ਜਾਪੁ ਸਾਹਿਬ

(ਅੰਗ: 21)


ਅਦੀਸੈ ॥

ਅਣਦਿਸ ਹੈਂ,

ਅਦ੍ਰਿਸੈ ॥

ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ,

ਅਕ੍ਰਿਸੈ ॥੧੦੨॥

ਬਲ-ਹੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈਂ ॥੧੦੨॥

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਥਤੇ ॥

ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ: ਤੇਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ:

ਕਿ ਆਛਿਜ ਦੇਸੈ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੇਰਾ ਦੇਸ (ਸਥਾਨ) ਨਾਸ਼-ਰਹਿਤ ਹੈ,

ਕਿ ਆਭਿਜ ਭੇਸੈ ॥

ਤੇਰਾ ਸਰੂਪ (ਭੇਸ) ਸਦੀਵੀ ਹੈ,

ਕਿ ਆਗੰਜ ਕਰਮੈ ॥

ਤੇਰਾ ਕਰਮ ਨਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,

ਕਿ ਆਭੰਜ ਭਰਮੈ ॥੧੦੩॥

ਤੂੰ ਭਰਮਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਵਾਲਾ ਹੈਂ ॥੧੦੩॥

ਕਿ ਆਭਿਜ ਲੋਕੈ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਤਿੰਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਨਿਰਲੇਪ ਹੈਂ,

ਕਿ ਆਦਿਤ ਸੋਕੈ ॥

ਤੂੰ ਸੂਰਜ ('ਆਦਿਤ') ਦੇ ਤੇਜ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈਂ,

ਕਿ ਅਵਧੂਤ ਬਰਨੈ ॥

ਤੂੰ ਪਵਿਤਰ (ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਅਪ੍ਰਭਾਵਿਤ) ਰੰਗ (ਸਰੂਪ) ਵਾਲਾ ਹੈਂ,

ਕਿ ਬਿਭੂਤ ਕਰਨੈ ॥੧੦੪॥

ਤੂੰ ਐਸ਼ਵਰਜ (ਵਿਭੂਤੀਆਂ) ਦਾ ਕਰਤਾ ਹੈਂ ॥੧੦੪॥

ਕਿ ਰਾਜੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈਂ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਤੇਜ ਹੈਂ,

ਕਿ ਧਰਮੰ ਧੁਜਾ ਹੈਂ ॥

ਤੂੰ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ (ਝੰਡਾ) ਹੈਂ,

ਕਿ ਆਸੋਕ ਬਰਨੈ ॥

ਤੂੰ ਸ਼ੋਕ-ਰਹਿਤ ਸਰੂਪ ਵਾਲਾ ਹੈਂ,

ਕਿ ਸਰਬਾ ਅਭਰਨੈ ॥੧੦੫॥

ਤੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਹੈਂ ॥੧੦੫॥

ਕਿ ਜਗਤੰ ਕ੍ਰਿਤੀ ਹੈਂ ॥

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਜਗਤ ਦਾ ਕਰਤਾ ਹੈਂ,

ਕਿ ਛਤ੍ਰੰ ਛਤ੍ਰੀ ਹੈਂ ॥

ਤੂੰ ਛਤ੍ਰੀਆਂ (ਵੀਰਾਂ) ਦਾ ਵੀ ਛਤ੍ਰੀ ਹੈਂ,

ਕਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਸਰੂਪੈ ॥

ਤੂੰ ਬ੍ਰਹਮ-ਸਰੂਪੀ ਹੈਂ,

ਕਿ ਅਨਭਉ ਅਨੂਪੈ ॥੧੦੬॥

ਤੂੰ ਭੈ-ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਉਪਮਾ-ਰਹਿਤ ਹੈਂ ॥੧੦੬॥