Sa ibabaw ng cosmic plate ng langit, ang araw at ang buwan ay ang mga lampara. Ang mga bituin at ang kanilang mga orbs ay ang mga studded pearls.
Ang halimuyak ng sandalwood sa hangin ay ang insenso sa templo, at ang hangin ay ang pamaypay. Ang lahat ng mga halaman sa mundo ay mga bulaklak ng altar sa pag-aalay sa Iyo, O Maningning na Panginoon. ||1||
Napakagandang Aartee, nakasindi ng lampara na pagsamba na ito! O Tagapuksa ng Takot, ito ang Iyong Seremonya ng Liwanag.
Ang Unstruck Sound-current ng Shabad ay ang vibration ng mga tambol ng templo. ||1||I-pause||
Mayroon kang libu-libong mata, ngunit wala kang mga mata. Mayroon kang libu-libong anyo, ngunit wala kang kahit isa.
Mayroon kang libu-libong Lotus Feet, ngunit wala kang kahit isang paa. Wala kang ilong, ngunit mayroon kang libu-libong ilong. This Play of Yours entrances me. ||2||
Sa gitna ng lahat ay ang Liwanag-Ikaw ang Liwanag na iyon.
Sa pamamagitan ng Pag-iilaw na ito, ang Liwanag na iyon ay nagniningning sa loob ng lahat.
Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ang Liwanag ay sumisikat.
Ang nakalulugod sa Kanya ay ang pagsamba na may ilawan. ||3||
Ang aking isip ay naengganyo ng matamis na Lotus Feet ng Panginoon. Araw at gabi, nauuhaw ako sa kanila.
Ipagkaloob ang Tubig ng Iyong Awa kay Nanak, ang uhaw na ibong umaawit, upang siya ay makapunta upang manahan sa Iyong Pangalan. ||4||3||
Raag Gauree Poorbee, Ikaapat na Mehl:
Ang katawan-nayon ay puno ng umaapaw sa galit at sekswal na pagnanasa; ang mga ito ay pinaghiwa-hiwalay nang makilala ko ang Banal na Santo.
Sa pamamagitan ng pre-ordained destiny, nakilala ko ang Guru. Nakapasok na ako sa kaharian ng Pag-ibig ng Panginoon. ||1||
Batiin ang Banal na Santo nang magkadikit ang iyong mga palad; ito ay isang gawa ng dakilang merito.
Lumuhod sa harap Niya; ito ay isang banal na aksyon talaga. ||1||I-pause||
Ang masasamang shaaktas, ang walang pananampalataya na mga mapang-uyam, ay hindi alam ang lasa ng Kahanga-hangang Kakanyahan ng Panginoon. Ang tinik ng pagkamakasarili ay naka-embed sa loob nila.
Habang sila ay lumalayo, mas malalim itong tumutusok sa kanila, at lalo silang nagdurusa sa sakit, hanggang sa wakas, ang Mensahero ng Kamatayan ay binasag ang kanyang pamalo sa kanilang mga ulo. ||2||
Ang mapagpakumbabang mga lingkod ng Panginoon ay nakatuon sa Pangalan ng Panginoon, Har, Har. Ang sakit ng kapanganakan at ang takot sa kamatayan ay napapawi.