സോഹിലാ സഹിബ്

(പേജ്: 2)

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

gagan mai thaal rav chand deepak bane taarikaa manddal janak motee |

ആകാശത്തിൻ്റെ ആ കോസ്മിക് ഫലകത്തിൽ, സൂര്യനും ചന്ദ്രനും വിളക്കുകളാണ്. നക്ഷത്രങ്ങളും അവയുടെ ഭ്രമണപഥങ്ങളും പതിച്ച മുത്തുകളാണ്.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

dhoop malaanalo pavan chavaro kare sagal banaraae foolant jotee |1|

വായുവിൽ ചന്ദനത്തിരിയുടെ സുഗന്ധം ക്ഷേത്ര ധൂപമാണ്, കാറ്റാണ് ആരാധകൻ. ലോകത്തിലെ എല്ലാ സസ്യങ്ങളും, പ്രകാശമാനമായ കർത്താവേ, അങ്ങേക്ക് അർപ്പിക്കുന്ന അൾത്താര പുഷ്പങ്ങളാണ്. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

kaisee aaratee hoe | bhav khanddanaa teree aaratee |

എത്ര മനോഹരമായ ആരതി, വിളക്ക് കത്തിച്ചുള്ള ആരാധനാ ശുശ്രൂഷയാണിത്! ഭയത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവനേ, ഇത് നിൻ്റെ പ്രകാശത്തിൻ്റെ ചടങ്ങാണ്.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

anahataa sabad vaajant bheree |1| rahaau |

ശബാദിൻ്റെ അൺസ്ട്രക്ക് സൗണ്ട് കറൻ്റ് ക്ഷേത്ര ഡ്രമ്മുകളുടെ വൈബ്രേഷനാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੁੋਹੀ ॥

sahas tav nain nan nain heh tohi kau sahas moorat nanaa ek tuohee |

നിങ്ങൾക്ക് ആയിരക്കണക്കിന് കണ്ണുകളുണ്ട്, എന്നിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് കണ്ണുകളില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ആയിരക്കണക്കിന് രൂപങ്ങളുണ്ട്, എന്നിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നുപോലുമില്ല.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

sahas pad bimal nan ek pad gandh bin sahas tav gandh iv chalat mohee |2|

നിങ്ങൾക്ക് ആയിരക്കണക്കിന് താമരകൾ ഉണ്ട്, എന്നിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് ഒരു കാൽ പോലും ഇല്ല. നിങ്ങൾക്ക് മൂക്കില്ല, പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് ആയിരക്കണക്കിന് മൂക്കുകൾ ഉണ്ട്. നിങ്ങളുടെ ഈ നാടകം എന്നെ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നു. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

sabh meh jot jot hai soe |

എല്ലാറ്റിനും ഇടയിൽ വെളിച്ചമുണ്ട്-നിങ്ങൾ ആ വെളിച്ചമാണ്.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

tis dai chaanan sabh meh chaanan hoe |

ഈ പ്രകാശത്താൽ, ആ പ്രകാശം എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിൽ പ്രകാശിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gur saakhee jot paragatt hoe |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ പ്രകാശം പ്രകാശിക്കുന്നു.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

jo tis bhaavai su aaratee hoe |3|

അവനു പ്രസാദമായത് വിളക്കു കൊളുത്തിയുള്ള ആരാധനയാണ്. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੁੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

har charan kaval makarand lobhit mano anadinuo mohi aahee piaasaa |

ഭഗവാൻ്റെ തേൻ-മധുരമായ താമര പാദങ്ങൾ എൻ്റെ മനസ്സിനെ വശീകരിക്കുന്നു. രാവും പകലും ഞാൻ അവർക്കായി ദാഹിക്കുന്നു.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥

kripaa jal dehi naanak saaring kau hoe jaa te terai naae vaasaa |4|3|

ദാഹിക്കുന്ന പാട്ടുപക്ഷിയായ നാനാക്കിന് നിൻ്റെ കരുണയുടെ ജലം നൽകേണമേ, അങ്ങനെ അവൻ നിൻ്റെ നാമത്തിൽ വസിക്കട്ടെ. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

raag gaurree poorabee mahalaa 4 |

രാഗ് ഗൗരീ പൂർബീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

kaam karodh nagar bahu bhariaa mil saadhoo khanddal khanddaa he |

ശരീര-ഗ്രാമം കോപവും ലൈംഗികാഭിലാഷവും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞാൻ വിശുദ്ധനെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ ഇവ കഷണങ്ങളായി തകർന്നു.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥

poorab likhat likhe gur paaeaa man har liv manddal manddaa he |1|

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി പ്രകാരം ഞാൻ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടി. ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ മണ്ഡലത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||1||

ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥

kar saadhoo anjulee pun vaddaa he |

നിങ്ങളുടെ കൈപ്പത്തികൾ ഒരുമിച്ച് അമർത്തി വിശുദ്ധ വിശുദ്ധനെ വന്ദിക്കുക; ഇത് മഹത്തായ ഒരു പ്രവൃത്തിയാണ്.

ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kar ddanddaut pun vaddaa he |1| rahaau |

അവൻ്റെ മുമ്പിൽ കുമ്പിടുക; ഇത് തീർച്ചയായും ഒരു പുണ്യ പ്രവൃത്തിയാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥

saakat har ras saad na jaaniaa tin antar haumai kanddaa he |

ദുഷ്ട ശക്തികൾ, വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്കുകൾ, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയുടെ രുചി അറിയുന്നില്ല. അഹംഭാവത്തിൻ്റെ മുള്ള് അവരുടെ ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥

jiau jiau chaleh chubhai dukh paaveh jamakaal saheh sir ddanddaa he |2|

അവർ എത്രമാത്രം അകന്നുപോകുന്നുവോ അത്രയധികം അത് അവരെ ആഴത്തിൽ തുളച്ചുകയറുന്നു, അവർ കൂടുതൽ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു, ഒടുവിൽ, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരുടെ തലയിൽ തൻറെ ക്ലബ് അടിച്ചുതകർക്കുന്നു. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

har jan har har naam samaane dukh janam maran bhav khanddaa he |

കർത്താവിൻ്റെ വിനീതരായ ദാസന്മാർ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ. ജനന വേദനയും മരണഭയവും ഇല്ലാതാകുന്നു.