Sohila Sahib

(Pagina: 2)

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

gagan mai thaal rav chand deepak bane taarikaa manddal janak motee |

Super laminam illam cosmicam caeli, sol et luna lampades sunt. Stellae et orbes earum margaritae stellulae sunt.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

dhoop malaanalo pavan chavaro kare sagal banaraae foolant jotee |1|

Odorem sandalicum in aere, thure templum est, et ventus ventilabrum. Omnes plantae mundi sunt flores altaris oblationes tibi, Domine Lumini. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

kaisee aaratee hoe | bhav khanddanaa teree aaratee |

Quam pulchra Aartee, hoc est servitium lampadis cultus! O perditor timoris, haec est ceremonia lucis tuae.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

anahataa sabad vaajant bheree |1| rahaau |

Soni-fluctus Unstruck Shabad est pulsatio templi tympanorum. ||1||Pause||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੁੋਹੀ ॥

sahas tav nain nan nain heh tohi kau sahas moorat nanaa ek tuohee |

Mille oculos habes, et oculos non habes. Milia formarum habes, et ne unum tamen habes.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

sahas pad bimal nan ek pad gandh bin sahas tav gandh iv chalat mohee |2|

Pedes Lotos mille habes, et tamen nec unum pedem habes. Nasum non habes, sed millia nasorum habes. Haec fabula tua me introit. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

sabh meh jot jot hai soe |

Inter omnia lux es illa lux.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

tis dai chaanan sabh meh chaanan hoe |

Per hanc illuminationem, quod lucet in omnibus.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gur saakhee jot paragatt hoe |

Per Guru doctrinam lux refulget.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

jo tis bhaavai su aaratee hoe |3|

Quod sibi placet, lampades cultus est. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੁੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

har charan kaval makarand lobhit mano anadinuo mohi aahee piaasaa |

Mella mella Domini allectat Lotus pedum. die ac nocte sitio eis.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥

kripaa jal dehi naanak saaring kau hoe jaa te terai naae vaasaa |4|3|

Largire aquam misericordiae tuae super Nanak, avem sitientem, ut veniat ad habitandum in nomine tuo. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

raag gaurree poorabee mahalaa 4 |

Raag Gauree Poorbee, Quartus Mehl:

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

kaam karodh nagar bahu bhariaa mil saadhoo khanddal khanddaa he |

Vicus corporis plenus est ira et concupiscentia; haec in frusta fracta sunt, cum Sancto Sancto occurri.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥

poorab likhat likhe gur paaeaa man har liv manddal manddaa he |1|

Fatum praeordinatum inveni cum Guru. Intravi in regnum Amoris Domini. ||1||

ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥

kar saadhoo anjulee pun vaddaa he |

Saluta sanctum sanctum tuis simul pressis palmis; Hoc est magni actus meriti.

ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kar ddanddaut pun vaddaa he |1| rahaau |

Inclinate ante eum; hoc quidem est honestum. ||1||Pause||

ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥

saakat har ras saad na jaaniaa tin antar haumai kanddaa he |

Impii shaaktas, perfidi cynici, gustum sublimitatis dominicae non agnoscunt essentiae. Spina egotismi penitus in illis infixa est.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥

jiau jiau chaleh chubhai dukh paaveh jamakaal saheh sir ddanddaa he |2|

Quo magis abeunt, eo plus penetrant, et plus in dolore patiuntur, donec tandem nuntius mortis fustem in capita frangit. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

har jan har har naam samaane dukh janam maran bhav khanddaa he |

Humiles servi Domini occupati in Nomine Domini, Har, Har. Dolor generis et metus mortis extirpantur.