پورو:
جيڪي سچي رب تي غور ڪن ٿا، سي سچا آهن. اهي گرو جي ڪلام تي غور ڪن ٿا.
اهي پنهنجي انا کي ماتحت ڪن ٿا، پنهنجي ذهن کي پاڪ ڪن ٿا، ۽ رب جي نالي کي پنهنجي دلين ۾ داخل ڪن ٿا.
بيوقوف پنهنجن گهرن، حويلين ۽ بالڪنين سان جڙيل آهن.
اوندهه ۾ پکڙيل خود غرض منٺار. اھي نه ٿا ڄاڻن جنھن انھن کي پيدا ڪيو آھي.
اھو ئي سمجھي ٿو، جنھن کي سچو پالڻھار سمجھائي ٿو. لاچار مخلوق ڇا ڪري سگهي ٿي؟ ||8||
سوهي هڪ اهڙي عقيدت جو اظهار آهي جنهن سان ٻڌندڙ انتهائي قربت ۽ لازوال محبت جو احساس ڪري ٿو. ٻڌندڙ انهيءَ محبت ۾ ٻڏي وڃي ٿو ۽ سچ پچ خبر پوي ٿو ته پوڄڻ جو مطلب ڇا آهي.