સોહિલા સાહિબ

(પાન: 2)

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

gagan mai thaal rav chand deepak bane taarikaa manddal janak motee |

આકાશની તે કોસ્મિક પ્લેટ પર, સૂર્ય અને ચંદ્ર દીવા છે. તારાઓ અને તેમના ઓર્બ્સ જડેલા મોતી છે.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

dhoop malaanalo pavan chavaro kare sagal banaraae foolant jotee |1|

હવામાં ચંદનની સુવાસ એ મંદિરનો ધૂપ છે અને પવન એ પંખો છે. હે તેજસ્વી ભગવાન, વિશ્વના તમામ છોડ તમને અર્પણ કરવા માટેના વેદીના ફૂલો છે. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

kaisee aaratee hoe | bhav khanddanaa teree aaratee |

આ કેવી સુંદર આરતી, દીવો પ્રગટાવી પૂજા સેવા છે! હે ભયનો નાશ કરનાર, આ તારો પ્રકાશનો સમારોહ છે.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

anahataa sabad vaajant bheree |1| rahaau |

શબ્દનો અનસ્ટ્રક સાઉન્ડ-કરન્ટ એ મંદિરના ડ્રમનું સ્પંદન છે. ||1||થોભો ||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੁੋਹੀ ॥

sahas tav nain nan nain heh tohi kau sahas moorat nanaa ek tuohee |

તમારી પાસે હજારો આંખો છે, અને છતાં તમારી પાસે આંખો નથી. તમારી પાસે હજારો રૂપ છે, અને છતાં તમારી પાસે એક પણ નથી.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

sahas pad bimal nan ek pad gandh bin sahas tav gandh iv chalat mohee |2|

તમારી પાસે હજારો કમળ પગ છે, અને છતાં તમારી પાસે એક પગ પણ નથી. તમારી પાસે નાક નથી, પણ તમારી પાસે હજારો નાક છે. તમારું આ નાટક મને પ્રવેશ આપે છે. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

sabh meh jot jot hai soe |

બધામાં પ્રકાશ છે - તમે તે પ્રકાશ છો.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

tis dai chaanan sabh meh chaanan hoe |

આ પ્રકાશ દ્વારા, તે પ્રકાશ બધાની અંદર તેજસ્વી છે.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gur saakhee jot paragatt hoe |

ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, પ્રકાશ પ્રગટે છે.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

jo tis bhaavai su aaratee hoe |3|

જે તેને પ્રસન્ન કરે છે તે દીવો પ્રગટાવવાની સેવા છે. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੁੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

har charan kaval makarand lobhit mano anadinuo mohi aahee piaasaa |

મારું મન ભગવાનના મધ-મીઠા કમળના ચરણોમાં મોહિત થયું છે. દિવસ અને રાત, હું તેમના માટે તરસ્યો છું.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥

kripaa jal dehi naanak saaring kau hoe jaa te terai naae vaasaa |4|3|

તરસ્યા ગીત-પક્ષી નાનક પર તમારી દયાનું પાણી આપો, જેથી તે તમારા નામમાં નિવાસ કરવા આવે. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

raag gaurree poorabee mahalaa 4 |

રાગ ગૌરી પુરબી, ચોથી મહેલ:

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

kaam karodh nagar bahu bhariaa mil saadhoo khanddal khanddaa he |

શરીર-ગામ ક્રોધ અને લૈંગિક ઇચ્છાથી ભરાઈ ગયું છે; જ્યારે હું પવિત્ર સંતને મળ્યો ત્યારે આ ટુકડાઓમાં તૂટી ગયા હતા.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥

poorab likhat likhe gur paaeaa man har liv manddal manddaa he |1|

પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ દ્વારા, હું ગુરુને મળ્યો છું. હું પ્રભુના પ્રેમના ક્ષેત્રમાં પ્રવેશી ગયો છું. ||1||

ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥

kar saadhoo anjulee pun vaddaa he |

તમારી હથેળીઓ એકસાથે દબાવીને પવિત્ર સંતને નમસ્કાર કરો; આ મહાન યોગ્યતાનું કાર્ય છે.

ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kar ddanddaut pun vaddaa he |1| rahaau |

તેની આગળ નમવું; આ ખરેખર એક સદ્ગુણી ક્રિયા છે. ||1||થોભો ||

ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥

saakat har ras saad na jaaniaa tin antar haumai kanddaa he |

દુષ્ટ શાક્તો, અવિશ્વાસુ નિંદકો, ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ જાણતા નથી. અહંકારનો કાંટો તેમની અંદર ઊંડે સુધી વણાયેલો છે.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥

jiau jiau chaleh chubhai dukh paaveh jamakaal saheh sir ddanddaa he |2|

તેઓ જેટલું વધુ દૂર જાય છે, તે તેમને વધુ ઊંડે વીંધે છે, અને તેઓ વધુ પીડાથી પીડાય છે, આખરે, મૃત્યુનો દૂત તેમના માથા પર તેની ક્લબને તોડી નાખે છે. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

har jan har har naam samaane dukh janam maran bhav khanddaa he |

ભગવાનના નમ્ર સેવકો ભગવાન, હર, હરના નામમાં લીન થાય છે. જન્મની પીડા અને મૃત્યુનો ભય દૂર થાય છે.