ಸೋಹಿಲ್ಲಾ ಸಾಹಿಬ್

(ಪುಟ: 2)


ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥
gagan mai thaal rav chand deepak bane taarikaa manddal janak motee |

ಆಕಾಶದ ಆ ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಪ್ಲೇಟ್ ಮೇಲೆ, ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರರು ದೀಪಗಳು. ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಮಂಡಲಗಳು ಮುತ್ತುಗಳು.

ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥
dhoop malaanalo pavan chavaro kare sagal banaraae foolant jotee |1|

ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಗಂಧದ ಸುಗಂಧವು ದೇವಾಲಯದ ಧೂಪವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಸಸ್ಯಗಳು ನಿಮಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವ ಬಲಿಪೀಠದ ಹೂವುಗಳಾಗಿವೆ, ಓ ಪ್ರಕಾಶಕ ಪ್ರಭು. ||1||

ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥ ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥
kaisee aaratee hoe | bhav khanddanaa teree aaratee |

ಎಂತಹ ಸುಂದರ ಆರತಿ, ದೀಪ ಬೆಳಗುವ ಪೂಜಾ ಸೇವೆ ಇದು! ಭಯದ ನಾಶಕ, ಇದು ನಿನ್ನ ಬೆಳಕಿನ ಸಮಾರಂಭ.

ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anahataa sabad vaajant bheree |1| rahaau |

ಶಾಬಾದ್‌ನ ಅನ್‌ಸ್ಟ್ರಕ್ ಸೌಂಡ್-ಪ್ರವಾಹವು ದೇವಾಲಯದ ಡ್ರಮ್‌ಗಳ ಕಂಪನವಾಗಿದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੁੋਹੀ ॥
sahas tav nain nan nain heh tohi kau sahas moorat nanaa ek tuohee |

ನಿಮಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಕಣ್ಣುಗಳಿವೆ, ಆದರೆ ನಿಮಗೆ ಕಣ್ಣುಗಳಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಗಳಿವೆ, ಆದರೆ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದೂ ಇಲ್ಲ.

ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥
sahas pad bimal nan ek pad gandh bin sahas tav gandh iv chalat mohee |2|

ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಕಮಲದ ಪಾದಗಳಿವೆ, ಆದರೆ ನಿಮಗೆ ಒಂದು ಪಾದವೂ ಇಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಮೂಗು ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಿಮಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಮೂಗುಗಳಿವೆ. ನಿಮ್ಮ ಈ ನಾಟಕವು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ. ||2||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥
sabh meh jot jot hai soe |

ಎಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಬೆಳಕು - ನೀವು ಆ ಬೆಳಕು.

ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥
tis dai chaanan sabh meh chaanan hoe |

ಈ ಪ್ರಕಾಶದಿಂದ, ಆ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲರೊಳಗೂ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತ್ತದೆ.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
gur saakhee jot paragatt hoe |

ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಬೆಳಕು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥
jo tis bhaavai su aaratee hoe |3|

ಆತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದದ್ದು ದೀಪ ಬೆಳಗುವ ಪೂಜಾ ಸೇವೆ. ||3||

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੁੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥
har charan kaval makarand lobhit mano anadinuo mohi aahee piaasaa |

ಭಗವಂತನ ಮಧುಮಧುರವಾದ ಕಮಲದ ಪಾದಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿದೆ. ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ನಾನು ಅವರಿಗಾಗಿ ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥
kripaa jal dehi naanak saaring kau hoe jaa te terai naae vaasaa |4|3|

ಬಾಯಾರಿದ ಹಾಡು-ಪಕ್ಷಿ ನಾನಕ್‌ಗೆ ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯ ನೀರನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿ, ಇದರಿಂದ ಅವನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raag gaurree poorabee mahalaa 4 |

ರಾಗ್ ಗೌರೀ ಪೂರ್ಬೀ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥
kaam karodh nagar bahu bhariaa mil saadhoo khanddal khanddaa he |

ದೇಹ-ಗ್ರಾಮವು ಕೋಪ ಮತ್ತು ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ನಾನು ಪವಿತ್ರ ಸಂತರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಇವುಗಳನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯಲಾಯಿತು.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥
poorab likhat likhe gur paaeaa man har liv manddal manddaa he |1|

ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯಿಂದ, ನಾನು ಗುರುಗಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ. ನಾನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದೇನೆ. ||1||

ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥
kar saadhoo anjulee pun vaddaa he |

ನಿಮ್ಮ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ ಪವಿತ್ರ ಸಂತನನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿ; ಇದು ದೊಡ್ಡ ಅರ್ಹತೆಯ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ.

ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kar ddanddaut pun vaddaa he |1| rahaau |

ಆತನ ಮುಂದೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ; ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಪುಣ್ಯದ ಕ್ರಮ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥
saakat har ras saad na jaaniaa tin antar haumai kanddaa he |

ದುಷ್ಟ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ, ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರಿಗೆ, ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರದ ರುಚಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅಹಂಕಾರದ ಮುಳ್ಳು ಅವರೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಹುದುಗಿದೆ.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥
jiau jiau chaleh chubhai dukh paaveh jamakaal saheh sir ddanddaa he |2|

ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಹೋದಂತೆ, ಅದು ಅವರನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಚುಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕ್ಲಬ್ ಅನ್ನು ಒಡೆದು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥
har jan har har naam samaane dukh janam maran bhav khanddaa he |

ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಹರ್, ಹರ್. ಜನನದ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಭಯವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.