آسا کی وار

(صفحو: 20)


ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥
dukh daaroo sukh rog bheaa jaa sukh taam na hoee |

ڏک جي دوا آهي ۽ خوشي مرض جي، ڇو ته جتي خوشي آهي اتي خدا جي خواهش ناهي.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
toon karataa karanaa mai naahee jaa hau karee na hoee |1|

تون خالق رب آهين؛ مان ڪجھ به نه ٿو ڪري سگهان. ڪوشش ڪرڻ جي باوجود ڪجھ به نه ٿيندو. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥
balihaaree kudarat vasiaa |

مان قربان آهيان تنهنجي عظيم تخليقي قوت تي، جيڪا هر هنڌ پکڙيل آهي.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teraa ant na jaaee lakhiaa |1| rahaau |

توهان جون حدون معلوم نه ٿي سگهن ٿيون. ||1||روڪ||

ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥
jaat meh jot jot meh jaataa akal kalaa bharapoor rahiaa |

تنهنجو نور تنهنجي مخلوق ۾ آهي، ۽ تنهنجون مخلوقون تنهنجي نور ۾ آهن. تنهنجي قدرت هر طرف پکڙيل آهي.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥
toon sachaa saahib sifat suaaliau jin keetee so paar peaa |

تون سچو رب ۽ مالڪ آهين. توهان جي ساراهه تمام خوبصورت آهي. جيڪو ان کي ڳائيندو آهي، ان کي پار ڪيو ويندو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥
kahu naanak karate keea baataa jo kichh karanaa su kar rahiaa |2|

نانڪ خالق رب جون ڳالهيون ٻڌائي ٿو. جيڪو ڪجهه هن کي ڪرڻو آهي، هو ڪري ٿو. ||2||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥
jog sabadan giaan sabadan bed sabadan braahamanah |

يوگا جو رستو روحاني حڪمت جو رستو آهي؛ ويد برهمڻن جو رستو آهي.

ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥
khatree sabadan soor sabadan soodr sabadan paraa kritah |

خشتريا جو رستو بهادريءَ جو رستو آهي. شودرن جو طريقو ٻين جي خدمت آهي.

ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
sarab sabadan ek sabadan je ko jaanai bheo |

سڀني جو رستو، هڪ جو رستو آهي. نانڪ ان جو غلام آهي، جيڪو هن راز کي ڄاڻي ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |3|

هو پاڻ بي مثال خدائي رب آهي. ||3||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥
ek krisanan sarab devaa dev devaa ta aatamaa |

هڪ رب ڪرشن سڀني جو خدائي رب آهي. هو انفرادي روح جي ديوتا آهي.

ਆਤਮਾ ਬਾਸੁਦੇਵਸੵਿ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
aatamaa baasudevasay je ko jaanai bheo |

نانڪ هر ڪنهن جو ٻانهو آهي، جيڪو هن رب جي راز کي سمجهي ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੪॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |4|

هو پاڻ بي مثال خدائي رب آهي. ||4||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਕੁੰਭੇ ਬਧਾ ਜਲੁ ਰਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਕੁੰਭੁ ਨ ਹੋਇ ॥
kunbhe badhaa jal rahai jal bin kunbh na hoe |

پاڻي گھڙيءَ ۾ سمايل رھي ٿو، پر پاڻيءَ کانسواءِ، گھڙو ٺھي ئي نه ٿو سگھي.

ਗਿਆਨ ਕਾ ਬਧਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
giaan kaa badhaa man rahai gur bin giaan na hoe |5|

ائين ئي، دماغ کي روحاني حڪمت سان روڪيو ويو آهي، پر گرو کان سواء، روحاني حڪمت ناهي. ||5||