سری بھگؤتی جی سہائ:
ہن وار سری بھگؤتی جی کی لکھدے ہا:
پاتشاہی 10:
(سبھ توں) پہلاں بھگوتی نوں سمردا ہاں اتے پھر گرو نانک دیو نوں یاد کردا ہاں۔
(پھر) گرو انگد، (گرو) امرداس اتے (گرو) رامداس (نوں سمردا ہاں کِ میرے) سہائی ہون۔
(گرو) ارجن دیو، (گرو) ہرگوبند اتے (گرو) سری ہرِ رائ نوں سمردا ہاں۔
(پھر گرو) سری ہرکرشن نوں آرادھدا ہاں جنھاں دے درشن کرن نال سارے دکھ دور ہو جاندے ہن۔
(گرو) تیغ بہادر دے سمرن نال نوں ندھاں (خزانے) (گھر وچ) بھجدیاں چلیاں آؤندیاں ہن۔
(سارے گرو مینوں) سبھ تھائیں سہائک ہون ۔۔1۔۔
پؤڑی:
پرم-ستا نے (سبھ توں) پہلاں کھڑگ (روپی شکتی) نوں سرج کے (پھر) سارے سنسار دی رچنا کیتی۔
برہما، وشنو اتے شو نوں پیدا کرکے (پھر) کدرت دی کھیڈ رچ کے بنائی۔
سمندر، پربت اتے دھرتی (بنائی اتے) بنا تھماں دے آکاش نوں ستھت (کرن دی ووستھا کیتی)۔
(پھر) دینت اتے دیوتے سرجے اتے انھاں اندر ویر-وواد پیدا کیتا۔
توں ہی درگا دی سرجنا کرکے (اس توں) دینتاں دا ناش کروایا۔
تیرے توں ہی رام چندر نے بل پراپت کر کے باناں نال راون دا ودھّ کیتا۔
تیرے توں ہی بل لے کے کرشن نے کنس نوں والاں توں پکڑ کے (ارتھانتر کیسی پہلوان نوں) ڈگایا سی۔
وڈیاں وڈیاں منیاں اتے دیوتیاں نے کئی یگاں تک تپسیا کیتی،
(پر انھاں وچوں) کسے نے تیرا انت پراپت نہیں کیتا ۔۔2۔۔