Ach faigheann sé bás, agus titeann an snáithe naofa uaidh, agus imíonn an t-anam gan é. ||1||
An Chéad Mhehl:
Déanann sé na mílte robálacha, na mílte gníomhartha adhaltranais, na mílte bréagacha agus na mílte mí-úsáidí.
Cleachtann sé na mílte dallamullóg agus gníomhais rúnda, oíche agus lá, i gcoinne a chomhdhaoine.
Sníomhtar an snáithe as cadás, agus tagann an Brahmin agus castar é.
Maraítear an gabhar, bruitear agus itear é, agus deir gach duine ansin, "Cuir ort an snáithe naofa."
Nuair a chaitheann sé amach, caitear amach é, agus cuirtear ceann eile air.
A Nanak, ní bhrisfeadh an snáithe, dá mbeadh aon neart fíor ann. ||2||
An Chéad Mhehl:
Ag creidiúint san Ainm, faightear onóir. Is é Moladh an Tiarna an snáithe naofa fíor.
Tá a leithéid de shnáithe naofa caite i gCúirt an Tiarna; ní bhrisfidh sé choíche. ||3||
An Chéad Mhehl:
Níl aon snáithe naofa don orgán gnéasach, agus aon snáithe do bhean.
Déantar féasóg an fhir a spréachadh go laethúil.
Níl aon snáithe naofa do na cosa, agus aon snáithe do na lámha;
gan snáithe don teanga, agus gan snáithe do na súile.
Téann an Brahmin féin go dtí an domhan ina dhiaidh seo gan snáithe naofa.
Casadh na snáitheanna, cuireann sé iad ar dhaoine eile.
Faigheann sé íocaíocht as póstaí a dhéanamh;
ag léamh a gcuid horoscopes, taispeánann sé an bealach dóibh.