારો ઘરેણાં પહેરી શકે છે, પરંતુ તે કોઈ કામના નથી.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥

jit din deh binasasee tith velai kahasan pret |

તે દિવસે જ્યારે શરીરનો નાશ થાય છે - તે સમયે તે ભૂત બની જાય છે.