चंडी दी वार

मुहि कुड़ूचे घाह दे छड घोड़े राहीं ॥

तेषां पराजयं स्वीकृत्य (तृणानां तृणानि मुखं स्थापयित्वा), तेषां अश्वान् मार्गे त्यक्त्वा

भजदे होए मारीअन मुड़ झाकन नाहीं ॥५४॥

हन्ति, पलायन्ते, पश्चात्तापं विना।54।

पउड़ी ॥

पौरि

सुंभ निसुंभ पठाइआ जम दे धाम नो ॥

सुम्भं निसुम्भं च यमनिवासं प्रति प्रेषितम् |

इंद्र सद बुलाइआ राज अभिसेख नो ॥

इन्द्रश्च तस्य मुकुटं कृत्वा आहूतः।

सिर पर छत्र फिराइआ राजे इंद्र दै ॥

इन्द्रराजस्य शिरसि वितानं धारितम् आसीत् ।

चउदह लोकां छाइआ जसु जगमात दा ॥

चतुर्दशलोकेषु प्रसृता विश्वमातुः स्तुतिः ।

दुरगा पाठ बणाइआ सभे पउड़ीआं ॥

अस्य दुर्गापाठस्य (The text about the exploits of Durga) सर्वे पौरीः (पद्याः) रचिताः सन्ति

फेर न जूनी आइआ जिन इह गाइआ ॥५५॥

स च गायति, न पुनर्जन्म करिष्यति।।55।।