आसा की वार

(पान: 26)

ਸੁਣਿ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥

सुणि वेखहु लोका एहु विडाणु ॥

लोकांनो, ही आश्चर्यकारक गोष्ट ऐका आणि पहा.

ਮਨਿ ਅੰਧਾ ਨਾਉ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥

मनि अंधा नाउ सुजाणु ॥४॥

तो मानसिकदृष्ट्या आंधळा आहे, आणि तरीही त्याचे नाव शहाणपण आहे. ||4||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ॥

साहिबु होइ दइआलु किरपा करे ता साई कार कराइसी ॥

ज्याच्यावर दयाळू परमेश्वर कृपा करतो तो त्याची सेवा करतो.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਸੀ ॥

सो सेवकु सेवा करे जिस नो हुकमु मनाइसी ॥

तो सेवक, ज्याला परमेश्वर त्याच्या इच्छेचे पालन करण्यास प्रवृत्त करतो, तो त्याची सेवा करतो.

ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ਤਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

हुकमि मंनिऐ होवै परवाणु ता खसमै का महलु पाइसी ॥

त्याच्या इच्छेच्या आदेशाचे पालन केल्याने, तो स्वीकार्य बनतो आणि मग त्याला परमेश्वराच्या उपस्थितीचा वाडा प्राप्त होतो.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਮਨਹੁ ਚਿੰਦਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

खसमै भावै सो करे मनहु चिंदिआ सो फलु पाइसी ॥

जो आपल्या स्वामी आणि सद्गुरूंना प्रसन्न करण्यासाठी कृती करतो, त्याला आपल्या मनाच्या इच्छेचे फळ प्राप्त होते.

ਤਾ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇਸੀ ॥੧੫॥

ता दरगह पैधा जाइसी ॥१५॥

मग, तो सन्मानाची वस्त्रे परिधान करून परमेश्वराच्या दरबारात जातो. ||15||

ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਰਾਗੀ ਨਾਦੀ ਬੇਦੀ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭੀਜੈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

कोई गावै रागी नादी बेदी बहु भाति करि नही हरि हरि भीजै राम राजे ॥

काही जण संगीतमय रागातून आणि नादांच्या ध्वनी प्रवाहाद्वारे, वेदांमधून आणि अनेक प्रकारे परमेश्वराचे गाणे गातात. परंतु हे भगवान राजा, भगवान, हर, हर, यांच्यामुळे प्रसन्न होत नाही.

ਜਿਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਤਿਨਾ ਰੋਇ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

जिना अंतरि कपटु विकारु है तिना रोइ किआ कीजै ॥

ज्यांच्या आत फसवणूक आणि भ्रष्टाचार भरलेला आहे - त्यांना ओरडण्यात काय फायदा?

ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਿਰਿ ਰੋਗ ਹਥੁ ਦੀਜੈ ॥

हरि करता सभु किछु जाणदा सिरि रोग हथु दीजै ॥

निर्माणकर्ता प्रभूला सर्व काही माहित आहे, जरी ते त्यांचे पाप आणि त्यांच्या रोगांची कारणे लपविण्याचा प्रयत्न करतात.

ਜਿਨਾ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਲੀਜੈ ॥੪॥੧੧॥੧੮॥

जिना नानक गुरमुखि हिरदा सुधु है हरि भगति हरि लीजै ॥४॥११॥१८॥

हे नानक, ज्यांचे अंतःकरण शुद्ध आहे ते गुरुमुख भक्तीभावाने हर, हर, प्राप्त करतात. ||4||11||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਗਊ ਬਿਰਾਹਮਣ ਕਉ ਕਰੁ ਲਾਵਹੁ ਗੋਬਰਿ ਤਰਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

गऊ बिराहमण कउ करु लावहु गोबरि तरणु न जाई ॥

ते गायी आणि ब्राह्मणांवर कर लावतात, पण त्यांच्या स्वयंपाकघरात लावलेले शेण त्यांना वाचवणार नाही.

ਧੋਤੀ ਟਿਕਾ ਤੈ ਜਪਮਾਲੀ ਧਾਨੁ ਮਲੇਛਾਂ ਖਾਈ ॥

धोती टिका तै जपमाली धानु मलेछां खाई ॥

ते कंबरेचे कपडे घालतात, कपाळावर विधींच्या पुढच्या खुणा लावतात आणि जपमाळ वाहून नेतात, पण ते मुस्लिमांसोबत भोजन करतात.

ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਸੰਜਮੁ ਤੁਰਕਾ ਭਾਈ ॥

अंतरि पूजा पड़हि कतेबा संजमु तुरका भाई ॥

नशिबाच्या भावंडांनो, तुम्ही घरामध्ये भक्ती करा, परंतु इस्लामिक पवित्र ग्रंथ वाचा आणि मुस्लिम जीवनशैलीचा अवलंब करा.

ਛੋਡੀਲੇ ਪਾਖੰਡਾ ॥

छोडीले पाखंडा ॥

आपल्या ढोंगीपणाचा त्याग करा!

ਨਾਮਿ ਲਇਐ ਜਾਹਿ ਤਰੰਦਾ ॥੧॥

नामि लइऐ जाहि तरंदा ॥१॥

भगवंताचे नाम घेत, तुम्ही तरून जाल. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਜ ॥

माणस खाणे करहि निवाज ॥

मनुष्यभक्षक त्यांची प्रार्थना म्हणतात.