આસા કી વાર

(પાન: 20)

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

સાલોક, પ્રથમ મહેલ:

ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥

dukh daaroo sukh rog bheaa jaa sukh taam na hoee |

દુઃખ એ રોગની દવા છે, અને આનંદ એ રોગ છે, કારણ કે જ્યાં આનંદ છે ત્યાં ભગવાનની ઈચ્છા નથી.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥

toon karataa karanaa mai naahee jaa hau karee na hoee |1|

તમે સર્જનહાર ભગવાન છો; હું કશું કરી શકતો નથી. હું પ્રયત્ન કરું તો પણ કશું થતું નથી. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥

balihaaree kudarat vasiaa |

હું તમારી સર્વશક્તિમાન સર્જનાત્મક શક્તિને બલિદાન છું જે સર્વત્ર વ્યાપી છે.

ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

teraa ant na jaaee lakhiaa |1| rahaau |

તમારી મર્યાદા જાણી શકાતી નથી. ||1||થોભો ||

ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥

jaat meh jot jot meh jaataa akal kalaa bharapoor rahiaa |

તમારો પ્રકાશ તમારા જીવોમાં છે, અને તમારા જીવો તમારા પ્રકાશમાં છે; તમારી સર્વશક્તિમાન શક્તિ સર્વત્ર વ્યાપી છે.

ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥

toon sachaa saahib sifat suaaliau jin keetee so paar peaa |

તમે સાચા ભગવાન અને માસ્ટર છો; તમારી પ્રશંસા ખૂબ સુંદર છે. જે તેને ગાય છે, તેને પાર કરવામાં આવે છે.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥

kahu naanak karate keea baataa jo kichh karanaa su kar rahiaa |2|

નાનક સર્જનહાર પ્રભુની વાર્તાઓ બોલે છે; તેણે જે કરવાનું છે, તે કરે છે. ||2||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

બીજી મહેલ:

ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥

jog sabadan giaan sabadan bed sabadan braahamanah |

યોગનો માર્ગ આધ્યાત્મિક શાણપણનો માર્ગ છે; વેદ એ બ્રાહ્મણોનો માર્ગ છે.

ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥

khatree sabadan soor sabadan soodr sabadan paraa kritah |

ક્ષત્રિયનો માર્ગ એ બહાદુરીનો માર્ગ છે; શુદ્રોનો માર્ગ અન્યની સેવા છે.

ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥

sarab sabadan ek sabadan je ko jaanai bheo |

બધાનો માર્ગ એ એકનો માર્ગ છે; નાનક એક ગુલામ છે જે આ રહસ્ય જાણે છે;

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥

naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |3|

તે પોતે જ નિષ્કલંક દૈવી ભગવાન છે. ||3||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

બીજી મહેલ:

ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥

ek krisanan sarab devaa dev devaa ta aatamaa |

એક ભગવાન કૃષ્ણ એ બધાના દિવ્ય ભગવાન છે; તે વ્યક્તિગત આત્માની દિવ્યતા છે.

ਆਤਮਾ ਬਾਸੁਦੇਵਸੵਿ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥

aatamaa baasudevasay je ko jaanai bheo |

નાનક એ દરેક વ્યક્તિનો દાસ છે જે સર્વવ્યાપી પ્રભુના આ રહસ્યને સમજે છે;

ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੪॥

naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |4|

તે પોતે જ નિષ્કલંક દૈવી ભગવાન છે. ||4||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

પ્રથમ મહેલ:

ਕੁੰਭੇ ਬਧਾ ਜਲੁ ਰਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਕੁੰਭੁ ਨ ਹੋਇ ॥

kunbhe badhaa jal rahai jal bin kunbh na hoe |

પાણી ઘડામાં બંધ રહે છે, પરંતુ પાણી વિના, ઘડાની રચના થઈ શકતી નથી;

ਗਿਆਨ ਕਾ ਬਧਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥

giaan kaa badhaa man rahai gur bin giaan na hoe |5|

બસ, આધ્યાત્મિક શાણપણ દ્વારા મન સંયમિત છે, પરંતુ ગુરુ વિના, આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી. ||5||