ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
सचु धिआइनि से सचे गुर सबदि वीचारी ॥

जे खरे परमेश्वराचे चिंतन करतात तेच खरे; ते गुरूच्या शब्दाचे चिंतन करतात.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥
हउमै मारि मनु निरमला हरि नामु उरि धारी ॥

ते त्यांचा अहंकार वश करतात, त्यांचे चित्त शुद्ध करतात आणि परमेश्वराचे नाम त्यांच्या अंतःकरणात धारण करतात.

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਗਿ ਪਏ ਗਾਵਾਰੀ ॥
कोठे मंडप माड़ीआ लगि पए गावारी ॥

मूर्ख लोक त्यांच्या घरांना, वाड्यांमध्ये आणि बाल्कनीशी संलग्न आहेत.

ਜਿਨਿੑ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥
जिनि कीए तिसहि न जाणनी मनमुखि गुबारी ॥

स्वार्थी मनमुख अंधारात अडकतात; ज्याने त्यांना निर्माण केले त्याला ते ओळखत नाहीत.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚਿਆ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੀ ॥੮॥
जिसु बुझाइहि सो बुझसी सचिआ किआ जंत विचारी ॥८॥

तो एकटाच समजतो, ज्याला खरा परमेश्वर समजावतो; असहाय्य प्राणी काय करू शकतात? ||8||

Sri Guru Granth Sahib
शबद माहिती

शीर्षक: राग सूही
लेखक: गुरु अमर दास जी
पान: 788
ओळ क्रमांक: 5 - 7

राग सूही

सुही ही अशा भक्तीची अभिव्यक्ती आहे की ऐकणाऱ्याला अत्यंत जवळीक आणि अमर्याद प्रेमाची भावना येते. श्रोता त्या प्रेमात न्हाऊन निघतो आणि आराधना करणे म्हणजे काय हे खऱ्या अर्थाने कळते.