آسا کی وار

(صفحو: 26)

ਸੁਣਿ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥

sun vekhahu lokaa ehu viddaan |

ٻڌو ۽ ڏسو، اي ماڻھو، ھي عجيب شيء.

ਮਨਿ ਅੰਧਾ ਨਾਉ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥

man andhaa naau sujaan |4|

هو ذهني طور انڌو آهي، پر ان جي باوجود هن جو نالو حڪمت آهي. ||4||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ॥

saahib hoe deaal kirapaa kare taa saaee kaar karaaeisee |

جنهن تي ٻاجھارو پالڻهار پنهنجو فضل ڪري ٿو، ان جي خدمت ڪري ٿو.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਸੀ ॥

so sevak sevaa kare jis no hukam manaaeisee |

اُهو ٻانهو، جنهن کي رب پنهنجي مرضيءَ جي فرمانبرداري ڪري، اُن جي خدمت ڪندو آهي.

ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ਤਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

hukam maniaai hovai paravaan taa khasamai kaa mahal paaeisee |

هن جي حڪم جي فرمانبرداري ڪندي، هو قابل قبول ٿي ويندو آهي، ۽ پوء، هن کي رب جي حضور حاصل ڪري ٿو.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਮਨਹੁ ਚਿੰਦਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

khasamai bhaavai so kare manahu chindiaa so fal paaeisee |

جيڪو پنهنجي پالڻهار کي راضي ڪرڻ لاءِ عمل ڪري ٿو، سو پنهنجي دل جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪري ٿو.

ਤਾ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇਸੀ ॥੧੫॥

taa daragah paidhaa jaaeisee |15|

پوءِ هو رب جي درٻار ۾ وڃي، عزت جا ڪپڙا پائي. ||15||

ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਰਾਗੀ ਨਾਦੀ ਬੇਦੀ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭੀਜੈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

koee gaavai raagee naadee bedee bahu bhaat kar nahee har har bheejai raam raaje |

ڪي رب جا راڳ، موسيقيءَ جي راڳن ۽ ناد جي آواز ذريعي، ويدن ذريعي، ۽ ڪيترن ئي طريقن سان. پر رب، هار، هار، انهن مان راضي ناهي، اي رب بادشاهه.

ਜਿਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਤਿਨਾ ਰੋਇ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

jinaa antar kapatt vikaar hai tinaa roe kiaa keejai |

جن جي اندر ۾ دوکي ۽ فساد ڀرجي ويا آهن- انهن کي روئڻ مان ڪهڙو فائدو؟

ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਿਰਿ ਰੋਗ ਹਥੁ ਦੀਜੈ ॥

har karataa sabh kichh jaanadaa sir rog hath deejai |

خالق رب سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو، جيتوڻيڪ اهي پنهنجن گناهن ۽ انهن جي بيمارين جي سببن کي لڪائڻ جي ڪوشش ڪري سگهن ٿا.

ਜਿਨਾ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਲੀਜੈ ॥੪॥੧੧॥੧੮॥

jinaa naanak guramukh hiradaa sudh hai har bhagat har leejai |4|11|18|

اي نانڪ، اُهي گرومُخ جن جون دليون پاڪ آهن، اُهي پوڄا ڪري رب، هار، حاصل ڪن ٿا. ||4||11||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਗਊ ਬਿਰਾਹਮਣ ਕਉ ਕਰੁ ਲਾਵਹੁ ਗੋਬਰਿ ਤਰਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

gaoo biraahaman kau kar laavahu gobar taran na jaaee |

اهي ڳئون ۽ برهمڻ تي ٽيڪس ڏين ٿا، پر ڳئون جو گوبر انهن جي رڌڻي تي لاڳو نه ٿيندو.

ਧੋਤੀ ਟਿਕਾ ਤੈ ਜਪਮਾਲੀ ਧਾਨੁ ਮਲੇਛਾਂ ਖਾਈ ॥

dhotee ttikaa tai japamaalee dhaan malechhaan khaaee |

اُھي پنھنجا ڪُنڊا ڪپڙا پائيندا آھن، پيشانيءَ تي رسم الخط جا نشان لڳندا آھن، ۽ پنھنجا گل کڻندا آھن، پر ھو مسلمانن سان گڏ کاڌو کائيندا آھن.

ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਸੰਜਮੁ ਤੁਰਕਾ ਭਾਈ ॥

antar poojaa parreh katebaa sanjam turakaa bhaaee |

اي تقدير جا ڀائرو، توهان عبادت گهرن ۾ ڪريو، پر اسلامي مقدس نصوص پڙهو ۽ مسلمانن جي زندگي گذارڻ جو طريقو اختيار ڪريو.

ਛੋਡੀਲੇ ਪਾਖੰਡਾ ॥

chhoddeele paakhanddaa |

پنهنجي منافقت کي ڇڏي ڏيو!

ਨਾਮਿ ਲਇਐ ਜਾਹਿ ਤਰੰਦਾ ॥੧॥

naam leaai jaeh tarandaa |1|

رب جو نالو وٺي، تون پار ٿي ويندين. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਜ ॥

maanas khaane kareh nivaaj |

آدم خور به دعائون گهرندا آهن.