سوہلا صاحب

(صفحه: 2)

ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥

gagan mai thaal rav chand deepak bane taarikaa manddal janak motee |

روی آن صفحه کیهانی آسمان، خورشید و ماه چراغ هستند. ستارگان و گوی های آنها مرواریدهای میخی هستند.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥

dhoop malaanalo pavan chavaro kare sagal banaraae foolant jotee |1|

عطر چوب صندل در هوا بخور معبد است و باد بادبزن. همه گیاهان جهان گلهای قربانگاهی هستند که به تو تقدیم می کنند ای پروردگار نورانی. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥

kaisee aaratee hoe | bhav khanddanaa teree aaratee |

این چه مراسم عبادتی با چراغ روشن است! ای ویرانگر ترس، این مراسم نور توست.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

anahataa sabad vaajant bheree |1| rahaau |

جریان صدای نابسامان شاباد ارتعاش طبل های معبد است. ||1||مکث||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੁੋਹੀ ॥

sahas tav nain nan nain heh tohi kau sahas moorat nanaa ek tuohee |

تو هزاران چشم داری، اما هیچ چشمی نداری. شما هزاران فرم دارید، اما حتی یک فرم ندارید.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥

sahas pad bimal nan ek pad gandh bin sahas tav gandh iv chalat mohee |2|

شما هزاران پای نیلوفر آبی دارید، اما حتی یک پا ندارید. تو بینی نداری، اما هزاران بینی داری. این نمایشنامه شما مرا جذب می کند. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥

sabh meh jot jot hai soe |

در میان همه، نور است - شما آن نور هستید.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥

tis dai chaanan sabh meh chaanan hoe |

با این اشراق، آن نور در درون همه می درخشد.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gur saakhee jot paragatt hoe |

از طریق آموزه های گورو، نور می درخشد.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥

jo tis bhaavai su aaratee hoe |3|

آنچه مورد رضایت اوست، عبادت چراغ روشن است. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੁੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥

har charan kaval makarand lobhit mano anadinuo mohi aahee piaasaa |

ذهن من مجذوب پاهای لوتوس شیرین عسلی خداوند است. شب و روز تشنه آنها هستم.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥

kripaa jal dehi naanak saaring kau hoe jaa te terai naae vaasaa |4|3|

آب رحمتت را بر نانک، پرنده آواز خوان تشنه، عطا کن تا به نام تو ساکن شود. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

raag gaurree poorabee mahalaa 4 |

راگ گاری پوربی، مهل چهارم:

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

kaam karodh nagar bahu bhariaa mil saadhoo khanddal khanddaa he |

بدن - دهکده پر از خشم و میل جنسی است. وقتی با مقدس مقدس ملاقات کردم، اینها تکه تکه شدند.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥

poorab likhat likhe gur paaeaa man har liv manddal manddaa he |1|

بر اساس سرنوشت از پیش تعیین شده، من با گورو ملاقات کرده ام. من وارد قلمرو عشق پروردگار شده ام. ||1||

ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥

kar saadhoo anjulee pun vaddaa he |

در حالی که کف دست های خود را به هم فشار داده اید به قدیس سلام کنید. این یک عمل ارزشمند است.

ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kar ddanddaut pun vaddaa he |1| rahaau |

در برابر او سجده کن؛ به راستی که این یک عمل با فضیلت است. ||1||مکث||

ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥

saakat har ras saad na jaaniaa tin antar haumai kanddaa he |

شاکتای شریر، بدبینان بی ایمان، طعم ذات والای خداوند را نمی شناسند. خار خودخواهی در اعماق آنها نهفته است.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥

jiau jiau chaleh chubhai dukh paaveh jamakaal saheh sir ddanddaa he |2|

هر چه بیشتر دور می‌شوند، عمیق‌تر آنها را سوراخ می‌کند و بیشتر از درد رنج می‌برند، تا اینکه سرانجام رسول مرگ قمه‌اش را به سرشان می‌کوبد. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥

har jan har har naam samaane dukh janam maran bhav khanddaa he |

بندگان متواضع خداوند به نام خداوند، حر، حر، جذب می شوند. درد تولد و ترس از مرگ ریشه کن می شود.