चंडी दी वार

(पुटः: 1)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥

ੴ वाहिगुरू जी की फतह ॥

भगवान् एक एव विजयः सच्चे गुरोः |

ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥

स्री भगउती जी सहाइ ॥

श्री भगौति जी (खड्ग) सहायक हों।

ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਕੀ ॥

वार स्री भगउती जी की ॥

श्री भगौती जी की वीर कविता

ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥

पातिसाही १० ॥

(By) दशम राजा (गुरु)।

ਪ੍ਰਿਥਮ ਭਗੌਤੀ ਸਿਮਰਿ ਕੈ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਲਈਂ ਧਿਆਇ ॥

प्रिथम भगौती सिमरि कै गुर नानक लईं धिआइ ॥

आदौ भगौतिं भगवन्तं स्मरामि (यस्य प्रतीकं खड्गं ततः गुरुनानकं स्मरामि।

ਫਿਰ ਅੰਗਦ ਗੁਰ ਤੇ ਅਮਰਦਾਸੁ ਰਾਮਦਾਸੈ ਹੋਈਂ ਸਹਾਇ ॥

फिर अंगद गुर ते अमरदासु रामदासै होईं सहाइ ॥

तदा गुरू अर्जन, गुरु अमर दास, गुरु राम दास च स्मरामि, ते मम सहायकाः भवन्तु।

ਅਰਜਨ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਨੋ ਸਿਮਰੌ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਰਾਇ ॥

अरजन हरिगोबिंद नो सिमरौ स्री हरिराइ ॥

तदा गुरु अर्जनं गुरु हरगोबिन्द गुरु हर राय च स्मरामि।

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਡਿਠੇ ਸਭਿ ਦੁਖਿ ਜਾਇ ॥

स्री हरिक्रिसन धिआईऐ जिस डिठे सभि दुखि जाइ ॥

(तेषां पश्चात्) गुरु हर किशनं स्मरामि यस्य दर्शनेन सर्वाणि दुःखानि विलुप्तानि भवन्ति।

ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਿਮਰਿਐ ਘਰ ਨਉ ਨਿਧਿ ਆਵੈ ਧਾਇ ॥

तेग बहादर सिमरिऐ घर नउ निधि आवै धाइ ॥

तदा अहं गुरुं तेघबहादुरं स्मरामि, यद्यपि यस्य कृपा नव निधयः मम गृहं प्रति धावन्तः आगच्छन्ति।

ਸਭ ਥਾਈਂ ਹੋਇ ਸਹਾਇ ॥੧॥

सभ थाईं होइ सहाइ ॥१॥

सर्वत्र ते मम सहायकाः भवन्तु।1.

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरि

ਖੰਡਾ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਸਾਜ ਕੈ ਜਿਨ ਸਭ ਸੈਸਾਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥

खंडा प्रिथमै साज कै जिन सभ सैसारु उपाइआ ॥

प्रथमं द्विधातुं खड्गं सृजत् ततः सर्वं जगत् ।

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸ ਸਾਜਿ ਕੁਦਰਤਿ ਦਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇ ਬਣਾਇਆ ॥

ब्रहमा बिसनु महेस साजि कुदरति दा खेलु रचाइ बणाइआ ॥

ब्रह्मविष्णुशिवं सृष्ट्वा ततः प्रकृतिक्रीडां सृजत्।

ਸਿੰਧ ਪਰਬਤ ਮੇਦਨੀ ਬਿਨੁ ਥੰਮ੍ਹਾ ਗਗਨਿ ਰਹਾਇਆ ॥

सिंध परबत मेदनी बिनु थंम्हा गगनि रहाइआ ॥

सागरान् पर्वतान् पृथिवी च सृजन् स्तम्भरहितं गगनं स्थिरं कृतवान्।

ਸਿਰਜੇ ਦਾਨੋ ਦੇਵਤੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਬਾਦੁ ਰਚਾਇਆ ॥

सिरजे दानो देवते तिन अंदरि बादु रचाइआ ॥

दैत्यान्देवान् सृष्ट्वा तयोः मध्ये कलहं चकारयत् |

ਤੈ ਹੀ ਦੁਰਗਾ ਸਾਜਿ ਕੈ ਦੈਤਾ ਦਾ ਨਾਸੁ ਕਰਾਇਆ ॥

तै ही दुरगा साजि कै दैता दा नासु कराइआ ॥

हे भगवन् ! दुर्गां सृष्ट्वा त्वया राक्षसानां विनाशः कृतः ।

ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਰਾਮ ਲੈ ਨਾਲ ਬਾਣਾ ਦਹਸਿਰੁ ਘਾਇਆ ॥

तैथों ही बलु राम लै नाल बाणा दहसिरु घाइआ ॥

त्वत्तो शक्तिं लब्ध्वा रामः बाणैः दशशिरो रावणम् |

ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਲੈ ਕੰਸੁ ਕੇਸੀ ਪਕੜਿ ਗਿਰਾਇਆ ॥

तैथों ही बलु क्रिसन लै कंसु केसी पकड़ि गिराइआ ॥

कृष्णः त्वत्तो शक्तिं प्राप्य केशान् गृहीत्वा कंसं पातितवान्।

ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੁਨਿ ਦੇਵਤੇ ਕਈ ਜੁਗ ਤਿਨੀ ਤਨੁ ਤਾਇਆ ॥

बडे बडे मुनि देवते कई जुग तिनी तनु ताइआ ॥

महर्षयः देवाः च महातपः अपि अनेकयुगान्

ਕਿਨੀ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥

किनी तेरा अंतु न पाइआ ॥२॥

न कश्चित् तव अन्तं ज्ञातुं शक्नोति स्म।2.